A Plague Called Humanity
Hoe deze band tegenover de mensheid staat behoeft – gezien de titel van de cd – geen verdere uitleg. Met een dergelijk provocerend uithangbord in de cd-schappen verwacht je wel iets dat “knalt”. En knallen dat doet ie!
Dit Duitse kwartet zet hier een potje neo-thrash (ja, we hebben hier weer een nieuw subgenre) neer dat er zijn mag. Openingstreffer (die Mannschaft kan er nog wat van leren) Fischfreund II komt meteen ter zake: vette, strakke metal met een heldere productie. De band hanteert jaren ’90 Bay Area thrash als basis en verrijkt dat met elementen uit het tegenwoordig gemeengoed geworden nu-metal. Als de basis goed is komt het met de rest ook wel goed geldt voor vele zaken en ook in dit geval blijkt dat de juiste methode.
Human Bastard speelt in diverse tempi en gelukkig hoor ik meer thrash dan nu-metal wat voor mij een verademing is heden ten dage. Dit betekent relatief veel up-tempo nummers, maar er wordt op de juiste momenten gedoseerd gas terug genomen wat de variatie ten goede komt. Muzikaal is het allemaal picobello verzorgd met genoeg originele riffs en nooit te lange nummers. Alle nummers duren langer dan 3 en korter dan 5 minuten wat vrij constant te noemen is. Speltechnisch zitten alles wel snor en met name drummer Magnus Stoermer steekt qua niveau nog net iets boven zijn bastaardvriendjes uit.
Over de zang heb ik het nog niet gehad en dat is een hoofdstuk apart. Over het algemeen zingt Rudi Goerg (tevens bassist) op een typische Duitse thrash-manier zoals bijvoorbeeld Sodom dat doet/deed. Dat is niet storend, maar ook zeker niet ausreichend. Het past wel goed bij de muziek, maar laat wel direct horen uit welk land de groep komt. De eerste vraag die in mij opkwam toen ik de cd ten eersten male beluisterde was dan ook “zeker een Duitse band?” Toch een beetje jammer.
Verder is A Plague Called Humanity opgedirkt met diverse stemvervormers (zoals een telefoonstem en eentje alsof men in die Blechtrommel zit) die niet altijd even geslaagd overkomen. Nu lijkt het alsof dat vooral gedaan is om voor zoveel mogelijk afwisseling te zorgen. Op een volgende cd moet dat allemaal iets beter uitgebalanceerd kunnen.
Voor een debuutcd is dit echter een prima visitekaartje waarmee een hoop metalfans (of men nu van nu-metal of thrash houdt) blij kunnen zijn. Daarnaast bewijst Human Bastard dat er bij onze oosterburen meer leeft dan alleen Rrrrammmmmmstein.
Meer informatie
Nu Metal Recordz/Sonic Rendezvous
10 tracks, 42:13
www.humanbastard.com
