Review Chord Mojo: een klein wonder

SAMENVATTING

Lees hieronder de plus- en minpunten van de Chord Mojo:

PLUSPUNTEN

  • Ongemeen veelzijdig qua aansluitingen en formaten
  • Zwoel voor mobiel als thuisgebruik
  • Enorm muzikaal
  • Voldoende vermogen voor de meeste hoofdtelefoons
  • Goede autonomie
  • Solide en trendy design
  • Zeer lage uitgangsimpedantie

MINPUNTEN

  • Niet ongelooflijk licht
  • Dubbele uitgang niet gebalanceerd bruikbaar
  • Zeer hoogohmige hoofdtelefoons hebben toch iets meer vermogen nodig

Er zijn veel DACs op deze wereld, en een groot deel daarvan zijn zelfs behoorlijk goed. Maar als je een lijstje zou maken met de allerbeste ter wereld, dan zou Chord Electronics daar vast op figureren. De Britten hebben met toestellen als DAVE of de Hugo TT een ijzersterke reputatie opgebouwd, al zijn het wel DACs die een behoorlijke investering vereisen. De veelgeprezen DAVE bijvoorbeeld, vereist dat je 10.000 euro van je bankrekening plukt. Niet voor iedereen dus…

Helemaal anders is het gesteld met de Mojo, de laatste telg van Chord. Helemaal goedkoop mag je hem niet noemen, maar met een prijs van 599 euro is hij de betaalbaarste Chord ooit. Als je bovendien weet dat de Mojo ook een hoofdtelefoonversterker is die nagenoeg elk hoofdtelefoontype aankan, dan begin je misschien te denken dat dit verhaal gewoon te goed klinkt. “Dit moet wel een budgetapparaat zijn,” horen we je al denken. Maar niets is minder waar.

Niet enkel mobiel

De Mojo heeft het formaat van een sigarettenpakje (8,2 x 6 x 2,2 cm) en bezit een ingebouwde accu. Het is klein, maar voelt heel stevig aan. Dat de behuizing uit één stuk aluminium bestaat zal daar wel iets mee te maken hebben. Er is maar weinig dat je kunt bekritiseren aan de afwerking van dit ding. Het is gewoon heel robuust en degelijk gebouwd.

Tijdens de testperiode is de Mojo meegereisd op een heel aantal vluchten en persreizen, en hoewel de behuizing niet geheel zonder krassen bleef heeft dat misschien meer te maken met hoe ik het apparaat vervoerde dan met een inherente zwakte. Maar toch, op High End München onthulde Chord een mooie etui voor de Mojo. Als je veel reist is het een geen slecht idee om daar in te investeren.

Chord positioneert het toestel als bestemd voor mobiel gebruik, vandaar de aanwezigheid van een batterij die in onze tests acht uur stroom kon leveren. Dat resultaat zal natuurlijk wel afhankelijk zijn van het geluidsvolume en type hoofdtelefoon.

181 gram weegt hij, wat doenbaar blijft. Gebruik je de Mojo om je smartphone (of tablet) een stevige audio-upgrade te geven, dan moet je er wel rekening mee houden dat er nog wat extra kabels moeten meereizen. Bij een Android-apparaat zul je een USB-hostkabel moeten koppelen met een USB-kabel die eindigt op een micro-USB-stekker, bij een iPhone of iPad komt de Camera Connection Kit er aan te pas. Dit is het grote nadeel van betere audio onderweg: het blijft nog teveel geknoei. Maar dezelfde opmerking kun je maken aan het adres van alle mobiele DAC/versterkers. Dat is niet de schuld van DAC-fabrikanten, wel van het feit dat mobiele toestellen niet ontworpen zijn om hoogwaardig digitale audio naar buiten te sturen.

De Mojo is evenzeer geschikt om het luisteren via de computer veel beter te doen klinken en ook de integratie in een hifi-keten is zeker mogelijk. Met zijn USB-, coax- en optische ingangen kun je behoorlijk wat bronnen aansluiten, zelfs zaken als Apple TV’s of een console. Het is mogelijk om een vast uitgangsniveau te selecteren als je de audio van de Mojo naar een (voor)versterker wil sturen.

Er zijn twee USB-aansluitingen: één voor audio, de andere voor stroom. Dat is een wijze beslissing, maar bij gebruik met een computer moet je dus twee USB-poorten opofferen óf een aparte lader gebruiken. De Mojo heeft genoeg aan 1A, dus nagenoeg elke telefoonlader moet volstaan. Goed om weten: zelfs al hangt de Mojo aan de lader, hij werkt altijd op de batterij. Hierdoor zou je geen last hebben van storingen op het elektriciteitsnet. Bij een Mac, Android-toestel of Apple-apparaat hoef je enkel de Mojo aan te sluiten en je kunt luisteren. Bij een Windows-pc komt er wellicht nog eerst de installatie van een stuurprogramma aan te pas als je wilt luisteren naar hi-res audio.

Lust alles

De Mojo is gebouwd op hetzelfde technisch FPGA-platform als de Chord Hugo. Waar veel merken voor de cruciale digitale naar analoge omzetten grijpen naar bestaande DAC-chips – namen als ESS Sabre en Burr-Brown zie je in de specificatielijsten van talloze hifi-apparaten opduiken – bouwen de Britten van Chord graag hun eigen elektronica.

Rob Watts is de man die bij het merk verantwoordelijk is voor de innovatieve designs en ook voor het inzicht dat een DAC vooral goed moet zijn in een correcte timing en minder draait rond frequenties. Volgens Watts is de upsampling die in de Mojo gebeurt niet zozeer noodzakelijk om heel hoge frequenties weer te geven (want die horen we toch niet), maar wel om veel complexere filters toe te passen die het digitale signaal daardoor beter reconstrueren. De theorie erachter is hoofdpijnopwekkend, maar het is interessant om te weten dat Chord veel meer zogenaamde ‘taps’ (kort door de bocht: berekeningen in de FIR-filter tussen elke sample) toepast dan conventionele DACs.

Dankzij de ingenieuze Chord-aanpak kan de Mojo om met quasi alle audio, inclusief PCM tot 768 kHz en DSD256. Weliswaar kun je enkel via de USB-aansluiting de allerhoogste formaten afspelen. Via coax bijvoorbeeld, ben je ‘begrensd’ tot DSD128 in DoP-modus. Nauwelijks een beperking is dat.

MERK





EDITORS' CHOICE