Liefhebbers van technische progressieve muziek met een wat zwaardere inslag zullen zich kunnen verheugen. Want met Tales Of A Future Past brengt het Duitse Mekong Delta een elfde langspeler uit, waarop het gezelschap een wonderlijke mix van klassieke en moderne elementen samenbrengt in een eclectisch geheel.

Mekong Delta bestaat rondom bassist/gitarist en oprichter Ralf Hubert, die sinds het oprichten in 1985 het enige vaste bandlid van Mekong Delta is gebleven. Voor het elfde album van het technische thrash-project, dat de titel Tales Of A Future Past meekreeg, maakte Hubers wederom gebruik van vocalist Martin LeMar (bekend van onder andere Tomorrow’s Eve en Lulu) en drummer Alex Landenburg (onder andere Cyhra, Kamelot, Luca Turilli’s Rhapsody), die ook al hun kundigheid aan het Mekong Deta project verleenden op de albums Wanderer On The Edge Of Time (2010) en In A Mirror Darkly (2014). Als gitarist werd voor het elfde album van de band Peter Lake ingehuurd, die in 2005 al eens deel uitmaakte van de band en eerder speelde bij de Zweedse band Theory In Practice.

Wie reeds bekend is met de voorgaande werken van Mekong Delta zal zich er niet over verbazen wat Tales Of A Future Past biedt. Technische, met thrash-elementen doorspekte metal, waarbij flink vette riffs, een bombastische sound en vele variaties in tempo en spelstijlen worden afgewisseld. Mekong Delta liet zich voor deze studiorelease inspireren door de mensheid in extreme situaties tegen de achtergrond van veranderende sociale omstandigheden en huidige politieke gebeurtenissen. Een mond vol, maar het dekt afgezien van de vocale invulling van Tales Of A Future Past stiekem ook de muzikale lading. Hoewel ik betwijfel of dat de bedoeling was.

De reuring die we als mensheid in deze warrige tijden mee moeten maken, kan namelijk worden vertaald naar de composities op en invulling van het nieuwe Mekong Delta album. Want hoewel de spelstijl van uitmuntend niveau is, komt het album toch wat zoekend en rommelig op me over. De vier lijvige instrumentale tracks die de titel Landscape hebben meegekregen en waarop de orkestraties voor extra bombast zorgen, lijken bijvoorbeeld net iets té uitgesponnen en gezocht progressief om de aandacht van de luisteraar vast te kunnen blijven houden. Hier had een kortere tijdsduur gezorgd voor meer emotionele overdracht en kracht.

Of de vele tempowisselingen en toevoegingen van akoestische gitaar op de plaat, je moet er aandachtig naar luisteren om het allemaal bij te kunnen benen. Een beetje Dream Theater op speed, zeg maar. Gelukkig staan er genoeg parels op het album die de progressief ingestelde (thrash-) metal liefhebber kunnen vervoeren. Het nummer Mindeater bijvoorbeeld, dat met een niet aflatend moordend tempo en een fijn refrein voor vuurwerk zorgt. Complexere composities als A Colony Of Liar Men, dat met een knipoog naar de bekende bands uit de jaren tachtig voor afwisseling zorgt, en uitermate vernuftige technische hoogstandjes als het bombastische When All Hope Is Gone of The Hollow Men, dat met een zwaardere ondertoon van ronkend baswerk bijblijft. Daarbij vallen ook de vocale bijdragen van Martin LeMar en het veelzijdige gitaarspel van Peter Lake in positieve zin op.

Toegankelijk is Tales Of A Future Past niet, vanwege de vele excentrieke uitstapjes en toegevoegde elementen die weliswaar onder de noemer progressief vallen, maar veel aandacht van de luisteraar vragen. Hoewel het spel van Mekong Delta op de elfde plaat van hoog niveau is, zijn het de af en toe statische spelstijl, de vele wisselingen in tempo en de zware, repeterende riffs die wel een uitdaging bieden. Voeg daaraan een nogal ‘volle’ productie toe (er gebeurt echt heel veel in de muziek) en we mogen spreken van ofwel een groeidiamant of een album dat voor het publiek net ‘over the top’ is. De toekomst moet het uitwijzen. Productietechnisch had het geheel wat minder zwaar en opener mogen klinken, maar vermoedelijk is die keuze bewust gemaakt. Vandaar dat Tales Of A Future Past waarschijnlijk meer aanhang zal vinden bij een metal-publiek dan bij liefhebbers van progressieve rock. En toch biedt het album, dat door Butler Records prima op dubbel vinyl is vereeuwigd, een prima oefening voor de oren en het brein, mits je er voor gaat zitten.

Muziek: 7,8
Klank: 7
Kwaliteit persing: 8,5
Label: Butler Records
Speelduur: 55:37 minuten
Website: http://www.mekongdelta.eu/