REVIEW

Feeder

Michel Wanner | 12 december 2002

Feeder Comfort in SoundComfort In Sound

Als niet-ingewijde in een wereld die Feeder heet doet ondergetekende zijn uiterste best een zo objectief mogelijk oordeel te geven over dit onlangs op de wereld gebrachte schijfje. Feeder is een Brits gezelschap dat halverwege de jaren ‘90 het levenslicht zag in Londen. Zanger/gitarist Grant Nicholas (hoe toepasselijk in deze tijd) en drummer John Lee zijn, respectievelijk waren, de voedingsbodem van deze postgrunge groep. Laatstgenoemde pleegde namelijk zelfmoord in januari van dit jaar waarna de band zich volledig onttrok aan de publiciteit om zich volledig te wijden aan Comfort In Sound.

Het resultaat is een behoorlijk donkere plaat die op het eerste gehoor klinkt als de begeleidingsmuziek tijdens de begrafenis van de naar het hiernamaals vertrokken slagwerker. Logisch, want een goede vriend verliezen is voor niemand een vrolijke aangelegenheid en kan onmogelijk resulteren in een cd waarop eens even fijn de polonaise gelopen kan worden. Melodieuze opener Just The Way I’m Feeling is een mooi pop/rock-liedje en al verscheidene keren op Studio Brussel gedraaid. Nog vaker op die zender heb ik het Foo Fighters-achtige Come Back Around voorbij horen komen. Een lekker modern rock-nummer met melodie, kracht en vol energie. Voor mij een van de hoogtepunten van deze cd.

Daarna wordt het allemaal weer wat ingetogener en waarschijnlijk is dat wat de doorgewinterde Feeder-adept het liefst hoort. Voor mij wordt het dan een lange zit en beginnen de eerste verschijnselen van vermoeidheid zich te vertonen. Gelukkig voor mij (en voor Feeder) is daar opeens het iets meer dan twee minuten durende Godzilla: een geheel uit de toon vallend – maar o zo lekker – stukje ontspanning met veel distortion. Waarschijnlijk omdat ook in een periode van rouw de remmen af en toe los moeten.  Daarna gaan de stropdassen weer recht en wordt er nog twee nummers lang voortgekabbeld in de stijl die de rest van de cd zo kenmerkt.

Begrijp mij niet verkeerd, maar Feeder is mij niet helemaal op het lijf geschreven. Er wordt vakkundig gemusiceerd (ex-Skunk Anansiedrummer Mark Richardson heeft de band uit de brand geholpen), de zang past prima bij de muziek, maar ik vind het op den duur te langdradig worden. Dit betekent gewoon dat Comfort In Sound een uitstekend geluidsdocument is geworden voor wie wel een goed gevoel krijgt bij dergelijke muziek. Feeder-fans bijvoorbeeld.






EDITORS' CHOICE