REVIEWOmera

Review Ricable Primus, Magnus, Dedalus en Invictus Power

René van Es | 03 augustus 2023 | Ricable

SAMENVATTING

Ricable is een serieuze fabrikant van betere kabels tegen een scherpe prijs. Dat is een statement dat ik met een gerust hart durf te maken. Het fijne van Ricable is de niet goed, geld terug garantie. Een miskoop zit er niet in.

PLUSPUNTEN

  • Fraaie afwerking
  • Degelijke stekkers
  • Buigbaar
  • Ruime keuze
  • Logische opbouw in prijs
  • Niet-goed-geld-terug-garantie

MINPUNTEN

  • Invictus Power Reference is vrij stug
  • Nog niet overal verkrijgbaar`

Netsnoeren, netfilters, zekeringen, audiofielen hebben het niet gemakkelijk tegenwoordig. Welke keuze te maken en welk snoer past het beste aan welk apparaat? Zelfs de auteurs van HIFI.NL/BE zijn niet in staat die vragen zomaar te beantwoorden. Wat we wel kunnen doen is een leidraad geven van welke kabels interessant zijn in de markt. Waarom een product de moeite van het bespreken waard is. Waar je het toe kunt passen, en wat de mogelijke resultaten zijn.

Met die gedachte zijn van het Italiaanse merk Ricable alle beschikbare netsnoeren in huis gehaald. Van de zeer voordelige Primus tot aan de kostbare Invictus. Je zou ook kunnen zeggen van zeer buigbaar tot behoorlijk stug. Keer op keer is achter de set gedoken om van snoer te wisselen. Niet mijn favoriete hobby, maar wij doen alles voor de lezer ;)

Apparatuur en muziek 

In een setup bestaande uit een AudioQuest Niagara 3000 netfilter, Auralic Aries G1 streamer, een Metrum Adagio DAC, een EAR/Yoshino 8L6 buizenversterker en een paar Falcon LS3/5a luidsprekers zijn de netsnoeren steeds gewisseld aan de DAC en de versterker. De Primus en de Magnus aan de DAC, de twee types Dedalus en de Invictus aan de versterker.

Waarom deze keuze? Welnu, de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik al langere tijd speel met een Magnus Power aan mijn streamer, hoofdtelefoonversterker en DAC en een Dedalus Power aan mijn EAR/Yoshino versterker. Die keuze is niet voor niets gemaakt en bevalt uitstekend. Die referentie wil ik graag aanhouden, bovendien vind ik Primus en Magnus echte kabels voor bronnen. Dedalus en Invictus zijn veel meer geschikt voor duurdere versterkers of high end actieve luidsprekers. Muziek liet ik spelen uit eigen collectie, opgeslagen op een Melco, gestreamd via een Roon NUC over ethernet met Melco switches.

De muziekkeuze bestaat uit HAEVN met Bright Lights, Patricia Barber met Pieces, Kari Bremnes met haar Gate ved gate en tenslotte van Anne-Sophie Mutter een werk van Bach. Elektronisch, jazz met akoestische instrumenten, heldere Noorse opnametechniek en klassieke muziek met akoestische instrumenten. Telkens gespeeld in een rondje van de vier tracks om niet steeds een buizenversterker aan/uit/aan/uit/aan te moeten zetten. Misschien niet de ideale methode, maar gelukkig ken ik de opstelling door en door, net als de muziek. Eerst maar eens aan de slag met de netsnoeren aan de EAR/Yoshino, te beginnen met mijn Dedalus Power, vervolgens de geleende Dedalus Power Elite en tenslotte de eveneens geleende Invictus Power Reference.

Ricable Dedalus Power

De keuze voor de Dedalus Power is gebaseerd op zowel hoorbare als praktische eigenschappen. Met de beperkte ruimte achter mijn systeem is de goed buigbare Dedalus een zegen ten opzichte van kabels met nog dikkere of zelfs massieve geleiders. De lengte van 1,5 meter is handig. De zware en oerdegelijke connectoren trekken de chassisdelen niet kapot, de connectoren klemmen wel goed en voelen bij het insteken aan als kluisdeuren die sluiten.

Ten opzichte van de prullaria netsnoeren die volgens EU richtlijnen meegeleverd worden biedt de Dedalus Power rust in de weergave, voorkomt nare scherpe randjes aan de hoge tonen, zorgt voor een strakke laagweergave en voldoet tot nu toe voor elke versterker die ik in huis kreeg. De Dedalus Power geeft alle ruimte aan dynamiek en zorgt voor een krachtige, ruimtelijke weergave. In samenspel met alle andere kabels in de set, Inakustik interlinks en luidsprekerkabel, Siltech en AudioQuest netsnoeren, AudioQuest ethernet en Ricable digitale interlinks, is de Dedalus neutraal en geeft geen specifieke eigen kleur aan de weergave. Kortom, de Dedalus Power is een fijne kabel, fraai afgewerkt en handelbaar zelfs op lastig bereikbare plaatsen.

Ricable Dedalus Power Elite

De Dedalus Power Elite is een doorontwikkeling op de Dedalus Power, waarbij de Elite eigenschappen mee kreeg van de Invictus Power. De kabel heeft een andere kleur en is een factie dikker aan de buitenzijde maar heeft wel dezelfde connectoren als de Dedalus Power. Verschillen zitten in de kabel, in de geometrie van de geleiders en het aantal draadjes per ader, en heeft daardoor iets andere elektrische eigenschappen.

Eerst luisteren, techniek komt straks. Opvallend met HAEVN zijn de verschillen tussen de Dedalus Power en de Power Elite, te omschrijven als wat minder punch in de lage tonen, wat de strakheid ten goede komt. Een betere verstaanbaarheid van stem, een dieper stereobeeld en toch weer wat extra rust. Nadelen? Geen! Voor Barber gaat hetzelfde op, de klankbalans lijkt meer in orde, wat te danken is aan de lage tonen, alsof een staande golf in de akoestiek van de ruimte is aangepakt. Lekkere punch, al ontbrak het daar toch al niet aan met de ‘gewone’ Dedalus. De trompet in de track spat met extra energie de ruimte in.

De Dedalus Power Elite zal de jagers op doordreunende bas wellicht minder aanspreken, de verbeterde klankbalans met de nadruk op het middengebied wordt hier als zeer aangenaam ervaren. Met Bremnes valt op dat de lichte scherpte op de stem weggehaald is. Nog steeds blijft zij met een scherpe stem zingen, wel net wat rustiger. Een piano aan de rechterzijde komt fel naar voren. Metaalklanken in slagwerk winnen in echte metaalklank, al wordt het stereobeeld zowel enigszins onrustiger als groter en spannender.

Met de klassieke muziek van Mutter vallen de verschillen veel minder op. De vraag is hier of in een blinde test de verschillen hoorbaar zijn. Subtiel maar lang niet zo uitgesproken als met de andere muziek. Minder is het zeker niet geworden, vooral niet aan het eind van de track, waar publiek gaat klappen en joelen. Dat doen ze nu in een grotere zaal en de verschillende klappers laten zich meer individueel horen.

Waarmee ik met een score van 4 uit 4 de Dedalus Power Elite hoog waardeer en zeker zou overwegen aan een zeer goede tot hoog geclassificeerde versterker. Het blijft wel een kwestie van smaak, de zwaarder klinkende Dedalus Power of de minder zwaar van toon zijnde Elite.

Ricable Invictus Power Reference

De Invictus Power Reference laat zich een stuk lastiger verwerken en buigen. Enige zorg is nodig om te voorkomen dat op de power aansluiting van de EAR/Yoshino teveel spanning komt te staan. Andere connectoren, dikkere geleiders, andere opbouw, de Invictus is de top van Ricable op dit moment. Waar de Dedalus Power Elite de energie in de lage tonen wist te beteugelen heeft de Invictus dat niet.

De weergave is krachtiger in een fors gegroeid stereobeeld. Muziek komt dichter naar de luisteraar toe, loopt ook verder weg naar achteren. Met HAEVN is de kabel in mijn luisterruimte een beetje over de top. De kabel wil zo graag alles goed doen dat de kleine LS3/5a monitoren en moeite mee hebben. Met een forse luidspreker zal dat effect juist positief uitwerken. Power to the people! Barber is bijna terecht gekomen in surround. Het stereobeeld loopt in een halve boog om mij heen.

Trompet is absoluut gaaf en staat als entiteit los in de ruimte. Slagwerk met extra impact is dynamischer dan eerder, een basdrum is strak, kort en heftig. Met de donkerder klank van de Invictus t.o.v. de Dedalus Power Elite is de zang van Kari Bremnes minder opdringend. Dat zal voor iedereen anders zijn qua beleving, mijn focus op stemmen en akoestische instrumenten kan een lichte aanzet wel waarderen, anderen zien liever de ronde klank van de Invictus. Feit is dat de Invictus Kari’s schelle stem met steeds een harde s-klank meer in de hand weet te houden dan dat de andere twee kabels deden.

De extra ruimte in het stereobeeld werkt goed uit voor klassieke muziek. Orkestleden schuiven lichtjes uit elkaar, elk instrument verkrijgt zijn eigen bubbel, zonder de samenwerking met de andere orkestleden te verliezen. De definitie en detaillering maken een klein sprongetje in de lucht met de Invictus. Dat maakt de gedachte over de Invictus Power Reference tweeledig, enerzijds is de krachtige weergave soms over de top, aan de andere kant is de ronde weergave aangenaam en detailrijk. Mijn idee zou zijn om de Invictus Power Reference toe te passen op zware transistor eindversterkers en op te passen met subtiele buizenversterkers. Mede gebaseerd op een uitstapje met deze kabel naar de andere luisterruimte waar laag rendement ATC SCM20P SL luidsprekers worden aangedreven met een Audia Flight FLS 4 eindversterker van 2 x 200 Watt. Daar mag en kon de krachtig weergevende Invictus zich helemaal uitleven.

Ricable Primus Power

Gedeeltelijk terug naar de basis met de eigen Dedalus Power aan de versterker en nu de instap Ricable aan de DAC. De Primus Power mag zich bewijzen en de Magnus Power ligt er even uit. Na gespeeld te hebben met kabels aan de versterker draai ik een rondje muziek om de oren te spoelen. De Primus is een waardige vervanger voor het Chinese 50 Eurocent kostende snoertje uit de doos, met zijn dunne aders, koper waarin het nodige aan vreemde metalen zit en dat lekker scherp zal klinken.

De Primus Power is toepasbaar in budget systemen of aan veel all-in-one spelers. Of gebruik de Primus voor kwalitatief goede, actieve luidsprekers. Lekker soepel om mee te werken, voorzien van eenvoudiger maar nog steeds goed klemmende stekkers en net zo zuiver koper als in de andere Ricables. Met de Primus Power blijft veel overeind in de set, de klankbalans wordt nauwelijks anders, niet scherper of donkerder.

Wel zijn er andere zaken aan te wijzen. Het stereobeeld is opvallend kleiner dan met de beste kabels aan boord. Kleiner in hoogte, breedte en diepte. De stem van Bremnes mist dat bijzondere wat andere kabels wel geven. Ja ja, in een veel hogere prijsklasse. De lage tonen hebben minder impact en het middengebied is helder. Dat laatste kan heel goed uitvallen met sommige merken, te heldere apparatuur gaat over de top. Vervang de Primus door een zwart prulsnoer en je hoort direct de narigheid. Narigheid in alle opzichten, dus niet te lelijk doen over deze kabel. Hij presteerde bijvoorbeeld heel lekker aan een oudere Naim NAP 100 eindversterker die best wat boost mag hebben om tot leven te komen. Oh ja, in tegenstelling tot de andere Ricable Powers is de Primus leverbaar in 1, 2 of 3 meter. Mijn exemplaar is 2 meter, de andere netsnoeren zijn allemaal 1,5 meter lang.

Ricable Magnus Power

De laatste stap, de Magnus Power weer op de DAC. Terug op het nest met de Magnus. Daar luister ik al maanden naar. De maker van de DAC mag dan mompelen dat het netsnoer niet veel uitmaakt, wie aan een dergelijk kostbare DAC geen behoorlijke power kabel hangt doet zichzelf te kort. Terug is de kracht in de lage tonen, het open maar rustige middengebied en de fraaie details in de hoge tonen.

Het stereobeeld waar de LS3/5a beroemd om is keert terug in de luisterruimte. Breed, diep en hoog, al kan dat nog beter maar dan met een ander netsnoer aan de versterker. Voor een DAC of streamer en voor mijn Exposure XM 7 als hoofdtelefoonversterker is een Magnus Power een geweldige oplossing die je echt terug hoort in de weergave. Barber heeft haar stem weer mee, slagwerk is snel en kort. De trompet leeft en heeft zijn plek. Het plaatje klopt weer.

Lastig is dat de DAC, zodra je het netsnoer weghaalt, terugkeert naar de laagste volumestand. Dus weet ik niet helemaal zeker of hij bij de Primus en de Magnus precies even hard staat. Met Bremnes duw ik het volume omhoog, Kari’s stem is zoals ik die gewend ben op deze set, maar ook op andere systemen. Apart is misschien het beste woord. Belangrijk is dat ik mij niet stoor aan haar manier van zingen. Niet aan de S-klanken, niet aan de overdreven helderheid in de opname.

Tevreden met de Magnus, met de klank, de details, de openheid en het stereobeeld. Bach heeft schoonheid, tekent een mooi plaatje, gaat nergens over de top, komt evenmin te kort. Rust op de achtergrond, levendig op de voorgrond, evenwichtig en zuiver. De Magnus Power is een prima kabel voor een goede tot topklasse bron. Niet alleen een DAC, een streamer of hoofdtelefoonversterker is net zo blij met deze kabel.

Opbouw en onderlinge verschillen

Ricable heeft een duidelijke filosofie in opbouw van de netsnoeren. Hetzelfde 7N koper wordt in elke kabel gebruikt. Elke geleider bestaat uit dunne draadjes die tot een streng wordt verwerkt. Draadjes zijn individueel geïsoleerd met emailleer. Dat noemt Ricable MARC dat staat voor Multicore Annaled Ricable Conductor. Van alle stekkers zijn de contacten met een 24 karaat goudlaagje bedekt.

De echte verschillen zitten in het aantal koperdraadjes per geleider, de totale doorsnede van de geleider, het isolatiemateriaal en de afscherming. De Primus Power heeft Polyethyleen als isolatie met een afscherming van geweven vertind koper. De Invictus Power Reference gebruikt als isolatie een Technopolymeer, heeft per ader een afscherming van Mylar en aluminium en overall een afscherming van geweven OFC koper. De andere kabels zitten daartussen. Weerstand, capaciteit, de hoeveelheid draadjes, hoe duurder de kabel, des te beter de waarden. Behalve de Primus die geleverd wordt in 1, 2 of 3 meter zijn de andere kabels 1.5, 2.5 of 3.5 meter lang.

 

Doorsnede 

Draaddikte 

Weerstand 

Capaciteit

 

in mm2

 

Ohm/Km

pF/m

Primus Power

3,1

0,15

4,1

120 

Magnus Power

4,3

0,1

3,7

130

Dedalus Power

6,4

0,1

3,4

120

Dedalus Power Elite

6,4

0,09

2,8

95

Invictus Power Reference

8,4

0,07

1,62

75

 

 

 

 

 

Afsluitend

Ricable is een serieuze fabrikant van betere kabels tegen een scherpe prijs. Dat is een statement dat ik met een gerust hart durf te maken. Deze luistertest van vijf verschillende netsnoeren laat zien dat Ricable een eigen filosofie heeft voor het fabriceren van kabels en de opbouw.

Naarmate de prijs omhoog gaat, worden de geleiders steeds dikker, de draadjes waarmee de geleider is opgebouwd alsmaar dunner, het isolatiemateriaal steeds beter en de afscherming hoogwaardiger. Maar dat leidt er niet toe dat elke Ricable totaal anders klinkt. Juist niet, de kabels worden steeds bijna alleen beter in stereobeeld, details, rust en weergavekwaliteit. Dat is zeer te prijzen in een merk en geeft vertrouwen.

De instap Primus Power is een fijne upgrade voor plastic netsnoeren en heel betaalbaar. Prima voor een bron, all-in-one of niet te dure actieve luidsprekers. De Magnus Power is zeer geschikt om duurdere bronnen en hoofdtelefoonversterkers van stroom te voorzien. Dan komen de Dedalus Power, de Dedalus Power Elite en de Invictus. Mooie netsnoeren voor versterkers. Beide Dedalussen misschien wat meer voor buizenversterkers en niet al te zware transistor types, de Invictus voor de echte powerblokken met transistoren. Een keuze gebaseerd op ervaring in de luisterruimte, uw keuze kan daarvan best afwijken.

Het fijne van Ricable is dat de niet goed, geld terug garantie. Een miskoop zit er niet in. Allemaal argumenten om het merk extra aandacht te geven.

Ricable netsnoeren
Primus Power 1 meter | 168 euro
Magnus Power 1,5 meter | 331 euro 
Dedalus Power 1,5 meter | 500 euro  
Dedalus Power Elite 1,5 meter | 750 euro 
Invictus Power Reference 1,5 meter | 991 euro
www.ricable.nl

MERK

EDITORS' CHOICE