Review MoFi 10 Sourcepoint: boekenplankspeaker in klerenkastformaat imponeert

Menno Bonnema | 27 maart 2024 | MoFi Electronics

SAMENVATTING

De gerenommeerde ontwerper Andrew Jones heeft met de MoFi Sourcepoint 10 een dijk van monitorspeaker weten te creëren, die in het laag verder weet te gaan dan menige concurrent. Maar vooral de complete muzikale presence van deze speaker maakt indruk.

PLUSPUNTEN

  • Mooie muzikale totaalweergave
  • Monitorspeaker met het laag van een vloerstaander;
  • Kan hard, bijna zonder dat je er erg in hebt
  • It Rocks

MINPUNTEN

  • Een monitorspeaker van klerenkast- in plaats van boekenplankformaat
  • Heeft nauwkeurige opstelling nodig
  • Vraagt om een krachtige versterker;
  • Kan hard, waarschuw alvast maar je buren

De MoFi Sourcepoint 10 is de eerste luidspreker die de Amerikaanse audiofabrikant MoFi Electronics (MoFi) op de markt brengt. Door de legendarische ontwerper Andrew Jones in te zetten, heeft het bedrijf er geen half werk van willen maken. Sterker nog, de gloednieuwe MoFi Sourcepoint 10 wil als monitorspeaker nieuwe grenzen stellen.

Wat vooraf ging...

...was een telefoontje van Ronald Wagemaker, brand- en salesmanager MoFi Electronics en PSB luidsprekers bij DALI Benelux. Of ik het goed vond dat hij de set te testen speakers ‘even’ persoonlijk kwam afleveren. Nee, geen probleem hoor. "Dan kan ik eventueel nog even wat adviezen geven over plaatsing en kijken of er een goede match is met jouw versterker."

Ik vind het altijd mooi dat vertegenwoordigers zo goed meedenken. En daar ook tijd in willen steken, wat we van Ronald zeker gewend zijn. Maar hij gaf ook toe dat er nog een andere reden was... "Ik heb de speakers zelf nog helemaal niet gezien, ze komen rechtstreeks uit de fabriek en ik ben toch wel erg nieuwsgierig." Helaas liep het uiteindelijk anders, want ze kwamen alsnog rechtstreeks vanuit het magazijn. Waarom? "Ze passen niet in mijn auto!" Maar het zijn toch monitoren...?

Dat Ronald niet overdreef, bleek toen de koerier kwam. Na afgifte van een stevige doos wilde ik hem al hartelijk bedanken en de deur weer sluiten, maar hij protesteerde; "Ho-ho, er komt nog zo’n doos." Juist ja. Toen wist ik inmiddels iets meer van wat mij te wachten stond.

'Boekenplankspeaker' 

Ik had niet gelijk tijd om de dozen uit te pakken en besloot ze even te parkeren in de hal. ’s Avonds won alsnog de nieuwsgierigheid en besloot ik toch maar in actie te schieten. Na uitpakken van de eerste speaker, het in elkaar zetten van de loeizware standaard (bijna 17 kilo) en het goed plaatsen van deze twee eenheden, vond ik het welletjes geweest. Nou ja, vooral mijn rug dan.

Ik besloot eerst één speaker aan te sluiten aan de versterker van dienst en zo, op basis van één speaker, te gaan luisteren naar hoe één MoFi Sourcepoint 10 speaker zo vers uit de doos zou klinken.

Nu begrijp ik, dat is geen gangbare aanpak. Maar zo kon ik ondertussen even bijkomen van het installatiewerk en van de eerste impressie wat betreft de afmetingen. Holy moly, wat voor boeken moet je in huis hebben om deze units als 'bookshelfspeaker' te kunnen omschrijven? Zelfs mijn grote Times Wereldatlas moet het nog afleggen. Alleen al met deze afmetingen (57 cm hoog bij 36 cm breed bij 46 cm diep) zet MoFi Electronics een nieuwe standaard in het segment van monitorspeakers. Waarom zo groot? Welnu, daar is natuurlijk wel een reden voor…

Ontwerper Andrew Jones 

Als je opnieuw tot de luidsprekermarkt toe wil treden, kun je het maar beter gelijk goed doen, moet de gedachte van MoFi zijn geweest. Het is immers al bijna twee decennia geleden dat we de laatste modellen van MoFi zagen (de OML-serie, red.) Ik kan me dan ook goed voorstellen dat MoFi voor deze nieuwe worp op speakergebied gekozen heeft voor een persoon met naam. Andrew Jones heeft natuurlijk allang z’n sporen verdiend met speakers ontwerpen voor merken als bijvoorbeeld KEF, ELAC en TAD.

The making of MoFi SourcePoint 10 

Andrew Jones schreef een heel white paper over zijn ontwerp van en zoektocht naar zijn uiteindelijke resultaat (eenvoudig te vinden via Google). Dat komt er (heel) kort samengevat op neer dat Jones z'n doel was om een luidspreker te creëren die geïnspireerd was op de lijn van de behoeften van de masteringstudio.

De speaker zou in staat moeten zijn het geluid te reproduceren dat Jones gedurende 40-jarige carrière voor ogen heeft gekregen. Daarbij zouden de luidsprekers een diepe basimpact moeten kunnen leveren. Dat aspect zorgde er wel voor dat wat betreft het verdere ontwerp, zowel technisch als visueel gezien, ‘outside the box’ gedacht moest (en dus ook mocht) worden. Jones zegt verder dat hij toevallig al de intentie had om bij de SourcePoint 10 voor de integratie van een concentrische driver te gaan. Resultaat: de keuze van een grote woofer (10 inch!) met daarin centraal geplaatst een tweeter.

De essentie van de SourcePoint 10 is verder het innovatieve Twin-Drive highflux-neodymium-magneetsysteem. Het is niet genoeg om alleen de frequentierespons van de basspeaker en tweeter te optimaliseren. Het is ook van cruciaal belang om vervorming in de motorstructuur van de aandrijfeenheid te minimaliseren.

Het Twin-Drive magneetsysteem creëert een volledig symmetrisch magnetisch veld, dat fluxmodulatie elimineert voor lage intermodulatievervorming (IMD). De 10 inch membraan is gemaakt van een speciaal ontwikkelde mix van papierpulp. Door het grote oppervlak hoeft de membraan maar heel weinig te bewegen om een krachtig en dynamisch geluid te produceren. Dat is een groot voordeel, omdat de kegelvormige membraan ook fungeert als golfgeleider voor de tweeter.

In het midden van de basspeaker zit een 1,25”-softdome-tweeter met brede ophanging en een spreekspoel met een grote doorsnede, wat zorgt voor een uitstekende belastbaarheid en minimale thermische compressie. De tweeter neemt het vanaf 1600 Hz over en levert een vlakke respons tot wel 30 kHz.

How low can you go? 

Fijn om te lezen wat de opdracht van Andrew Jones was. Ik zou dat ook als volgt kunnen vertalen: ‘Ontwerp een speaker die klinkt als een vloerstaander, maar er uitziet als een monitorspeaker’. Waarom zou je dat willen? Simpel. De meeste mensen willen geen grote vloerstaanders in hun woonkamer, maar ‘gezellige’ monitor speakers op een stand. Maar ja, die boekenplankspeakertjes klinken vaak zo iel toch? De klacht of het vooroordeel is dat die kleine boxen gewoonweg niet voldoende laag kunnen reproduceren.

De afgelopen jaren hebben een aantal monitorspeakers inmiddels bewezen behoorlijk te kunnen scoren in het laag. Maar toch, how low can you go? Jones wilde nieuwe maatstaven leggen, nieuwe grenzen doorbreken. Daarvoor was een grotere kast nodig, alleen al om die 10-inch grote woofer te kunnen herbergen.

Om het geheel strak te houden en kastresonanties te minimaliseren, werd de Sourcepoint 10 vormgegeven door 2,5 cm dikke MDF panelen, aan alle kanten, ook aan de voorkant zit een voorschot van 2,5 cm dik. Twee extra verticale beugels verbinden de bovenkant met de zij- en onderkant. De speciaal vormgegeven voorkant met zijn opmerkelijke hoeken is ontworpen om diffractie tegen te gaan. Het geeft de luidspreker een fraaie, robuuste look. Al met al heeft de klankkast een inhoud van 50 liter, zo ongeveer vier keer het volume van mijn eigen set…

Listen without prejudice… 

Bij zulke grote klankkasten is natuurlijk het Calimero-effect dat veel andere boekenplankspeakers met zich meedragen volledig verdwenen. Als je deze jongens (ik weet niet of ze mannelijk zijn, maar ze zien er wel behoorlijk uh…masculine uit) in je kamer hebt staan, ontstaan bepaalde verwachtingen bijna automatisch. Of zoals een kennis die langs kwam zei: ‘Dit lijken wel die oude Tannoy kasten die ik vroeger had staan’. In ieder geval, zoals je bij kleine monitor speakers objectief moet gaan luisteren, zo geldt dat ook voor deze jongens.

Inspelen 

Zoals eerder gezegd was ik begonnen met het neerzetten en aansluiten van maar één speaker. Ook met maar één speaker aan het werk kun je al een eerste indruk opdoen. In dit geval was dat er één van ‘wow’. Wow, deze speaker weet gelijk je interesse te wekken. En dat uitgedrukt in termen van ‘aanwezigheid’, ‘laag’ en ‘muzikaal plaatje’ om het  voorlopig even kort te schetsen.

De volgende dag heb ik de tweede speaker aangesloten en kon het inspelen beginnen, want de geluidsweergevers kwamen tenslotte rechtstreeks van de fabriek. Dat inspelen is altijd wel een grappig fenomeen. Je zet muziek op, wil weglopen, want je weet dat het spul gewoon z’n werk moet gaan doen, maar toch blijf je al af en toe hangen. Je aandacht wordt al getrokken en je oren gespitst.

Feels like Haevn

Na drie dagen inspelen ga ik er eens echt voor zitten, het speelkwartier is voorbij. Ik besluit met een YouTube opname te beginnen, een nummer van Haevn met gastzanger Neco Novellas tijdens een concert in Carré, december 2023. ‘Trade It For The Night’ mag het spits afbijten. De song zet in met een deken van laag, afkomstig uit de synthesizer van toetsenist Jorrit Kleijnen. Het laag komt dreigend uit de speakers. Dan zet Neco Novellas in met donker, laag geneurie. Dat klinkt al meer dan indrukwekkend.

Vervolgens ontsteekt de zanger met een soort Mozambikaanse rap (of is het toch Portugees?), die werkelijk de kamer in knalt. De spoken word gaat over in zang, waarna we terugkeren naar het orgineel van de song, zoals het op het album staat. Trommels roffelen er lustig op los en singer-songwriter Marijn van der Meer neemt het stokje over met zijn heerlijk zalvende stem. Het G-Roots Gospel Choir valt halverwege bij, samen met een heel strijkorkest. Een ongekende wall-of-sound vult de woonkamer. Oké, ik weet dat die jongens van Haevn weten hoe je goed geluid moet opnemen. Maar zouden ze ook weten hoe dat nu hier bij in de kamer landt…?

Eén zwaluw maakt nog geen lente

Oke, well done MoFi, voor nu. Mijn eerste indruk is gemaakt en zoals we hier in het noorden van het land dan zeggen: die was niet verkeerd. Wel viel me al op dat de speakers wat betreft het vocale gebied af en toe een beetje over the top lijken te gaan, lees vrij schel. Een andere keer lijken de stemmen bij de muziek weer een ondergeschoven kindje. Dat moet anders kunnen. Of vergelijk ik teveel met mij eigen speakers? Die zijn juist heel erg vocaal gericht en leggen de muziek daar om heen, dan wel iets naar de achtergrond.

Deze MoFi Sourcepoint 10 lijkt omgekeerd te opereren: het vocale gedeelte zit iets meer ‘achter’ het midden en de rest van de muziek is meer upfront. Je kan het ook anders zeggen: deze speakers laten de muziek meer als één geheel klinken. Dus niet met het accent op de afzonderlijke delen of op het analytische af.

Aangezien we hier te maken hebben met een bronpunt luidspreker (sourcepoint) is de opstelling van de kasten van belang, hoewel mijn eerste indruk juist was dat deze speakers best wel een breed bereik hebben. Toch heb ik de speakers maar wat extra naar binnen gedraaid. En warempel, de stemmen, vooral in het hogere bereik, klonken nu gewoon een stuk beter.

Blue Hotel

Nee, we gaan niet naar een andere luisterruimte, maar ik ga wel naar wat andere muziek op zoek. Deze speaker lijkt me echt een meer dan goed excuus of weer eens wat oudere muziek uit de kast te trekken. En dan met name de muziek van artiesten die echt dat bandjesgeluid naar boven weten te halen. Chris Isaak wil ik horen. Zo gezegd, zo gedaan. Maar dan volgt toch eerst een teleurstelling. De eerste twee platen van Isaac blijken toch niet zo goed opgenomen, het klinkt gewoon veel te schel. Kennelijk heeft Isaak dat zelf ook ontdekt, want hij nam een deel van zijn nummers nogmaals op, te beluisteren op het album ‘Baja Sessions’.

Poging twee met Isaacs muziek levert wel mooie dingen op. ‘Back On Your Side’ en ‘I Wonder’ rocken hier in huis als nooit tevoren. Zo klonk het ooit in Vredenburg, in 1987, zo hou ik mijzelf voor de gek. Nee, serieus, natuurlijk krijg je nooit niet het live-geluid van een zaal bij je thuis. Maar deze MoFi’s toveren mijn huiskamer toch redelijk om in een muziektempel… De hele catalogus van Isaak wordt erbij gesleurd. Een album als San Francisco Days blijkt maar weer eens de parel aan ’s mans ketting te zijn. ‘Blue Hotel’ en ‘Lie to Me’ zijn in de live versies niet te versmaden op deze speakers. Ondertussen heb ik al enige malen wat voor ons huis voorbijlopende mensen nieuwsgierig naar binnen zien gluren. Want dat moet ook gezegd: deze speakers lusten wel wat power. Daar kan de Rega versterker van dienst in ruime mate in voorzien.

Lido Shuffle

Tijd voor Tidal. Ik wil nu de beste nummers in de hoogste resolutie horen. Ooit hoorde ik bij een kennis het werk van Boz Scaggs via zijn studio monitor speakers. Dat klonk ongelofelijk goed en naar meer. ‘Thanks To You’ van het album Dig, bluesier krijg je het niet.

De speakers in mijn kamer weten er wel raad mee. Gortdroge bas, fijn toetsenwerk, heerlijke trompet en dan nog die uit duizenden te herkennen stem van Boz Scaggs. Laidback, ingetogen, ook dan weet de MoFi Sourcepoint 10 goed te presteren en vallen meer de details in de muziek op. Maar ik wil toch wat meer de rockkant op, dus dan toch maar het onvolprezen 'Lido Shuffle' van zijn meesterwerk Silk Degrees. En ja, dan komen wel de sterkste punten van deze klankkasten naar boven drijven: dit rockt de pan uit. Ik voel de bassist bij wijze van spreken in de kamer zitten.

Dat is sowieso telkens weer opvallend bij het luisteren naar deze speakers, de ritmesectie, bas en drums, geeft de muziek extra cachet, bijna een extra dimensie. En ik betrap me er zelf op dat ik telkens mee zit te tappen met mijn voeten.

It might get loud

Ik las ergens in een review van een Amerikaanse collega dat hij weliswaar wel eens betere speaker had gehoord, ik laat zijn uitleg over ‘beter’ hier even achterwege, maar dat hij nog nooit met zo veel plezier naar speakers had zitten luisteren. Daar kan ik mij bij aansluiten. De MoFi Sourcepoint 10 weet vaak een heerlijk muzikaal plaatje neer te zetten, waarbij de muziek als geheel wordt gepresenteerd, dus niet de analytische kant op. Daarbij is het verleidelijk de volumeknop telkens verder open te draaien De speakers geven geen krimp en blijven onverstoord en onvervormd geluid de kamer insturen. Diezelfde Amerikaanse collega kwam bij een meting tot zijn verbazing erachter dat hij bij honderd decibel (!) nog steeds met plezier zat te luisteren. Die ervaring is mij ook overkomen. Wel op tijd het volume weer naar beneden gedraaid natuurlijk, want mijn oren moeten nog wel langer mee.

Top Tien MoFi SourcePoint 10 luistersessie

10. Haevn -  Trade It For The Night
9. Chris Isaak – Back On Your Side
8. Mountains of the moon – Caterpillar
7. Lee Hazlewood – Come Undone
6. Elvis Presley – Fever
5. The Cure – Pictures of You
4. Kevin Morby – Harlem River
3. Minnesota Orchestra & Eiji Oue – Danse Macabre, Op. 40
2. Nicolas Jaar – Mi Mujer
1. Radiohead – How to Disappear Completely

Resumé

Kort en krachtig? De gerenommeerde ontwerper Andrew Jones heeft met de MoFi Sourcepoint 10 een dijk van monitorspeaker weten te creëren, die in het laag verder weet te gaan dan menige concurrent. Maar vooral de complete muzikale presence van deze speaker maakt indruk.

Dit alles heeft uiteraard een prijs. Met 5.000 euro per paar is die stevig, maar billijk denk ik. En figuurlijk: qua afmetingen is de MoFi Sourcepoint zeer aanwezig. Als je dat geen probleem vindt, dan zou ik het wel weten…Something beautiful but unknown has been growing in our soundgarden.

MoFi Electronics SourcePoint 10
4.999 euro per set | www.mofielectronics.com
Beoordeling 4.5 / 5

MERK





EDITORS' CHOICE