SVS heeft een waanzinnig goede reputatie als het over subwoofers gaat. Minder bekend – bij ons dan – is dat het Amerikaanse merk ook luidsprekers bouwt volgens hetzelfde prestaties-gaan-voor-op-alles-principe als bij hun subs. Dat klinkt beloftevol, wat de aanleiding vormde om bij SVS de Ultra-boekenplankspeaker aan te vragen.
SVS home audio
Thuisbioscoopliefhebbers kennen SVS maar al te goed. Het Amerikaanse merk heeft al ontelbare prijzen ontvangen voor zijn subwoofers, waaronder een aantal EISA-awards. De SVS-subwoofers zijn stuk voor stuk machtige basproducenten die in staat zijn een lokale aardbeving te produceren, maar ook dikwijls verfijnd genoeg zijn om goed te matchen met stereospeakers voor muziekweergave. Die beide zaken goed kunnen is niet elke subwoofer gegeven. SVS heeft bovendien een aantal bijzondere subs in zijn assortiment, zoals de ronde trommelvormige PC-2000 Pro die we binnenkort testen.
In deze review kijken we echter niet naar een sub van SVS, maar naar een set boekenplankspeakers. Ja, want die heeft het merk uit de V.S. ook. Dat wisten we eigenlijk al, na een aantal presentaties in de afgelopen jaren van CEO Gary Yacoubian – een man die tijdens het presenteren het concept ‘Amerikaanse enthousiasme’ naar een nieuw niveau tilt. Daarbij kregen we de kans om een aantal producten te beluisteren, waaronder de actieve Prime Wireless-speakers en de passieve Prime-luidsprekers. In deze test nemen we de hogere Ultra-lijn en specifiek de Ultra Bookshelfs in het vizier. Aangezien SVS zich beperkt tot twee grote luidsprekerfamilies, hebben we het hier over de beste boekenplankspeaker die het merk momenteel aanbiedt. Toch gaat het hier om toegankelijke speakers, niet om astronomisch geprijsde producten. De Ultra Bookshelfs kosten net geen 1.200 euro per paar.
Een hoek af
Wanneer je in jouw zoektocht naar een luidspreker boven de budgetklasse uitstijgt, zie je de klassieke rechthoekige kubus met scherpe randen steeds minder vaak. Bij wat duurdere speakers is nu eenmaal meer mogelijk qua afwerking en mag de behuizing wat complexer zijn, een vrijheid die speakerontwerpers gretig aangrijpen om bepaalde akoestische problemen aan te pakken. Je ziet bijvoorbeeld veel afgeronde hoeken, omdat je hiermee diffractie kunt verminderen. Dat zijn ongewenste reflecties die ontstaan bij scherpe overgangen van vlakken, zoals bij de hoeken van een voor- en zijkant, en die het geluidsbeeld vertroebelen.
Met de Ultra’s kiest SVS niet voor de weg van de afgeronde kantjes, maar wel voor een andere aanpak waarbij de hoeken afgeschuind worden (een chamfer of vellingkant). Bovendien is die afgeschuinde kant niet een rechthoek, maar start het bovenaan breed en eindigt het aan de onderkant van de Ultra in een punt. Aan de onderzijde van de voorkant of baffle is er een trapeziumvormige vellingkant, omdat de basis kleiner is dan de vier kanten. Bekijk de foto’s, en dan wordt het wellicht duidelijker.
Het eindresultaat is een speaker die je optisch wat misleidt, zeker in de zwarte glanslakversie die wij op bezoek kregen. In een donkere kamer of van ver weg lijken ze bijna een traditionele luidspreker, niets bijzonder aan, van dichtbij blijken die Ultra’s een complexere geometrische vorm te hebben. De baffle is bijvoorbeeld eerder een trapezium: smaller aan de bovenkant dan onderaan. Als je van bovenaf op de Ultra kijkt, blijkt het niet een rechthoek maar een zeshoek. Het maakt dat je aanvankelijk misschien te snel denkt: “Dit heb ik al gezien”.
Gegeven dat deze speakers op minder dan 1.200 euro aftikken vinden we ze zeer knap afgewerkt. Qua pride-of-ownership verwachten we hier geen problemen. De bouwkwaliteit is prima, zowel op het niveau van de luxueus ogende laklaag als op detailniveau. De woofer en tweeter zijn heel netjes in de kast gemonteerd bijvoorbeeld, en er zijn vier luidsprekerterminals voorzien voor bi-wiring/bi-amping. En ja, dat de tweeter met zijn beschermrooster uitpuilt is wat ongewoon, maar het geeft de Ultra wel een fraaie professioneel-industriële uitstraling. Met de roosters op hun plaats worden de speakers meteen een stuk soberder.
De Ultra’s kregen wij in een zwarte glanslakafwerking die we heel chique vonden, hoewel we persoonlijk niet echt liefhebbers zijn van donkere, glimmende speakers. De laklaag is in elk geval van een hoog niveau (maar ook nogal vingerafdrukgevoelig). De Ultra Bookshelf is er ook in een glanzend wit of een donkere houtfineer.
Film en muziek
Om te beginnen: we hebben de Ultra Bookshelfs getest als muziekweergevers. Dat lijkt misschien merkwaardig, gegeven het imago van SVS. Wie op hun website loert, zal inderdaad heel snel merken dat het merk de thuisbioscoop echt in zijn DNA heeft zitten. Surround, daar wordt volop over gesproken. Stereo minder. Zowel bij Prima als Ultra vind je dan ook alle elementen om een surroundopstelling te bouwen, tot centers en surroundspeakers toe.
Dat hoeft echter niet te betekenen dat deze Ultra-boekenplankspeakers ongeschikt zijn voor de puristische muziekliefhebber. Net zoals bij hun subwoofers pakt SVS uit met een hele uitleg over hoe hun luidsprekers tot stand komen en wat het merk juist wil beogen. Het is daaruit duidelijk dat alles heel doordacht wordt aangepakt, met veel metingen en een wetenschappelijk gefundeerde aanpak. No-nonsense primeert daarbij, en het vertrekpunt zijn simulaties en analyses in gespecialiseerde software zoals Finite Elements.
Toen we hoorden over die aanpak moesten we meteen denken aan KEF, die op een gelijkaardige manier tewerk gaat als ze een nieuwe speaker bouwen. Check trouwens het YouTube-kanaal van SVS, want het bevat interessante video’s over de designaanpak en informatieve filmpjes over zaken als de plaatsing van speakers en matching met subwoofers.
Die engineering first-filosofie verklaart meteen de aparte vormgeving van de kasten. Zover we kunnen vaststellen werd er niet voor gekozen om een designstatement te maken, maar wel omdat die wat hoekige en onregelmatige vorm bepaalde akoestische problemen oplost. We hadden al over diffractie aan de buitenkant, maar de vele vlakken die niet recht tegenover een ander staan en de afgeschuinde hoeken bestrijden ook staande golven die in de luidspreker zelf kunnen ontstaan.
De Ultra is een 2-wegs luidspreker, met een 6,5 inch woofer met een conus uit een glasvezelcomposiet en een aluminium dome tweeter van één inch. Een eigen crossover is werkzaam op 2 kHz. Achteraan vind je een kleinere baspoort, maar zoals gezegd belet deze niet dat je de SVS-speakers dichter bij de muur plaatst.
Mooi midden, veel detail
De SVS Ultra’s zijn boekenplankspeakers, maar zijn toch iets groter dan je bij die term verwacht. Maar ze zijn ook niet immens. Vanwege hun diepte gaan ze beter passen op stands, maar andere opstellingen kunnen wel. Ook iets dichter bij de muur moet kunnen. In onze testruimte hebben we ze geplaatst op de fraaie Focal Kanta-stands, met een bescheiden toe-in om ze iets zachter te maken. Het indraaien is uiteraard iets dat je best zelf uitprobeert.
Bij het testen hebben we de Ultra’s aan verschillende versterkers gehangen. Dat doen we altijd wel graag, want dat geeft een idee over wat er nodig is. Een eerste zaak dat daarbij opviel, bij het wisselen tussen de Arcam SA-30, onze eigen Devialet 220 Expert Pro en de Hegel Röst met de NAD C 658 als streamer, is dat deze SVS-speakers heel constant zijn qua weergave. Ze klinken niet opeens helemaal anders omdat je er een andere versterker aan hangt. Wat niet wil zeggen dat er geen verschillen waren. De Hegel/NAD en de Arcam pasten voor ons mooi met de Ultra’s, de Devialet liet ons in dit geval een beetje koud. Misschien is dat wel omdat de Expert Pro weinig kleuring toevoegt en de Ultra’s zelf gaan voor een strakke, drogere weergave.
De Ultra’s zijn speakers die gaan voor een accurate weergave die veel plaats geeft aan fijnere detailweergave. Dat doel wordt echt bereikt, zeker als je ze hangt aan een versterker die goed in het gareel kan lopen. Een beetje nostalgisch doken we in een industrial playlist die ons langs Rob Zombie en Nine Inch Nails voerde, en uiteindelijk eindigde bij ‘Jesus built my Hotrod’ en ‘Scare Crow’ van noiseridders Ministry. Het zijn tracks met een onstopbare ritmesectie en veel distortion. Niet bepaald wat je typisch audiofiel zou noemen en ook niet altijd even beluisterbaar op een willekeurige speaker, dat mag je wel stellen. De Ultra’s doen het met dit genre echter wel goed, mede door die tweeter die heel snel reageert en daardoor die de onverbiddelijke hi-hat in Scare Crow sprankelend (maar niet fel) neerzet. De timing zit goed, waardoor de noise niet afdaalt in chaos.
Een speaker die metal goed neerzet, daar houden we van, maar de Ultra’s zijn ook wel breder inzetbaar. We luisterden nog eens naar het live ‘Here Come The Kids’-benefietalbum van Arlo Guthrie, zoon van de bekende Amerikaanse folkheld Woody Gunthry (bekend van het opschrift ‘this machine kills fascists’ op zijn gitaar), en noteren dat de SVS-speakers heel mooi de ambiance van de concertzaal overbrengen. Het geluidsbeeld is heel groot en diep, toch voor een kleinere speaker. We vallen ook voor het heel mooie laag-middengebied dat we horen, onder meer bij de akoestische gitaar en stem van Guthrie bij ‘St. James Infirmary’. Als je houdt van het fijne, subtiele gitaarspel van een akoestisch instrument, dan zit je hier heel goed.
Net omdat we nog meer op zoek waren naar dat tastbare live-gevoel, draaien we de nieuwe opnames van tracks uit ‘re:member’ van Olafur Arnalds, nu met koorpartijen ingezongen door het Britse VOCES8. Het is heel pakkend wat we horen, al is dit wel het moment waarop we ervoor kiezen om de Ultra’s minder toe-in te geven. De off-axisprestaties zijn goed genoeg; je verliest er weinig tot geen details door en de soundstage wordt er net wat groter van.
Misschien hadden we vanwege onze ervaringen met SVS-subwoofer ergens de verwachting dat de Ultra’s ook extreme bassen zouden verspreiden. Dat is niet helemaal het geval, hoewel er nu ook niet sprake is van een basarmoede. Die hele lage tonen uit ‘On a Hilltop Sat the Moon’ van Amon Tobin staan er echt wel. De Ultra’s etaleren vooral een goed vermogen om strak en ‘on tempo’ te blijven, en dat vinden we eigenlijk het belangrijkste. Een Blue Note-funkklassieker als ‘Grooving with Mister G’ behoudt daardoor zijn vaart, zodat je zin krijgt in meer.
Conclusie
Wie 1.200 tot 1.500 euro aan boekenplankspeakers wil uitgeven, heeft heel wat keuze. En niet zomaar wat, want er zijn op dit punt behoorlijk wat goed presterende luidsprekers te vinden. De KEF R3 en Monitor Audio Gold 100 bijvoorbeeld. De SVS Ultra Bookshelf hoort in dat rijtje van gerespecteerde weergevers thuis, ondanks een merknaam die de meesten uitsluitend met subwoofers associëren. Vergis je niet: dit zijn speakers die luxueus zijn afgewerkt voor hun prijs en ook klankmatig iets uniek te bieden hebben.
SVS Ultra Bookshelfs
1.179 euro (paar) | www.svsound.nl
Beoordeling 4 op 5
