Al weer 16 jaar geleden werd deze Rap formatie opgericht en met dit 7e studio album laten ze horen nog niet aan de titel van dit album te zijn toegekomen. Niet dat we hier te maken hebben met een regelrechte klassieker, maar wel de moeite waard om de volumeknop weer eens lekker open te zetten.
Het blijven trouwens toch ook wel echte amerikanen, want om nu wederom te openen met een een trek van een joint is toch wel erg achterhaald. Ze hadden moeten kiezen om de europese versie te beginnen met het het verorberen van 500 xtc pillen en honderd liter bier. Kijk dan maak je nog eens indruk bij de fans overseas. Rapper B-Real (Louis Freese), Rapper Sen Dog (Senen Reyes), DJ Muggs (Lawrence Muggerud) en nieuwkomer Eric Bobo trappen af met ‘Another Body Drops’, wat van een potentiele topper, uiteindelijk uitmondt een saai stukje beats met tekst. Till Death Comes swingt tenminste, maar pas bij Latin Thugs, gaat het dak er af. De spaanse invloeden, die we de laatste albums helaas niet echt meer hebben kunnen ontdekken, zijn op dit nummer terug van weg geweest met een daverend gastoptreden van Tego Calderon. Wat klinkt dat taaltje toch ongelooflijk lekker.
“Salte con tego
Llegaron los mero mero”
Cypress Hill wil nogmaals aan iedereen laten horen, dat ze meerdere muziekstijlen in hun mars hebben en dat vind je ook terug op de Ganja Bus(hoe origineel). De invloeden van de Dancehall sound zijn goed te horen en Damian Marley(de zoon van) zingt wat pakkende refreintjes dat de Ganja beter is dan alle andere drugs, maar daar is ook alles ook wel mee gezegd. Op de dansvloer zal dit nummer het zeker goed doen.
De Beasty boys krijgen een aai over hun bol met de ode Busted in the Hood. Het klinkt eigenlijk niet eens zo gek, maar het nummer mist het nodige venijn, waarmee de Beastie Boys nu juist zo bekend zijn geworden. Daarna een 13 in een dozijn deuntje Never Knows. The Last Laugh met o.a. Prodigy van Mobb Deep klinkt daarentegen wel weer goed in het gehoor.
De huidige hitsingle What’s Your Number maakt deze cd in iedergeval een stuk vrolijker, compleet met een lekker lopende beat.
“As a kid, I was known, son of a thug
Snub-nosed .38 in the glove, who can relate with us?
Never had an easy life, shit`s way out”
(Street Wars)
Latin Thugs springt er toch wel uit, vind ik en van mij had Calderon op nog een paar nummers mee mogen zingen, maar dan moet ik misschien zijn albums maar gaan kopen. Je kan concluderen, dat Cypress Hill muzikaal gezien zo goed als stilstaat, maar als je dat nu even vergeet, dan klinkt deze cd gewoon lekker, alhoewel je hem de volgende dag alweer snel bent vergeten. En dat komt niet door dat ene blowtje.
Aanvullende informatie:
16 tracks: 49.45 min
Links: www.cypresshill.com, www.mobbdeep.net, www.tegocalderon.com
Label: Columbia
Distributie: Sony
