In het voorlaatste weekeinde van juni organiseert Music2 audio import een interessante luistersessie waarbij het thema 'Modern Classics' de boventoon voert. HIFI.NL werd uitgenodigd om de set daags ervoor te komen beluisteren. Datgene dat ik bij shows van Music2 heb gehoord is voor mij genoeg om af te reizen naar het meest zuidwestelijke hoekje van Holland. Net voorbij de afslag naar Engeland.
Marco de Wilde, directeur-eigenaar van Music2, wil met deze show zijn geliefde vintage hifi set uit vervlogen tijden in moderne vorm aan de bezoekers presenteren.
Marco is voor velen van jullie geen onbekende. Hij wint al jaren op rij de hoogste waarderingen van bezoekers op het gebied van geluidskwaliteit. Sommigen van jullie zullen zelfs na de show-uren in zijn ruimte aanwezig zijn geweest om de set onder ‘andere condities’ te beluisteren en bij de volgende shows waarschijnlijk weer staan te dringen om tot in de late uurtjes muziek via de door hem samengestelde en op klank gebrachte sets te beluisteren.
Huzarenstukjes van Music2
Wat is er nu zo speciaal aan de sets van Marco? Buiten het feit dat hij via Music2 audio import hifi-componenten distribueert met een interessante verhouding tussen prijs en prestaties, besteedt hij veel tijd en vooral moeite om de onderlinge componenten en bekabeling in de set zodanig op elkaar af te stemmen dat er iets speciaals voor de muziekliefhebber ontstaat. Dit doet hij niet een paar uur voor de show plaatsvindt, hier neemt hij ruim de tijd voor om het écht goed te doen. Hier beleeft hij bovenal heel veel plezier aan en dit komt tot een ontlading wanneer hij tijdens de show track na track voor de aanwezigen opzet. Geloof me maar.
Ditmaal doet Marco het met het ‘modern classics’ thema een beetje anders. Voor deze set zoekt hij actief de samenwerking met verschillende marktpartijen om gezamenlijk een topresultaat neer te zetten. Concurrent of niet. Het is beslist gemakkelijker om enkel de componenten uit eigen leveringsprogramma te pakken waarmee je misschien nog betere prestaties neerzet, maar met deze show brengt hij primair een ode aan iconen uit de gouden jaren van de analoge audiowereld en hierbij horen de merken uit die periode. Dit is in mijn ogen dus een mooi thema en deze moedige aanpak waarbij hij beroep doet op concullega’s kan ik enkel prijzen.
Modern Classics
In de jaren ’70, ‘80 en ’90 voerden de merken JBL, McIntosh en Thorens de markt aan en dit betekent voor Marco dat hij op zoek gaat naar de moderne tegenhanger van de vintage componenten uit die periode. Hierbij zoekt Marco de samenwerking met verschillende importeurs die door het beschikbaar stellen van hifi-componenten aan deze show bijdragen. Hierbij stelt Fine Sounds Benelux twee McIntosh MC275 stereo eindversterkers ter beschikking, aangestuurd door een C22 voorversterker van hetzelfde merk.
Om een zo hoog mogelijke geluidskwaliteit uit deze set te persen past Marco al enige tijd zogenaamde ‘horizontale bi-amping’ toe. In plaats van een stereo eindversterker voor een gescheiden laag en midhoog van de linker luidspreker en een tweede stereoversterker voor het rechterkanaal gebruikt Marco het liefst een stereoversterker voor het midhoog van zowel links en rechts en de tweede stereoversterker voor het aansturen van het laag in beide luidsprekers. Hiermee beïnvloedt de stroomvraag de geluidsweergave van het laag en het midhoog niet wat resulteert in een schonere muziekweergave met optimale imaging eigenschappen.
Importeur Penhold verzorgt de geluidsbronnen: een prachtige Thorens TD124 DD direct drive draaitafel en een sublieme Lumin D3 audiostreamer. Het element dat Marco heeft gemonteerd is de Van den Hul MC1. Dit is een fraai moving coil element, prijstechnisch nog in de betaalbare regionen in de wereld van moving coil. De platenspeler is gebalanceerd aangesloten op een Van den Hul The Grail phonovoorversterker. Ook de bekabeling is afkomstig van deze in Vaassen gevestigde fabrikant en hiervan verzorgt Music2 de distributie in Nederland. De luidsprekers in deze set komen eveneens uit eigen leveringsprogramma. Met ‘zijn’ full range BHC 1743 ‘classic’ luidsprekers van Blumenhofer Acoustics brengt Marco ten slotte een ode aan de JBL 43xx series.
Laat het spektakel beginnen!
We beginnen met een stukje Bob Dylan van het album Oh Mercy uit 1989. Een artiest die ikzelf niet zo heel snel zou opzetten, maar de energie in de zang die naar de luisteraar wordt overgebracht is heel bijzonder. Ondanks dat de ruimte zijn beperkingen kent is de soundstage ruim en de plaatsing redelijk precies. De hele beleving wordt naar een niveau gebracht dat ik normaal gesproken niet eerder bij een album van Dylan heb ervaren. Ik prijs de kwaliteit van de Beryllium hoorntweeters die zijn toegepast in de flinke Blumenhofers. Wauw.
Hierna zet Marco het nummer “Ghost of Tom Joad” van het gelijknamige album uit 1995 van Bruce Springsteen op. Ook bij dit album word ik overvallen door de energieke zang van Springsteen en zijn mondharmonica die met dit muziekstuk gebundeld naar me wordt toegeworpen. Doordat de set heel goed overweg kan met de lastige transiënts in de muziek spat deze werkelijk van de hoorndrivers af. The Boss wordt denkbeeldig in ware grootte uit de groef getrokken en komt helemaal tot leven. Basdrum wordt met volle diepe klappen weergegeven, op de juiste hoogste en diepte aangevuld met gitaar en keyboard. Dit is echt de allereerste keer dat ik een set met McIntosh versterking op dit niveau heb horen presteren.
Een album dat eigenlijk in geen enkele vinylcollectie mag ontbreken is het debuutalbum van de Britse jazz-funkband Level 42 uit 1981. Het nummer “Dune Tune” wordt met een heerlijke openheid weergegeven. De openheid evenaart die van de compact disc, al ontbreekt de digitale stilte tussen de tracks. Deze versie laat daarentegen veel meer een 80’s vibe horen dan de digitale tegenhanger.
Woodblock heeft een realistische klank en ook hier weer de enorme energie en impact waarmee deze wordt weergegeven. Zang, ingezet door King en gevolgd door de overige bandleden, is delicaat in de achtergrond hoorbaar. De impact van de snaredrum en toms is fraai en het toetsen in de achtergrond wordt als geplaatst op een eenzaam eilandje in het geluidsbeeld weergegeven. De kracht en stabiliteit in het laag is hoog en voornamelijk te danken aan de horizontale bi-amp configuratie in de aansturing, het gunstige impedantieverloop en de hoge gevoeligheid van de imposante Blumenhofers.
Met de track “La Grange” van het album Tres Hombres van de Amerikaanse rockband ZZ Top uit 1973 komen we in de persoonlijke muziekcategorie van Marco. Magie. Natuurlijk ken ik de herdruk van dit album in digitale vorm. Het is een album waar ik zelf minder van ben gecharmeerd omdat deze in de mij bekende vorm plat en futloos klinkt. Zang van deze eerste persing op vinyl heeft zoveel meer aan emotie in zich en wanneer de band begint te spelen klinkt alles vol met een dynamische weergave van drums. Gitaar klinkt rauw en de drums kurkdroog. Hierbij krijg ik het typische gevoel in een klein, zwaar gedempt keldertje of garage aanwezig te zijn. Dit originele album draait letterlijk om de emotie. Een warme deken aan emotie. Aanrader.
Om het andere uiterste te laten horen zet Marco het livealbum Crossroads van de band Cream op. Instant transformeert de luisterruimte van het formaat garagebox naar de ruime Royal Albert Hall. De grootte en de meer bombastische presentatie van dit livespektakel is indrukwekkend. Gitaarspel is kenmerkend Clapton en het koperwerk van drums sprankelt met warmte mijn gehoorgang in.
De gehele weergave past dankzij de combinatie van buizenversterking en hoorntweeter bij de PA-karakteristiek van een live concert die je zelf in levenden lijve bijwoont. Marco betitelt dit heel treffend met ‘The Wall Of Sound’ die je bij een live concert ervaart en ik kan dit enkel onderstrepen.
Het laatste stukje vinyl was al veel eerder gepland, maar er kwam telkens weer een album tussen. Zo gaat dat soms. Dit laatste album is de Ben Liebrand remix van “In The Air Tonight” van Phil Collins. Meer 80’s wordt het niet. De mix tussen de sfeervolle muzieklijnen van Collins en de gemixte baslijn, potjes, pannetjes en uit een oud keyboard afkomstige drums maken dit een unieke timepiece. Zelfs de kenmerkende drum’solo’ heeft Liebrand weten te perfectioneren. Bij het horen van deze vergeten mix verlang ik weer terug naar deze interessante muziekperiode. Deze set laat oude tijden maximaal herleven.
Tijdloos genieten
Wanneer ik je vertel dat Marco de Wilde geen voorstander is van het digitale domein is hier geen woord aan gelogen. Toch geeft hij toe dat het streamen van muziek wel gemakkelijk is om snel muziek op te zoeken. Omdat veel audiostreamers ingewikkeld en niet intuïtief werken knapt hij er telkens op af. Behalve bij de netwerkspelers van Lumïn, vertelt hij me. Druk bladerend op zijn telefoon vindt hij de track “Emerald Hooves” van het ambient album Swarm Theory van Tipper & Spoonbill uit 2015.
De rust waarmee dit album op de set wordt weergegeven en de ambiance die hierbij wordt opgebouwd is heerlijk. Het laag in de weergave gaat tot op de bodem en hierbij worden alle elektronisch gegenereerde kraakjes, rateltjes, effecten en strings ruimtevullend in de ruimte neergezet.
Bij het nummer “30Hz” van Fellsius uit 2018 ervaar ik eenzelfde beleving. De techno-klanken worden met een overdosis aan energie weergegeven. Hier komt geen artiest in de buurt. De intensiteit waarmee dit album wordt weergegeven is overweldigend. Met name de snelheid en de controle waarmee deze set dit moderne genre in alle digitale perfectie weergeeft is heel bijzonder. Niet enkel de rauwe digitale klanken worden met een hoge precisie en finesse weergegeven, ook puur analoge instrumenten worden levensecht weergegeven.
Bij het album Continuum van Nik Bärtsch, ervaar ik ten slotte een flinke diepgang waarbij ik geluiden tot diep in de achtergrond kan onderscheiden. Digitale perfectie? Nou, ik zou eerder zeggen analoge perfectie. Deze Lumin muziekspeler klinkt zoveel meer analoog dan ik vooraf had kunnen inschatten en dit komt perfect tot uiting met deze zorgvuldig door Marco gecombineerde Modern Classic set.
Wat vond ik van Marco’s set en muziekkeuze?
Wanneer je Marco voor de eerste keer ontmoet zul je hem ervaren als een persoon die gematigd en vooral bescheiden overkomt. Tot je hem een flinke collectie vinyl voor zijn neus zet. Dan wordt de interne naverbrander ingeschakeld en ontwaakt er iets in hem. Direct begint hij gepassioneerd door de collectie te bladeren en trekt er het ene na het andere album uit. Je ziet de fonkeling in zijn ogen wanneer er zich muzikale verbindingen in zijn hoofd vormen en je wordt je vervolgens voorgesteld aan muziekstukken die je niet achter de persoon zou hebben gezocht. Voor je het weet is er een halve dag voorbij.
De muziekkeuze van Marco voor zijn demo’s is echt anders. Geen grijsgedraaide audiofiel verpeste albums waarbij mijn tenen bij sommige shows geregeld krom gaan staan, maar échte muziek. Rock, metal, industrial, ambient en zelfs techno. Dit is waar het toch allemaal om draait? Natuurlijk afkomstig van vinyl. Want ja, Marco is een puur analoog wezen. Niet zelden introduceert juist Marco fantastische nieuwe demotracks die de opvolgende shows door velen worden opgenomen in playlists, zonder dat ze weten wie deze überhaupt op shows heeft geïntroduceerd. Vandaag kiest Marco vooral voor klassiekers uit de 60’s, 70’s, 80’s en 90’s. Passend bij de tijd van het thema van de show. Zelfs periode correcte albums zoals “Slave To The Rythm” van Grace Jones, George Michaels “Older” en Mike Oldfields “Shadow on the Wall” volgen elkaar in vlot tempo op. Muziek die je niet zou verwachten van iemand met de uitstraling van een hardcore biker.
Analoog versus digitaal
Marco bezit in zijn collectie vooral eerste persingen en heeft er ook sommige Japanse edities tussen zitten die vaak beter klinken dan dezelfde albums geproduceerd buiten Japan. Zelfs enkele obscure experimentele albums belanden op het direct aangedreven plateau. De beleving? Stuk voor stuk fantastisch. Wanneer hij vervolgens de direct gesneden albums uit zijn collectie opzet val ik haast uit mijn stoel. Alsof de set ineens op atoomkracht draait. Natuurlijk heb ik vaker een direct gesneden of een niet gecomprimeerde opname beluisterd, maar wat ik vandaag beluister dwingt diep respect bij me af. Niets Super Audio CD, HDCD, DSD512 of MQA. Gewoon een pure analoge geluidskwaliteit en hierbij maak een diepe buiging voor het allereerste begin van deze audioketen, de Thorens TD124DD met het Van den Hul MC1 element die al dit moois uit de groeven weet te halen en de Beryllium hoorndriver in de Blumenhofer Classic waarmee deze elk album dat ik hoor naar een hoger plan tilt.
Het laatste stukje hebben we geluisterd naar muziek afgespeeld via de Lumïn D3. Het gemak waarmee de Lumin zich laat bedienen is hoog en hiermee blader je sneller door je collectie dan wanneer je vinyl draait. Dit is de reden dat de muziekbeleving tussen het beluisteren van een vinylalbum en een digitale stream echt anders is. Ook op het gebied van geluidskwaliteit zijn er verschillen. De streams klinken schoner, perfecter en stiller op sommige momenten, toch is de beleving via vinyl net even anders. Alsof er een dosis extra emotie tussen de groeven is opgeslagen die enkel met de beste analoge aftasters kan worden geëxtraheerd, al komt de Lumin met het juiste digitale bronmateriaal een heel dicht in de buurt van een highend platenspeler.
Welke manier van bronmateriaal je ook verkiest, deze set laat de muzikale decennia van de tweede helft van de vorige eeuw herleven. Ook muziekgenres na de millenniumwisseling worden op een perfecte manier aan de muziekliefhebber overgebracht en maakt deze ‘modern classic’ hiermee een tijdloze combinatie. De door Marco samengestelde set doet gewoon heel veel goed, ongeacht de akoestische beperkingen veroorzaakt door de ruimte zelf. De combinatie van kracht, finesse, snelheid en soundstage is indrukwekkend. Wat ikzelf vooral belangrijk vind is de tonaal correcte muziekweergave. Alle instrumenten worden via deze set met een hoge mate van echtheid weergegeven. Misschien zou een in Triode geschakelde buizenversterker zoals de door Music2 gedistribueerde Trafomatic met een fractie meer aan finesse en holografie spelen dan de op kracht geconfigureerde Penthode versterking zoals deze bij de McIntosh is toegepast, maar tjonge jonge, wat zet deze ‘modern classics’-set een fraaie geluidsbeleving neer.
