In de luisterruimte bevinden zich een aantal exemplaren van Combak's nieuwe Hijiri power cords. De top-of-the-line Takumi SMT-20 en de Nagomi DCH-15. Niet zomaar uw volgende run-of-the-mill power cord. Maar, als kleine specialistische Japanse high-end bedrijven met iets bezig gaan, dan kun je dat het beste maar heel serieus nemen.
Audiokabels in historisch perspectief
Het is natuurlijk lastig om te achterhalen wie kabels ooit uitvond en waar die het eerste toegepast werden. Maar, het is bekend uit archeologische vondsten dat draad zo’n 5000 jaar geleden werd gebruikt door de Sumerians en Chaldeans in Mesopotamia. Koperen strips werden door gaten in stenen kralen gedrukt waardoor een draad ontstond. Dat werd verder weer gebruikt in juwelen. In de middeleeuwen zien we in Engeland draadmolens.
Het draad werd gebruikt voor de productie van goederen. Uiteraard werd het koperdraad in die tijd nog niet toegepast voor het transport van electriciteit. Edison, is onder andere bekend van de uitvinding van de gloeilamp. Hij zag daarin de vervanger van kaarsen en olielampjes, waarmee huizen vroeger verlicht werden. Die uitvinding gaf meteen een probleem. Om de lamp te kunnen gebruiken was er ter plaatse electriciteit nodig. Edison was dus ook de uitvinder van het electriciteitsnet. Dat werd aangelegd vlak bij zijn laboratorium.
Het was niet alleen een uitvinding. Daarnaast had Edison al een totale visie op het gebruik van distributienetwerken. Die visie is zelfs vandaag de dag nog steeds geldig. Hij bouwde zijn eerste Power Station in Manhattan (Pearl Street) in 1882. Zo’n 400 klanten kregen daarmee toegang tot electriciteit. Hoewel Edison de draad niet uitvond, had hij wel het eerste patent op het transport van electriciteit door een draad. Lees het U.S. patent 470,924 maar eens, dat werd gepubliceerd op 15 maart 1892. Die eerste electriciteitsnetwerken waren van het type ‘knob and tube’. De draden bevonden zich in wanden en plafonds en werden op hun plaats gehouden door porceleinen isolatoren en buizen. De draden waren geïsoleerd door asfalt gesatureerde katoen.
Het was een duur systeem om aan te leggen. Bekend is de wiring van bijvoorbeeld Western Electric. Wie even zoekt, kan nog wel een aantal meters uit de jaren 1920-1950 vinden en daar uitstekende luidsprekerkabels en power cords van maken. Zelfs vandaag de dag is er voor kabels weinig prestatieverschil tussen deze Western Electric bekabeling en veel dure high-end kabels. De WE-kabels bestaan uit vertint koper met een waslaag. De mantel bestaat uit in olie gedrenkt katoen. Er zijn fora waar audiofielen volledig losgaan over deze kabels.
Monster Cable revolutie
Noel Lee is audiofiel en ingenieur. Hij ontdekte dat kabels in audiosystemen verschillen kunnen maken. Dat was het gevolg van experimenten in de garage van zijn familie, onderwijl luisterend naar de 1812 Ouverture van Tschaikovsky. Hij demonstreerde zijn kabels op de CES in 1978 en vergeleek ze met ‘standaard’ electriciteitskabel. De toegevoegde waarde van die eerste en volledig niet-geïsoleerde en snel oxiderende Monster cable was vooral de dikte. Je kreeg dan wat extra laag en wellicht uitslingering ten opzichte van het veel gebruikte zip cord. Mogelijkerwijs heeft hij zich nooit gerealiseerd met welke dilemma’s hij de wereld opzadelde.
Niet dat kabels geen gehoormatige verschillen maken, maar het resulteerde in een oeverloze discussie en veel onbegrip bij consumenten over kabels. Het lijkt waarschijnlijk dat het belang van en de aandacht voor kabels uitgestegen is boven een nuchtere en realistischer benadering. Het kabelcircus is buiten alle proporties opgeblazen. Ook het hele kabel-ecosysteem werd dankbaar geadopteerd door marketeers en sales personen die daar een goudmijn zagen, vergezeld door allerlei claims zonder onderbouwing, pseudo-science en de mooiste verhalen in magazines en foldertjes. Er zijn slechts enkele bedrijven in de wereld die op een serieuze manier innovatief met kabels bezig zijn. Moderne audiokabels zijn dus bovenal ontworpen door marketeers. De echt innovatieve vindingen in de audio komen van technische mensen en wetenschappers.
Denk even aan transistoren, microprocessoren, buizen, transformatoren, versterkerschakelingen, digitale techniek en anderzijds. Hoewel Lee de wereld opzadelde met een om zich heen slaand monster, betekent het natuurlijk niet dat er geen goede kabels zijn. De meeste fabrikanten hebben een uitgebreide catalogus met kabels. Je schiet dan gewoon met hagel en de technische dynamiek rondom kabels maakt dat er altijd eentje te vinden is die precies past in het systeem van de consument.
In de praktijk bestaat 85 procent van de audiokabels mijns inzies uit standaard producten die zich niet onderscheiden door bijzondere materialen of innovatieve ontwerpen. Dat is niet altijd een probleem, want daar kunnen uitstekende kabels tussen zitten. Mark Levinson heeft al enige tijd een nieuw bedrijf (Daniel Hertz SA). Ze ontwerpen en bouwen zeer kostbare systemen. Het geeft stof tot nadenken dat ze als luidsprekerkabel het zwart/rode draad verkopen dat ook in de bouwmarkt ligt. Aan de andere kant heb je fabrikanten die vanuit een bevlogenheid met audio en muziek hun best doen om de geheimen van de kabel te ontdekken en dan iets te maken waarover in technische en muzikale zin is nagedacht. Dat verdient respect, want het is niet eenvoudig om de prestatiegrens van kabels te verhogen. Vaak zijn ze handmatig gebouwd en kunnen net iets beter presteren.
Nuance
Om de zaken in het juiste perspectief te plaatsen, is er ten opzichte van die simpele WE-bekabeling best wel enige ‘innovatie’ geweest rondom kabels. Tot ver in de jaren zeventig was de vervuiling van de leefomgeving door allerlei vormen van straling nog niet zo heftig. We hadden geen computers, magnetrons, lichtdimmers, smartphones, routers, wifi en 5G in huis. Audio werd in de meeste huizen aangesloten met simpele zip cord (parallel lopende geleiders) en voor de lijnsignalen was er al wel afgeschermde kabel. Buiten de audio was er professionele kennis rondom kabels en dan vooral met betrekking tot de relatie met EMI/RFI.
Denk aan de ruimtevaart, luchtvaart, de chemische industrie, elektronica en de medische wereld. Gaandeweg drong dit besef ook door bij de audiofabrikanten. Of de toename van de EMI/RFI-vervuiling vanaf de tachtiger jaren nou de meest belangrijke reden was valt te bezien, maar marketeers hadden een nieuw argument (en een nieuw verdienmodel) om consumenten allerlei spookbeelden voor te houden over netvervuiling en de invloed op het geluid. Soms was dat ook nog waar. Anno 2021 leven we in een wereld met veel zogenaamde electro-smog en kan op kritische plaatsen de invloed van die vervuiling verminderd worden, door op de juiste manier kabels te ontwerpen die daar een stukje bescherming bieden. Je hebt dan vervolgens weer fabrikanten die adverteren met 3-voudige afscherming, zonder dat het duidelijk wordt tegen welk type straling dat nou beschermd.
Anderzijds zijn er enkele fabrikanten die dat serieuzer aanpakken. Dat zie je met name bij sommige power cords. De invloed van zo’n kabel op het geluid is onverwachts groter gebleken. In ieder geval heeft de historie van de audiokabel, via de misleidende marketing, minstens drie generaties audiofielen opgeleverd waar het nuchtere denken volledig uitgeschakeld is en die nog leven in de tijd voordat de Renaissance begon.
De Verlichting neemt afstand van bijgeloof en occultisme en focust op onder andere de wetenschap, humanisme en de rede (het rationele denken). De Renaissance als brede beweging begon al heel vroeg in de geschiedenis. De Verlichting valt samen met de 18e eeuw. In ieder geval heeft Lee de audiofiel opgezadeld met een nodeloos uitvergroot onderwerp. Hij of zij doolt daarin rusteloos verder. Nachtmerries waarbij je verstrikt raakt in kluwen met kabels, die je als een Cobra proberen te wurgen en gemeen sissend hun getransporteerde elektronen tegen je aan gooien. Vervolgens grijnst hoog boven op de berg de holy grail. Het wordt je helaas duidelijk dat je met kabels nooit verder zult komen dan het basiskamp.
Japan
Japan speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van de audio. Hifi zit daar in de genen en is een belangrijk deel van de cultuur. Er is de Japan Audio Society, onder andere opgericht door Masaru Ibuka (founder of Sony). De doelstelling is om de audiocultuur uit te breiden en een nieuwe samenleving te vormen, vol van menselijkheid, plezier en gebaseerd op de vooruitgang van de technologie. Het aantal hifi-winkels is er enorm. In Tokyo heb je tientallen mega-stores, waar je zowat elk denkbaar product tegenkomt.
Veel van die Japanse stores verkopen ook vintage apparatuur. Het beste jachtgebied is Akihabara, maar Nakano Broadway en Shinjuku zijn ook favoriete locaties. De liefde voor vintage is wijd verspreid. Japan is wellicht de conservator en bewaker van het wereld-erfgoed aan audioapparatuur. Roep Western Electric, McIntosh, JBL, Fisher, Leak, Quad, Acrosound, Tannoy, EMT, Thorens, Bell Sound Labs, General Electric, Electro Voice, Urei, Decca, HMV, Rodine en Garrard en het is wel te vinden in Japan. Er zijn audiofielen met complete theater geluidssystemen in huis die afkomstig zijn uit Amerikaanse en Europese bioscopen. Ook een groot deel van de vintage Amerikaanse en Europese jazz elpees zijn aanwezig in Japan. Nergens in de wereld vind je zoveel audiofielen als in Japan. Dat zijn zeer serieuze lieden die continue bezig zijn met het bouwen van versterkers en luidsprekers. Je vindt ook nergens in de wereld zoveel winkels met onderdelen voor zelfbouwers. Tientallen kits voor buizenversterkers, gebaseerd op bijvoorbeeld Tamura en Tango trafo's en de beste condensatoren die je kunt vinden. Wie een uitstapje maakt naar Japan kan dus thuiskomen met een setje Western Electric 124 of 92B tube amplifiers, fraaie herpersingen van klassieke elpees en de originele JBL 4350 studio monitoren.
Seventies
Japan is uiteraard bekend om de enorme productie van topklasse audioapparatuur waarmee ze de wereld overspoelden. Producenten zoals Sony, Sansui, Pioneer, Accuphase, Luxman, Technics, Yamaha, Nakamichi en Denon bouwden producten die voldeden aan zeer hoge kwaliteitsstandaarden. Dat wil niet zeggen dat elk product top was, maar vergelijk die producten maar met wat je nu koopt. Je moet tegenwoordig heel veel geld uitgeven om de bouwkwaliteit en duurzaamheid van veel Japanse producten uit die tijd te evenaren. Kijk maar eens naar een Accuphase voorversterker. Elke versterkerstage heeft een eigen voeding, met eigen capaciteiten om een zo laag mogelijke power supply source impedance te krijgen. Die periode was een highlight in de geschiedenis. Denk ook aan de enorme creativiteit waarmee Sony keer op keer met verbazingwekkende producten kwam.
Japan en kabels
Het ontwerpen en maken van bijzondere kabels is typisch iets voor de Japanse kleinschalige en traditioneel werkende artisanaten. Dat heeft vaak een waarneembaar resultaat, hoewel het uitermate moeilijk en wellicht onmogelijk is om de lat met kabels hoger te krijgen. De vraag is hoe lang kabels nog een rol zullen blijven spelen (voor de massa consument). Er is een trend naar geïntegreerde apparaten die alle functies in zich hebben en vervolgens draadloze actieve luidsprekers aansturen. Daar heb je geen kabels meer voor nodig. Kabels zijn alleen nog relevant voor de groep die systemen bouwt met losse componenten. Maar, over tien jaar ziet de wereld er toch weer anders uit.
Waarom power cables verschillen maken
'Wat maakt die laatste meter nou uit' ? Die opmerking is begrijpelijk, maar er is niemand die argumenten heeft waarom dat wel/niet zo is. Wel, een gewoon netsnoer en een deel van de zogenaamde ‘audiofiele’ power cables sluizen alle uit de lucht opgepikte storing door naar de apparatuur, sluizen de storing door die wellicht al door het gemeentelijk energiebedrijf wordt geleverd, voeren de storing naar buiten die intern in de apparaten ontstaat en produceren zelf ook nog eens een hoeveelheid stoorspanning. Het probleem is in feite dat die laatste meter kabel zich direct bevindt in de buurt van de apparatuur en andere kabels. Al die storingen stralen dus van het ene apparaat naar het andere, worden via de kabel van het ene naar het andere apparaat getransporteerd en krijgen ook de hoeveelheid stoorspanning, die niet alleen in de laatste meter ontstaat, maar in het hele thuisnetwerk, ook nog voor de kiezen. Met een goed ontworpen power cable vervang je die kritische laatste meter. Zo'n kabel is namelijk bestand tegen instraling, straalt zelf minder storing uit, werkt als filter voor wat er via het grote boze electriciteitsnet binnenkomt en staat zelf ook geen 15 millivolt stoorspanning in je gevoelige converter of phono-amp te blazen. Wat je dus doet is het ‘gewone’ netsnoer uit de buurt houden van de apparatuur en vervangen door een metertje dat minder schadelijke effecten heeft in de directe nabijheid van de audioapparatuur.
Combak Corporation
Kazuo Kiuchi is eigenaar van Combak Corporation en welbekend. De meeste audiofielen en muziekliefhebbers kennen het bedrijf van de Harmonix Tuning Devices. De uitgangspunten van dit bedrijf stroken met de essentie van de high-end gedachte. Combak wil met haar producten bijdragen aan de weergave van muziek en dat op de meest perfecte en natuurlijke manier. Ze zien momenteel dat de end-user verwijderd raakt van dat doel. Gebruiksgemak, streaming audio en allerlei toeters en bellen nemen de plaats in van authentieke weergave van een hoge kwaliteit, die de ware natuur van muziek naar voren laat komen. Volgens Kazuo zijn er nog maar enkele audiobladen en steeds minder muziekliefhebbers die achter deze doelstellingen staan. Daarmee heeft Combak een punt. Het bezit van weergave-apparatuur is gedemocratiseerd en de productie is in handen gekomen van investeerders die alleen achter dollars aanjagen. De marketing is een handlanger geworden om consumenten door middel van slimme funnels en psychologische trucs allerlei producten en concepten aan te praten. Ook is audioapparatuur vaak onnodig software-gestuurd, met alle nadelen waar automatiseerders ook al jaren mee kampen. Combak blijft geloven in de Compact Disc. Niet verbazingwekkend, want fysieke media zijn nog enorm populair in Japan. De groep van audiofabrikanten en muziekliefhebbers, die vanuit een stukje bevlogenheid gaat voor de absolute geluidskwaliteit, wordt helaas steeds kleiner. Het zal geen decennium meer duren voordat de laatste audiofiel te bezichtigen is in Ueno Zoo (dierentuin in Tokyo) en moet paren met een andere, misschien nog in het wild levende, soortgenoot om deze met uitsterven bedreigde subsoort in stand te houden.
Hijiri kabels
De nieuwe kabellijn van Combak heet Hijiri. Daarin zijn digitale kabels, interlinks en luidsprekerkabels te vinden, maar deze review gaat over de power cables uit deze lijn. Het kostte Combak vijf jaar om die lijn te ontwikkelen. Dat lijkt een beetje op goed bedoelde marketing. In de luisterruimte werd in enkele weken, middels een computermodel, een power cable ontwikkeld die vergelijkbare prestaties levert als de Takumi SMT. Maar, gezien de achtergrond van Combak zal het duidelijk zijn dat deze Japanners best secuur zijn geweest tijdens het ontwerpproces. In de basis is gekeken naar een optimale flow van stroom en spanning, het tunen van resonanties en het verwijderen van EMI en RFI. Goed ontworpen kabels produceren zelf geen storing en blokkeren ook zoveel mogelijk binnenkomende storing. Ook de materialen zijn volgens Combak belangrijk. Er wordt op specificatie gemaakt koper ingezet en de isolatiematerialen zijn ook custom. De kabels hebben een katoenachtige buitenmantel, die uiteraard ook enige voorzichtigheid behoeft tijdens het werken met zo'n kabel. De producten zijn handgebouwd, hetgeen min of meer te verwachten is van een Japans high-end artisanat. Ondergetekende heeft enige twijfels met betrekking tot de toepassing van bijzondere materialen in power cables, maar hun producten maken de reputatie waar en de kabels zijn niet te openen om een en ander te kunnen controleren. De Nagomi X-DCH heeft daarom aangesealde connectoren middels een krimpkous en de Takumi SMT heeft zwartgelakte houten uitbreidingen voor de Wattgate connectoren. De kabel bestaat kennelijk uit een groter aantal interne draden die een bepaald patroon volgen en aan elkaar ‘geschakeld’ zijn.
Voor iemand die thuis is in het EMI/RFI-domein is dat een bekende architectuur, die je overigens in zeer weinig andere power cables tegenkomt. Dat is een reden dat veel power cables gewoon niet werken. Die configuratie wordt ingezet in het extra houten deel dat aan de bovenkant van de Wattgate connector is bevestigd en verbergt hoe de kabel intern is opgebouwd. Het is dus niet helemaal onmogelijk om in te schatten hoe die kabel is opgebouwd. Een op AI gebaseerd computermodel dat hier recent voor de fun is gemaakt, om eens wat greep te krijgen op power cables, bevat kennis over het EMI/RFI domein en over materialen en constructies. Dit model geeft een twaalftal key-bouwprincipes die een relatie hebben met de prestaties van power cables.
Er komen bijvoorbeeld enkele optimale architecturen uit. Combak heeft gekozen voor een van deze bouwprincipes, hetgeen toch wel af te leiden is uit metingen aan deze kabels en uit de prestaties. Ook de uit Belgrado afkomstige Substance Plus power cord van Way Cables, die onder andere ingezet is om te vergelijken, is volgens deze architectuur opgebouwd en heeft geluidstechnische overeenkomsten met de Hijiri-kabels, maar ook weer een net iets ander karakter.
Terughoudendheid
In de luisterruimte zijn exemplaren aanwezig van de Takumi SMT. Dat is het topmodel power cord van Hijiri. Daarnaast zijn er enkele Nagomi DCH's. Combak is terughoudend met het geven van informatie over deze kabels. De documentatie van Combak gaat niet verder dan algemeenheden zoals resonantie-tuning, EMI/RFI-bescherming en dat er custom made materialen zijn gebruikt. Combak heeft daarin kennelijk een aantal wetmatigheden ontdekt en het is logisch dat je die niet met de rest van de wereld wilt delen. Aan de andere kant zullen de massa-fabrikanten van audiokabels niet snel overgaan op zulk handwerk. Dat zet de marge namelijk enorm onder druk en krijgt geen goedkeuring van de investeerders.
Veel kabelfabrikanten laten de producten in China maken. Dat betekent niet in het algemeen dat de kwaliteit minder zou zijn, maar wel dat de kostprijs zeer laag is. Die wordt helaas niet doorgerekend aan het publiek. Je moet je ook afvragen of een power cable die te koop staat, die makkelijk afschroefbare connectoren heeft en voorzien is van uitgebreide detailtekeningen van de interne constructie, echt zo bijzonder zal zijn op het gebied van prestaties. De ervaring leert dat fabrikanten van power cables die de lat echt hoger leggen, terughoudend zijn in het verstrekken van informatie.
Toepassing
Het aardige van power cables is dat de prestaties van zo'n specifieke kabel in min of meerdere mate hetzelfde uitpakken in veel verschillende sets. De basiskarakteristieken zijn herkenbaar. In hoeverre die wat meer of wat minder uitwerken is afhankelijk van het systeem en van de hele externe EMI/ RFI-omgeving. Als een power cable een enorme detaillering geeft, dan hoor je dat uiteraard niet op een systeem dat weinig detail laat horen, maar wel op verschillende systemen die gedetailleerd weer kunnen geven. Power cables hebben geen directe invloed op het geluid om de doodeenvoudige reden dat het audiosignaal niet door die kabels loopt.
Een power cable draagt in principe bij aan het scheppen van een omgeving die minder invloed ondervindt van storingen. Daarmee daalt de zogenaamde noisefloor, maar wordt het ook moeilijker voor stoorsignalen om zich te mengen met het audiosignaal. Iedereen kent wel systemen met zo’n vieze scherpe en slisserige weergave. De oorzaken zijn soms te vinden in de kwaliteit van de opname, maar meestal komt dat voort uit een mismatch binnen de systeembasis van een set. Dat is de match tussen de versterker, luidsprekerkabel en luidsprekers.
Ook de versterker of de luidsprekers zelf kunnen zo’n klankbeeld veroorzaken. Het kan ook ontstaan door de invloed van EMI/RFI. Voor de laatste probleemcategorie kunnen power cables verlichting brengen.Wat je dan psychoakoestisch waarneemt is meer detaillering, meer focussering, een grotere ruimte, meer dynamiek en soms een betere laagweergave.
Luisteren
De Hijiri power cords zijn in minimaal vijf systemen beluisterd op verschillende locaties. De eerste indruk als de Takumi SMT ingeschakeld wordt is de fenomenale ruimte die ontstaat. Alsof er een gordijn opengaat breidt die stage zich uit tot ver buiten de luidsprekers. De enorme flow en het gemak van de weergave zijn de volgende opvallende feiten. Deze kabel doet ook niets af aan de sublieme laagweergave, de dynamiek en de enorme snelheid van de ingezette systemen. Alleen al de stemweergave heeft een flow, schoonheid, zuiverheid en natuurlijkheid die representatief is voor hoe stemmen in werkelijkheid klinken. Draai maar een opname van Eva Cassidy. Ook klinkt zo'n stem erg powerful.
De focussering binnen de stage is trouwens first class. Een normaal netsnoer en veel goedbedoelde zogenaamde audiofiele power cords veroorzaken meestal een enorme hoeveelheid ellende op het gebied van RFI/EMI. Met een power cord dat een aantal van die problemen elementair aanpakt, kun je dus behoorlijk scoren. Maar, om te kunnen genieten van wat de Takumi SMT doet, moet je even heftig pinnen en voor de rest kritisch kijken naar de andere onkostenposten. Om meerdere redenen kan de thermostaat op standje laag, je kunt een voordeliger auto aanschaffen, de huisgenoten op rantsoen zetten, de au pair ontslaan en eens kritisch door de gastenlijst lopen. Maar, als je dan nog net 25 euro tekort komt, heeft Combak ook nog de Hijiri Nagomi DCH.
Gebaseerd op dezelfde technologie, handgebouwd en voorzien van Wattgates, is deze kabel vanuit een financieel perspectief bereikbaarder. Luisterend naar de Nagomi blijkt dat het geluidsmatige karakter sterk overeenkomt met dat van de Takumi. Dezelfde sterke eigenschappen, maar allemaal net een streepje minder uitbundig. Logisch, want de Nagomi komt voor minder dan eenderde van het Takumi prijslabel. Maar, dat moet zeker niet verkeerd worden begrepen. De Takumi speelt haast aan de top van wat mogelijk is met power cables. De Nagomi is een uitermate acceptabel alternatief. De Nagomi moet ook gewaardeerd worden in het licht van power cables in dezelfde prijsklasse. Dan presteert deze kabel ver boven dat niveau en zal sowieso in absolute zin verrassend uitpakken.
Disclaimer
Houd er wel rekening mee, maar dat geldt per definitie voor elke power cable, dat het resultaat enige afhankelijkheid kent van externe omstandigheden. Wie een systeem heeft met componenten die zeer goed afgeschermd zijn voor storingen en beschikt over een zeer schone stroomvoorziening, zal zeker de kwaliteiten van een power cord herkennen, maar uiteraard in iets mindere mate. Maar, in het algemeen is de prestatie van power cables en andere apparatuur die de netspanning optimaliseert context gevoelig.
De ervaring in de luisterruimte is ook heel duidelijk dat power cables de meeste invloed hebben op apparatuur zoals phono-versterkers, voorversterkers, converters, music servers, streamers en in het algemeen apparatuur met schakelende voedingen.
Epiloog
De Hijiri kabels zijn het resultaat van de Japanse audiofiele perfectie en ambachtelijk gebouwd met duurzame materialen en technieken uit het EMI/RFI-vakgebied. Los van het feit dat de Combak Corporation een commercieel bedrijf is en ook gewoon centjes moet verdienen, voert de inzet op maximale geluidsmatige kwaliteit daar toch de boventoon. Zulke producten hebben een prijskaartje, maar je neemt afstand van het moderne circus, waarin zowat op elk gebied middelmatigheid heerst en waar marketing, platte commercie en investeringsmodellen steeds meer de dienst uit maken. Welkom in de 21ste eeuw.
Voor producten die nog gebouwd zijn uit liefde voor muziek en audio en die degelijk ontworpen en gebouwd zijn, moet steeds meer geld worden betaald. Het is niet onredelijk om hier aan te geven dat de Hijiri power cords en zeker het Takumi topmodel behoren tot het beste dat verkrijgbaar is. De Takumi is overtuigend op het gebied van ruimte, het gemak van de weergave (flow), detaillering, focussering, dynamiek en laagweergave. De Hijiri kabels behoren toe aan consumenten die gaan voor totale geluidskwaliteit.
Takumi SMT-10 1.0 meter € 4000
Takumi SMT-15 1.5 meter € 4500
Takumi SMT-20 2.0 meter € 5000
Nagomi DCH-10 1.0 meter € 1300
Nagomi DCH-15 1.5 meter € 1450
Nagomi DCH-20 2.0 meter € 1600
Zowel Takumi als Nagomi kabels zijn ‘zonder meerprijs’ verkrijgbaar met IEC C19 20A stekkers. Daarbij zijn alle Hijiri power cords verkrijgbaar in langere lengten. Op verzoek en zeer aanbevolen door de distributeur worden Takumi en Nagomi kabels goed ingespeeld op een speciale HP Pro Cable Cooker (0-40kHz), overeenkomstig respectievelijk 400 - en 300 speeluren. Daluso geeft de voorkeur aan het direct hebben van de volle prestaties, inplaats van wachten tot de kabels zijn ingespeeld. De nieuwe Hijiri 2021-2022 Brochure is in gedrukte vorm opvraagbaar bij Daluso of in te zien op de website. Daluso, www.daluso.com
