Zogenoemde toonregelingen worden over het algemeen door audiofielen met de nek aangekeken. Wanneer men de alles behalve uitgewogen spectrale balans van hedendaagse commerciële muziekproducties in orenschouw neemt, blijkt dat een natuurlijke toonbalans (in feite ook energiebalans) ver te zoeken is.

Wanneer dergelijk bronmateriaal wordt afgespeeld, kan er geen sprake zijn van werkelijkheidsweergave. Met zorg opgenomen en afgemixte producties kunnen wel zonder verdere na-correctie of filtering worden weergegeven maar helaas zijn eerlijke, uitgewogen opnames in de minderheid. Veel commerciële producties bevatten muzikale schatten en mogen dus niet ontbreken in een werkelijk eclectische discotheek maar zoals gezegd kan het wenselijk zijn om bij weergave van die producties correctie toe te passen.

Smaken verschillen en menig audiofiel zal de voorkeur geven aan een ongekuisde weergave, wat vanuit puristisch oorpunt begrijpelijk is. Wie moeite heeft met pissig of boemend (of beide) klinkende opnames, zou de toevoeging van een toonregeling kunnen overwegen. Wanneer de huidige (voor) versterker geheel voldoet, kan zo`n regelcircuit ook via de tapeloop worden aangesloten, waarmee het naar wens in- en uitgeschakeld kan worden. Het hoeft ook niet eens veel geld te kosten; Musical Fidelity had een leuke kleine toonregelaar in hun X-Can lijn terwijl de oudere Quad voortrappen van zeer goede regelingen zijn voorzien.

Het prettige aan bijvoorbeeld de Quad 34 klankregeling, is dat het toonBALANS correctie biedt, in de vorm van het slimme `tilt` systeem. Een tonale balansregeling ligt van nature beter in het gehoor dan een paar `bass & treble` niveauregelaars. Electronische correctie bij muziekweergave blijft een omstreden onderwerp maar wanneer men tegen een spectraal scheefgetrokken muzikale parel aanloopt, kan een goed gekozen en uitschakelbare toonregeling de weergave beter genietbaar maken. Happy listening!