Om de 25ste verjaardag van hun baanbrekende debuut te vieren, brengt het Franse duo Air deze driedubbele versie van Moon Safari uit. Deze nieuwe uitgave bevat onuitgebracht materiaal van hun legendarische debuut. We kijken – en luisteren! – nog eens terug.

De Keuze van Kroese is een (semi-)wekelijkse rubriek van Menno Bonnema. Op vrijdag bespreken we een nieuw muziekalbum (lp, cd of bluray audio) dat ons getipt is door (online) platenzaak Kroese – kroese-online.nl.

Air – Moon Safari 25th Anniversary Explorer Edition (2xcd + blu-ray)

Er zijn van die albums waarvan je nog vele jaren later precies weet wanneer ze uitkwamen en waar jij op dat moment was. Het overkwam mijzelf een aantal keren, hoewel niet vaak. Na de New Wave en de vele postpunkbandjes in de jaren tachtig (nu weer helemaal in trouwens) verscheen daar aan het eind in 1989 het debuutalbum van The Stone Roses. De sound van de band was anders dan anderen, dat hoorde je gelijk. In 1994 overkwam mij het zelfs twee keer. Eerst met het album van Live, Throwing Copper, niet later gevolgd door het debuutalbum van Jeff Buckley, Grace. Bij beide albums hoorde je gelijk dat er iets bijzonders aan de hand was, zonder dat direct te kunnen omschrijven. Overeenkomstig kenmerk was wel dat er alleen maar goede nummers op bleken te staan.

Aan het eind van de jaren negentig was het nog steeds veel gitaarmuziek wat de klok sloeg met daarbij de opkomst en brede acceptatie van de dance muziek met veel beats en dreunende bassen. Er was wat mij betreft niet veel dat er nog uitsprong. Tot Moon Safari van Air.

Moon Safari spatte gelijk uit de speakers als een exotisch, niet te versmaden snoepje. Wow, wat een verfrissend geluid! Wat is dit? Je zet een album op en je komt pas je stoel weer uit als de volledige tracklist de revue gepasseerd is. Misschien begin je zelfs meteen opnieuw. En dan weet je het zeker: dit is iets bijzonders.

Studio Brussel

Van de andere genoemde albums weet ik inderdaad nog precies waar ik op dat moment was, maar bij Moon Safari ligt dat wat ingewikkelder. Maar een ruwe reconstructie kan ik nog wel maken. Het moet haast wel dat ik via Studio Brussel voor het eerst kennis maakte met Air en hun debuutplaat. Dat was destijds mijn vaste hofleverancier van nieuwe muziek, wonende in het hart van Vlaanderen: Mechelen.

Two studens of astrophysics and architecture walk into a bar on the moon. This may sound as the beginning of a joke – but in the warning light of the 20th century, it really happened, leaving a serious inprint on pop culture (Gabriel Szatan over Air)

Tijdens de late autoritten naar het werk op Vliegveld Zaventem hoorde ik voor het eerst ‘Le soleil et près de moi’, een heerlijk nummer om donkere nachten mee door te komen. Het nummer bleek van het Franse duo Air afkomstig en tijdens een bezoek aan de plaatselijke platenboer kocht ik blind het nieuwe album Moon Safari. Eenmaal thuisgekomen ontdekte ik dat mijn favoriete nachtnummer ‘Le soleil et près de moi’ helemaal niet op dat album bleek te staan – maar voordat er ook maar enige vorm van teleurstelling bij mij op kon borrelen, was ik al verkocht aan alle andere tracks. Nadien heb ik het nummer trouwens nog wel op een singletje weten te scoren.

Van een andere planeet

Maar wat zorgde er nou voor dat het album Moon Safari boven de rest van dat jaar, van die periode, uitstak? Door daar met afstand – in dit geval 25 jaar later – naar te kijken, is het misschien makkelijker om dat vast te stellen. De drie meest in het oog springende elementen van Air’s Moon Safari: de luchtigheid of lichtheid van de nummers, het vaak trage tempo en het veelvuldig gebruik van de Moog synthesizer. Nou vooruit, nog een vierde: de inzet van de vocoder. Jezelf dan Air noemen en je album Moon Safari kan al bijna niet treffender. Doordat ik eerst kennismaakte met het nummer ‘Le soleil est près de moi’, had ik al het vermoeden dat we hier te maken met een Franse band. Dat bleek dan het Franse duo Nicoles Godin en Jean-Benoîn Dunckel te zijn.

Portishead’s Dummie

Air’s muziek werd vaak omschreven als ‘space-pop' of droompop. Dat dromerige hangt telkens wel in de lucht. Zelf omschreef Godin het als een soort ‘bedroom music, which was all about fanatasy’. In zijn hoofd waande hij zich in de beste opnamestudio omringd door de beste muzikanten, als een soort Burt Bacharach. In werkelijkheid bevond hij zich ergens in het achttiende arrondissement van Parijs met alleen een sampler en een microfoon.

Zijn fantasie gecombineerd met zijn heilige geloof iets speciaals te creëren, bracht de kracht van Moon Safari. Eerst was dat geloof er helemaal niet. Alles van wat er op de radio te horen viel, beviel hem maar matig. Maar toen kwam daar plotseling het album van Portishead en viel alles op zijn plek. Alles waar Godin goed in en mee was, kwam naar boven drijven: een soort slow, downtempo soundtrack music.

Doe je zelf een plezier en luister 25 jaar later nog eens naar het album. En stel vast dat het hier echt een klassieker betreft die nog steeds staat als een huis.

Holding back the years

In deze speciale uitgave zitten drie schijfjes bijgesloten: ééntje met het originele album van 1998, één schijf met extra nummers, speciale remixes en live-opnames. De derde schijf is een blu-ray schijf met daarop het geheel album in Dolby Atmos (en stereo HD).

Die laatste heb ik wederom bij Van Deynen Smart Solutions in Sint Nicolaasga mogen beluisteren, in het pikkedonker van hun minibioscoop. Het kostte mij weinig moeite en fantasie om deze Moon Safari op een unieke manier te ondergaan. De mix is geweldig gemaakt, waarbij de originele nummers sterk blijven staan, maar de extra dimensie verzorgd wordt door de Moog synthesizer, die allerlei bliepjes en belletjes van outer space over je heen laten komen. Gelukkig staat ook ‘mijn’ Le soleil et près de moi op deze schijf, evenals de ook al voor die tijd opzienbarende videoclips van de singles. Enjoy!

Muziek: 8,5
Klank: 9
Label: Parlophone
Speelduur: 43 min.42 sec. en nog vele extra’s
Te bestellen bij Kroese Online

Deze nieuwe versie bevat een Spatial Atmos audio-versie van het originele album, aangevuld met een selectie van niet eerder uitgebrachte trackversies, evenals de documentaire "Eating, Sleeping, Waiting & Playing" uit 1998 van de veelgeprezen regisseur Mike Mills in HD-formaat. Deze documentaire volgt bandleden Nicolas Godin en Jean-Benoît Dunckel tijdens hun allereerste tourstops in New York, Londen en Parijs.