Cambridge Audio is vijftig jaar en viert feest zoals een hifi-merk dat hoort te doen: met een nieuwe premiumlijn. De Edge A is de geïntegreerde versterker in dat verhaal, een minimalistisch bouwwerk van solide aluminium en met 200 Watt aan boord.
De Edge A is een van de meest misleidende geïntegreerde versterkers die we in lange tijd op bezoek kregen. Loop je er voorbij, dan denk je wellicht dat het een minimalistische eindversterker is. Het is zo strak en ontdaan van franjes dat je niet door hebt dat dit een veelzijdige high-end versterker is met digitale en analoge ingangen, en zelfs Bluetooth en een USB klasse B-ingang voor een streamer of laptop. Het is letterlijk een stille kracht, deze nieuwe Cambridge Audio die uitgebracht wordt als viering van de vijftigste verjaardag van het Engelse merk.
Lees ook: zo bepalen wij onze FWD Awards
Massieve verschijning
De Edge-familie werd door Cambridge Audio voorgesteld op High End München, maar bereikte pas tegen het jaareinde de consument. Met deze lijn willen de Britten duidelijk een boude statement maken: met vijftig jaar ervaring onder de gordel kunnen we ook echte high-end bouwen. De Edge-apparaten staan qua techniek, constructie en prijs heel wat stappen boven de voorgaande topreeks, de 851-lijn. Naast de geïntegreerde Edge A-versterker is er nog de Edge NQ (een netwerkspeler en voorversterker) en de Edge W (een eindtrap met hetzelfde vermogen). Omdat de Edge A buiten Bluetooth geen streaming aan boord heeft, past de NQ dus eigenlijk zowel bij deze versterker als bij de Edge W. Denk je inderdaad in de richting van de NQ, moet je wel even goed nadenken. De Edge W kost immers 3.000 euro, tegen 5.000 euro voor de Edge A. Aangezien de 4.000-euro kostende NQ ook functioneert als voorversterker en DAC, ben je misschien beter af met de Edge W en NQ, in plaats van de NQ te combineren met de A. Een randopmerking is wel dat de Edge W-eindtrap niet de vermogensboost heeft over de geïntegreerde Edge A heeft die je vaak ziet als je de keuze krijgt tussen een geïntegreerde versterker en een pre/eindtrap-set. De Edge A en Edge W zijn even krachtig. Wat wij interessant vinden aan de combinatie Edge W en Edge NQ is dat de netwerkspeler heel interessante opties heeft, waaronder een ARC-compatibele HDMI-ingang en Chromecast.
We testen voor dit artikel echter enkel de Edge A, maar hebben wel bij de drie toestellen eerder uitgebreid de binnenkant kunnen bekijken. In alle gevallen blinken de Edge-apparaten uit met een heldere interne layout, met enkele zeer opvallende high-end componentenkeuzes. Waar zijn de condensators, bijvoorbeeld? En ook vrij uniek: twee enorme ringkerntransformators die op elkaar gestapeld zijn. Deze constructie klinkt als overkill, maar heeft als doel dat de elektromagnetische storingen afkomstig van de voedingen elkaar opheffen. Zo begint het versterkersverhaal van de Edge-versterkers alvast met een stabiele, propere stroomtoevoer. Kenners van Cambridge Audio zullen ook niet verbaasd zijn dat het merk in de Edge A opnieuw zijn klasse XA-technologie toepast. Dit is een verfijning van klasse AB, waarbij de onvermijdelijke vervorming die optreedt aan het crossover-punt naar heel hoge, onhoorbare frequenties wordt geduwd.
Met zijn bijna 25 kg is dit toestel een echt zwaargewicht. De dubbele zware ringkerntransformators zijn echter niet de enige reden waarom de Edge A een imposante verschijning is. Ook de spectaculaire behuizing uit massief aluminium draagt een aantal kilo’s bij aan het geheel. Nu moeten we zeggen dat foto’s van de Edge A het toestel eigenlijk geen eer aandoen. Vooral beelden die recht op de voorkant zijn genomen doen de Edge een beetje saai overkomen. Dat is het zeker niet, al kun je niet ontkennen dat de voorkant heel kaal overkomt. Maar als je de Edge A in het echt ziet, dan maakt het strakke industriële design meteen veel indruk. De geïntegreerde koelvinnen aan de zijkant, de voorkant die naadloos gebogen overgaat in de zijkanten, de aparte zwevende bovenplaat… Het ademt allemaal bakken bouwkwaliteit uit. Zonder gepronk of geroep, de Edge A staat gewoon uitermate solide in je woonkamer.
Slim minimalisme
De voorkant van de Edge A is een lege bedoening – en toch is alles dat je nodig hebt aanwezig. Cambridge Audio heeft de bediening naar de essentie herleid, in lijn van het spaarzame design. Vergeet een grote display of een rij toetsen met opschriften. De Edge A heeft één grote centrale knop, met twee ringen, en die trekt alle aandacht. De breedste en buitenste ring regelt het volume, de binnenste is gekarteld en dunner. Je verdraait het om de ingangen te selecteren. Welke ingang geselecteerd is, wordt aangegeven door een subtiel lichtje bij een gegraveerd opschriftje per ingang. Misschien wel iets te subtiel, want vanuit de zetel zie je het niet echt goed. De meegeleverde afstandsbediening volgt trouwens dezelfde designfilosofie, met een strak uiterlijk en enkel de essentiële knoppen. Er is geen knop per ingang bijvoorbeeld, maar gewoon twee toetsen om in twee richtingen door de ingangenlijst te bewegen. De afstandsbediening komt waardevol over, wat toch een must is bij een product uit deze prijsklasse.
Je hebt mensen die houden van versterkers met veel zichtbare toeters en bellen, anderen vallen dan weer eerder voor meer zakelijke, sobere maar hoogwaardige designs. Persoonlijk merken we dat we steeds meer naar die laatste groep neigen, met een voorliefde voor merken als Hegel en Devialet die minimalisme hoog in het vaandel dragen. De Cambridge Edge A past volkomen in de rijtje, ook als het puur gaat om kwaliteit. Qua uitstraling is het net het tegenovergestelde van – we noemen maar één van vele mogelijke namen – McIntosh.
Helemaal onder controle
Voor onze luistertest verbonden we de Edge A met onze Focal Sopra N°2-speakers, tussendoor hing het ook aan wat goedkopere luidsprekers van Scansonic en Paradigm. Als bron werd vooral een Auralic Altair aangesloten op de USB klasse B-ingang, al hebben we ook uren met plezier geluisterd via een Chromecast Audio die digitaal aan de Edge hing. Het is niet het ultieme qua kwaliteit, dit ding van Google, maar eigenlijk toch wel verdomd sterk gegeven die prijs van 35 euro. Voor wie maalt om de gebruikte bekabeling, die kwam van AudioQuest, QED en Isotek.
Cambridge Audio is een trotse vaandeldrager van ‘British Sound’, een etiket dat je in de Britse pers veel gehanteerd wordt en die een streven naar een vorm van neutraliteit aangeeft. Overvette bassen of een schijnwerper op details, daar doet Cambridge Audio niet aan, wat alvast het matchen met speakers eenvoudiger zou kunnen maken. Want, zo gaat de theorie, hoe neutraler je versterker, hoe meer je luidsprekers hun eigen karakter laten horen. Het British Sound-gebeuren moet je wel nuanceren, want de klank die de Edge A neerzet is toch iets anders dan pakweg landgenoten Naim.
Dankzij het doordachte voedingdesign is de Cambridge Audio-versterker heel zuiver, heel gecontroleerd, ook als we het bestoken met de elektronische muziek in onze vaste Roon-testplaylist. Het onvermijdelijke ‘Unfinished Sympathy’ van Massive Attack bijvoorbeeld, is een track met een heel open, ruimtelijk gevoel. Beluister het op een versterker die minder snel en snedig is, en het verliest zijn tempogevoel. De Edge A houdt het echter strak, wat een heel authentieke, grootschalige Massive Attack-waardige weergave oplevert.
Hetzelfde merken we op bij Björks ‘Hyper-Ballad’, vooral als de IJslandse een versnelling hoger schakelt rond minuut 2:45. De Edge A haalt ook al het detail naar boven uit de wondermooie opvoering van ‘Requiem III: Pie Jesu’ van John Rutter door de William Baker Festival Singers, waardoor je nog meer het gevoel hebt naar een live-optreden te luisteren. Woorden als ‘controle’ halen we vaak boven als we iets van Hegel testen, een (Noors) merk dat vaak gecombineerd wordt met die andere Britten, KEF. Maar naar ons gevoel is de Edge A toch nog iets anders. Hegel streeft inderdaad naar een strakke, correcte weergave, wat de reden is waarom hun versterkers in combinatie met de juiste luidsprekers elektronische en klassieke muziek zo goed kunnen weergaven. Cambridge Audio kiest dan eerder om net iets meer op muzikaliteit in te zetten. Niet beter, maar anders, misschien net iets universeler. Ook het vermelden waard is de Bluetooth-modus, zeker als je een bronapparaat kunt vinden die aptX HD in zijn specificatielijst heeft staan. Iets dat onze Huawei Mate 20 Pro aankan en ook bevestigt als we een verbinding maken met de Edge A. Zelfs met de beperkingen van Bluetooth in gedachten, kunnen we niet anders dan toegeven dat het nog behoorlijk ok klinkt.
Conclusie
De Edge A is geen goedkope versterker, maar als je hem ziet verwacht je een forser prijskaartje. Als je alles optelt – het enorme vermogen, de zuiverheid, de controle, de bouwkwaliteit – dan zit je met een som die bij sommige andere merken veel hoger zal zijn. Cambridge Audio heeft met de Edge A een uitstekende versterker afgeleverd die zelfs heel veeleisende luidsprekers moeiteloos en goed kan aansturen. Het minimalistische design en spectaculaire bouwkwaliteit nemen we er met plezier bij. Als we even Bluetooth vergeten, mag je het wel een traditioneel ingestelde versterker noemen als het gaat om ingangen en functies. Streamingfans moeten dus nog iets bijkomend zoeken, zoals de Edge NQ of een pure streamer die je via USB met de DAC in de Edge A kunt verbinden.
Cambridge Edge AÂ
4.999 euro | www.dimex.nl & cambridgeaudio.co.uk
Beoordeling 4,5 op 5
