Op korte tijd heeft Eversolo een ijzersterke reputatie opgebouwd met betaalbare DAC's en streamers. Maar de ambities stoppen daar niet, want het merk wil én in het duurder segment sterk staan én een volledig muzieksysteem bieden. Wat dat juist wil zeggen, ontdekken we in deze review van de DMP-A10 DAC/streaming voorversterker en de AMP-F10-stereoversterker. Technologie is er met hopen en de looks mogen er ook zijn. Maar hoe zit het met de muziek?
In deze test bekijken we een volledig systeem dat bestaat uit Eversolo-componenten. Hoewel de verleiding groot kan zijn om de DMP-A10 vanwege z’n veelzijdigheid afzonderlijk te bekijken, is de AMP-F10 duidelijk ontworpen om een koppel te vormen met Eversolo’s laatste streamer-DAC-voorversterker. Zet ze op elkaar en je hebt een knap muzieksysteem, en dat is dus wel héél boeiend.
De DMP-A10 is natuurlijk niet zomaar een voorversterker. Het is een eveneens een streamer en een DAC, net als de DMP-A8 die vorig jaar de headliner was bij Eversolo. Er bestaan uiteraard nog voorversterkers met streaming in het enorme hifi-universum, zo uniek is het niet. Maar bij dit toestel is het verhaal toch net anders. Streaming en het DAC-gedeelte staan hier veel centraler dan bij een voortrap die toevallig een streamingoptie of twee bezit. Wat de Eversolo apart zet van vele andere hifi-apparaten is dat de verschillende elementen – voorversterking, DA-conversie, streaming – door de techneuten van Eversolo op gelijke voet zijn behandeld.
Toch is het niet gek dat sommige lezers de DMP-A10 eerder zullen zien als bronapparaat dan als voorversterker. Dat is prima, de Eversolo-streamer is dan ook een interessante upgrade binnen een bestaand systeem. Het voorversterkergedeelte schakel je dan gewoon uit.
De DMP-A10 is bovenal een sterk signaal dat Eversolo op een hoger niveau wil meespelen. Het prijskaartje van 3.779 euro dat de DMP-A10 tegenover heel wat bekende namen plaats maakt dat overduidelijk, maar vooral de vele stappen die gezet zijn op vlak van techniek en afwerking. Het is dan ook de eerste component op typische hifi-grootte van het merk. De AMP-F10 is aan geen 2.600 euro scherp geprijsd, gegeven de specificaties.
Een grote sprong
Waar vorige Eversolos presenteerden als degelijk maar eerder sober qua design, zet de DMP-A10 een forse stap richting het woord ‘premium’. Het ziet er allemaal veel luxueuzer uit, met een groot 6,5-inch scherm dat niet enkel dient om uit te pakken met albumhoezen, VU-meters of dansende equalizers. Het is eveneens de plaats waar je apps op ziet verschijnen. Van Spotify of Apple Music die op de streamer zelf draaien, bijvoorbeeld, apps die de meeste rivalen niet aanbieden. Het is een heel mooie display – maar toch niet het meest opvallende op dit toestel. Neen, die rol is weggelegd voor de volumeknop. Het is een hoekig ding, met facetten rondom, en in het midden een kleurrijk rond schermpje. Standaard zie je hierop het volumeniveau, maar je kunt ook voor iets anders kiezen. Een albumhoes die ronddraait tijdens het spelen bijvoorbeeld. Speels
Voeg de DMP-A10 en AMP-F10 samen en je eindigt met een fraaie set die een piekfijn geheel vormt. Dat het hoekigere design en de forse koelvinnen aan de zijkanten bij beide apparaten aanwezig zijn, helpt daarbij. Deze in aluminium verpakte kerels zijn bovendien ongeveer even groot, waardoor je eindigt met een knap, symmetrisch opgebouwd systeem. Met een zeker old school-new school contrast vanwege de dansende analoge VU-meters op de versterker en het kleurrijke scherm van de DMP-A10, dat wel. Waar je trouwens eveneens VU-meters op kunt tonen, maar dan zijn de analoge versies op de versterker net iets authentieker.
En bijzonder: de fabrikant lijkt een voorkeur te hebben voor het plaatsen van de versterker bovenop de streamer-voorversterker. Toch maar niet gedaan, want de DMP-A10 die importeur ERCT uitleende was een uniek demo-exemplaar met een plexiglas-bovenkant. Handig om de strakke lay-out van de printplaat en de onderdelen van binnenin te bewonderen, maar misschien niet voorzien van het draagvermogen om 19 kilo versterker te dragen.
Komen veel watts uit
Van een bedrijf dat z’n reputatie vestigde met digitale producten, zou je misschien een keuze voor klasse-D verwachten. Niet omdat klasse-D per se digitaal is – een veelgemaakte fout – maar omdat er de laatste tijd nu eenmaall veel interessante klasse D-versterkingsmodules zijn verschenen. Zie: Purifi, Hypex, GaN FET-oplossingen, etc. Eversolo bewandelt echter liever een traditioneler klasse MOSFET-gebaseerd A/B-pad, dat ze wel op een eigen manier implementeerde. Onder meer met een spectaculair ontdubbeld voedingsgedeelte dat pieken tot 1 kW moet kunnen ondersteunen en verrijkt werd met een uitgebreid ingebouwd DC-filterluik.
Eversolo wijst daarnaast naar de dubbele differentiële versterkers die crosstalk tussen de kanalen voorkomen en een lineair respons beloven. Het resultaat is een eindtrap die in stereomodus continue 200 Watt (8 Ohm) per kanaal levert en in bridge-modus 650 Watt (opnieuw 8 Ohm) uit elk kanaal kan persen. Met een dempingsfactor van 600 is de AMP-F10 ruimschoots voorzien om de meeste speakers gecontroleerd aan te sturen, iets dat je wel merkt als je dynamische muziek hoort langskomen.
Daarmee pakt het uit met specificaties die toch wel indrukwekkend zijn aan dit prijspunt. En ja, dan zijn er ook nog de knappe afwerkingsgraad en die twee verlichte VU-meters. Dat laatste zal vast al voldoende zijn om sommige nostalgici te overtuigen!
Als eindtrap beschikt de AMP-F10 over alles wat je verwacht, incluis de keuze tussen XLR- of cinch-inputs en trigger-aansluitingen. Met die laatste kun je ervoor zorgen dat bij het inschakelen van de voorversterker ook de Eversolo-eindtrap wakker schiet. Kan ook zonder kabel, want er is ook een autosense-functie die de versterker inschakelt als er een signaal binnenkomt.
Een zeer cleane opbouw
Met de DMP-A8 zette Eversolo al z’n visie neer op de ultieme bron. In dit compacte apparaat lepelde het bedrijf een heel digitaal luik met mediaspeler/server en een analoog gedeelte met klikkende R2R-volumeregeling, met tussen de twee delen een DAC-gedeelte. De vele ingangen en uitgangen, plus de heel flexibele software, betekent dat je het toestel makkelijk kon configureren om een bepaalde rol op te nemen. Enkel als digitaal transport bij een eigen DAC, of toch als mediaspeler die vanaf een interne schijf muziek afspeelt? Het kan.
In de basis kun je de beschrijving voor de DMP-A18 gewoon kopiëren voor de DMP-A10, maar is er op verschillend vlakken heel verbeterd. Een belangrijkste stap werd genomen bij de opbouw en vooral door het gebruik van een dubbele voeding (een voor het digitale gedeelte, een voor het analoge). Eversolo opteerde vergeleken met de DMP-A8 voor een andere DA-convertor, een ES9039 Pro, een achtkanaal-chip die in differentiële stereomodus wordt gebruikt. Door dat te doen, wordt de ruisvloer nog lager gebracht. Eversolo heeft een goede reputatie op vlak van lage jitter, wat ze met dit toestel nog meer proberen te vestigen. Een dubbele temperatuurgeregelde klok om de DAC te sturen en een geïsoleerde USB-gedeelte (bij gebruik van een externe DAC of een externe digitale streamer) moet jitter heel laag houden.
Bij het testtoestel dat we van importeur ERCT ontvingen, konden we door de transparante deksel makkelijk zelf zien hoe clean die interne opbouw wel was. Een echt kunstwerkje, waar bijvoorbeeld de losse koperen bekabeling naar de analoge in/uitgangen echt in het oog springt. Wat het nog indrukwekkender maakt, is dat de DMP-A10 intern best een complex apparaat is, onder meer vanwege de fysieke scheiding tussen verschillende prints om interferentie te verminderen.
Met glasvezel naar de switch
Bij Eversolo houden ze wel van om nieuwe technieken vroeg aan te bieden. De DMP-A10 is dan ook een van de eerste netwerkspelers met een SFP-netwerkaansluiting, naast WiFi en de traditionele ethernetpoort, al springen merken als Lumin of HiFi Rose ook op de glasvezeltrein. Je moet wel nog een SFP-insteekmodule kopen (een standaardcomponent van ongeveer 30 euro), maar dan kun je de streamer via fibrenetwerkkabel aansluiten op een switch. Wat dan weer potentieel heel wat hoogfrequentgeluid buitenhoudt.
De DMP-A10 voegt qua connectiviteit een heel luik rond subwoofers toe, waarbij je twee subwoofers als één kanaal of in stereomodus kunt aansturen. Je krijgt daarbij – geen verrassing – heel wat instellingen om de subintegratie tot in de puntjes te regelen.
Als Roon na een heftige portie metal even afbuigt richting ‘Open Up’ van Leftfield – wat een genresprong! - dan prikkelt het om even te pauzeren en een ELAC Sub 2050 toe te voegen aan de KEF-opstelling (zie verder). Geen probleem, de sub viel netjes in te regelen via de uitgebreide subwoofercontrols van de DMP-A10, wat meteen de clubsfeer aandikt. Omdat er zelfs een instelling is voor de delay, naast de overgangsfrequentie (je kunt de stereospeakers het volle frequentiebereik of enkel boven de cross-over sturen), kun je met wat moeite een heel knap resultaat krijgen. De Eversolo-kamerkalibratie neemt momenteel een sub niet mee, maar het zou niet verbazen als dat later wordt toegevoegd. Terugblikkend op een jaar met een aangeschafte DMP-A8 in de testruimte, zagen we Eversolo regelmatig updates uitbrengen, incluis heel wat nieuwe functies.
Rijk aan functies en apps…
Dat de hardware van de DMP-A10 goed in elkaar steekt, daar moet niet over getwijfeld worden. Het levert een zeer solide fundering om muziek in hoge kwaliteit af te spelen. Dan blijft de vraag: kun je vlot je muziek vinden en afspelen, wat dan weer belangrijk is als je die mooie hardware ook echt wil gebruiken? Eversolo scoort hier opnieuw, door te kiezen voor het Android-besturingssysteem dat op miljoenen smartphone draait. Maar wel afgeslankt en aangepast, onder meer met de eigen EOS-motor die zorgt dat hi-resaudio onaangetast door Android-apps verwerkt wordt. De interface is ook helemaal op de maat van de DMP-A10, het lijkt niet op de Android die je kent van je telefoon of tablet. Het is helemaal gefocust op audio, wat de gebruikservaring voor de muziekliefhebber heel aangenaam maakt.
Die muziekfan ontdekt wel een heel riant aanbod als het gaat om manieren om muziek af te spelen. Sommen we het hier allemaal op, dan lijkt het zelfs wat overweldigend. Het is belangrijk om daarbij op te merken dat de interface modulair is; je kunt bijvoorbeeld een aantal apps van diensten installeren, maar het is niet verplicht. Je gebruikt de apps die bij je passen, en de rest laat je links liggen. Dat houdt de ervaring heel wat eenvoudiger.
De kracht van Eversolo-interface is dat het niet op Android lijkt, maar wel veel Android-apps kan draaien. Hierdoor kun je relatief makkelijk een muziekdienst toevoegen die je op andere streamers niet zal tegenkomen. Apple Music, Apple Music Classical of Bandcamp bijvoorbeeld. Een deel van die diensten kun je met een paar tikken installeren, heel makkelijk, voor de anderen moet je wat meer werk verrichten. Naast apps van streamingdiensten heb je trouwens ook een ruim aanbod andere apps, zoals bruggen naar Dropbox, OneDrive of Plex.
Streaming van externe bronnen gaat dus makkelijk, maar de DMP-A10 is ook geschikt voor het afspelen van je eigen muziekcollectie. Dat kan vanaf interne opslag (je kunt een of twee NVME M.2’s SSD’s toevoegen) of over het netwerk – of een combinatie van de twee. De ondersteuning voor bestandsformaten is excellent.
De app doet het allemaal
Wat ook sterk is, is dat de Eversolo-app nagenoeg alles biedt wat je via de touchscreen kunt doen. Positief, want als je zit te genieten van je muziek wil je niet uit de luisterstoel springen om iets te veranderen. Mocht er toch iets in de uitgebreide app ontbreken, dan heeft Eversolo iets heel slim voorzien: je kunt op je mobiele apparaat het DMP-A10 gespiegeld zien en bedienen. Soms is dat wel handig, bijvoorbeeld als je zelf een app van een obscure streamingdienst installeert en deze wil bedienen. De Eversolo-app toont immers enkel de ingebakken streamingopties en apps die officieel ondersteund worden. Aangezien er toch veel mogelijkheden zijn, is het verrassend dat die Eversolo-app op een smartphone nog heel bruikbaar blijft. Dat is vaak bij streamers minder het geval. Een groot tabletscherm is natuurlijk veel leuker als je door een muziekbibliotheek wil neuzen.
Los van alle ingebouwde streamingopties, ondersteunt de DMP-A10 ook een reeks ‘externe’ opties. Bluetooth bijvoorbeeld, maar AirPlay, Spotify Connect, Tidal Connect en Roon. De DMP-A10 is ook DLNA/UPnP-compatibel, wat aansturing via pakweg Audirvãna mogelijk maakt.
En niet te vergeten: veel in- en uitgangen!
Dankzij de software kun je met deze set heel makkelijk muziek afspelen. De DMP-A10 onderscheidt zich van heel wat andere streamers met volumeregeling doordat het ook veel ingangen bezit. Hierdoor kun je ook externe bronnen aansluiten, incluis een televisie via HDMI. Het is heel typisch voor het merk dat je daarbij in de opties kunt kiezen tussen ‘ARC’ of ‘eARC’. Die keuze is er bijna nooit en is ook zelden echt nodig omdat de HDMI-eARC-standaard in theorie zelf schakelt naar ARC indien nodig. Maar als dat niet gebeurt, dan kun je hier dus wel aan de slag. Spijtig genoeg is HDMI-CEC niet helemaal geïmplementeerd, waardoor de DMP-A10 niet automatisch naar de HDMI-ingang schakelt als je de tv inschakelt. Dat moet je zelf doen, geen ramp. Via de Source-menu op het scherm of in de app schakel je heel vlot tussen de interne speler en de ingangen.
Het ruim aanbod in- en uitgangen – bekijk de foto maar – laat toe om de DMP-A10 ook anders in te zetten. Als streamer naar een andere DAC bijvoorbeeld, of net als standalone DAC die tussen een cd-speler en voorversterker komt te zitten. Er zijn heel wat scenario’s mogelijk…
Hier houden we het nog eenvoudig door te focussen op het huwelijk met de AMP-F10. Zelfs in dat verhaal, waarbij de DMP-A10 zowel streamer, DAC als voorversterker is, kun je analoge en digitale bronnen aansluiten.
Wel het vermelden waard zijn de (opnieuw) uitgebreide equalizer en DSP-menu’s. Reken hier weer op veel flexibiliteit, zodat je bijvoorbeeld op een bepaalde ingang een bepaalde DSP-correctie kunt loslaten en op een tweede input een ander. Heb je pakweg een mooie cd-speler met eigen DAC, dan kun je deze analoog aansluiten op de DMP-A10. Dan is het aan jou of het signaal van die cd-speler in het analoge domein blijft of via een high-end ADC naar het digitale domein wordt gebracht. Doet je dat laatste, riskeer je misschien wat kwaliteitsverlies, maar kun je wel DSP-aanpassingen doen.
De EQ- en DSP-opties zijn heel krachtig, maar wellicht door hun aard eerder voor gevorderde hifi-liefhebbers. Heel wat universeler is de kamerkalibratie die Eversolo op de DMP-A10 voorziet. Door een snelle meting via je mobiel toestel of (beter) een meetmicrofoon die je op een USB-poort achteraan aansluit, kun je akoestische problemen met je kamer aanpakken. De meting zelf doe je op één plaats – veel makkelijker dan bij Dirac, met zijn 9, 11 of meer meetpunten – en duurt ongeveer 30 seconden.
Wel bijzonder bij wat een ‘lichte’ vorm van kamerkalibratie zou zijn, is dat je een externe microfoon kunt gebruiken én z’n kalibratiebestand kunt laden. Eversolo biedt trouwens zelf een meetmicrofoon aan, voor circa 80 euro. Voor review test gebruikte ik mijn eigen UMIK-1-testmicrofoon, wat een veel beter resultaat opleverde dan via m’n Samsung S24 Ultra.
Heel mooie DAC-implementatie
Deze set van Eversolo doet op sonisch vlak veel juist. Er is controle, heel wat resolutie en een royale portie rust, dankzij de goed ontworpen AMP-F10. Je hebt natuurlijk via de EQ- en DSP-opties op de DMP-A10 heel wat mogelijkheden om de klank te tweaken, en ook de kamerkalibratie is een echte meerwaarde. Maar uit de doos spreek je hier over een systeem dat niet ijverig probeert een eigen stempel op alles te drukken, maar de muziek voor zich laat spreken. Dat smaakt.
Je speakerkeuze blijft natuurlijk heel belangrijk. Eerst luisterde ik met de uitstekende Contour 20 Black Edition van Dynaudio, die van thuis al uitpakt met een precieze bas. De hoge dempingsgraad van de AMP-F10 is in dit geval dus niet echt een noodzaak, de speakers komt zo ook beheerst uit de hoek. Dat maakte voor aangenaam luisteren met een lichtwarme toets naar ‘Chronicles of a Diamond’ van Black Puma’s, gestreamd vanaf de NAS en via Roon. ‘More Than a Love Song’ klinkt zo gezellig zoals het bedoeld is, met een geslaagd funky ritme en heel wat middendetail dat er uit springt. De synthesizer die ver aan de buitenkant van de soundstage te horen is bijvoorbeeld, of het geluid van vingers die over snaren glijden.
Het mooie is dat je constant de nodige resolutie hebt, waardoor er (nieuwe) zaken uit de opname opduiken. Maar de Eversolo is allesbehalve koud of analytisch. Die indruk wordt versterkt wanneer ik op ‘play’ drukte bij het recent verschenen derde deel van Anoushka Shanker’s trilogie die drie continenten overspant. Bij ‘Chapter III: We Return To Light’ blijft de sitar centraal staan, wel in nummers met een veel moderner gevoel dan traditionele Indiase werken met dit instrument. Het samenspel bij ‘Hiraeth’ tussen een dreunende sitar met een contrabas bijvoorbeeld, levert via de Eversolo-set een fascinerend geheel op waarbij de instrumenten op hun eigen plaats gepositioneerd worden en het toch als een geheel klinkt.
Ook bij ‘Dancing on Scorched Earth’ maakt de Eversolo-set indruk door de correcte maar eveneens omhullende weergave, waarin subtiliteit van de percussie treffelijk wordt overgebracht. De combinatie van Eversolo en Dynaudio levert hier iets beheerst maar ook heel aangenaam op, zonder valse prikkels.
Strak en gecontroleerd
Het klassieke ‘Unsung’ van Helmet knalde ronduit geweldig uit de KEF R3-speakers die even uit de opslagruimte werden aangesleept. Dit nummer barst van de energie, met een superstrak ritmesectie die de formele muziekopvoeding van de bandleden benadrukt en héél veel drive. Dat zijn zaken die de AMP-F10 probleemloos kon aanleveren, wat heel meeslepend werkte, ook bij de door een dubbele bassdrum opgejaagde ‘Shield Wall’ van Amon Amarth.
Een torenhoge geluidsmuur neerzetten bij de doommetal op ‘Killing Floor’ and ‘Monolith’ van Emma Ruth Rundle & Thou? Ook geen probleem, zonder daarbij er een grote vervormde brij van te maken. Het blijft een compactere opname dat voor intensiteit moet zorgen, zoals vaak bij metal, maar de combinatie van DMP-A10 en AMP-F10 zet het wel ruim genoeg meer dat je gitaren loskomen van de twee zanglijnen. Hoe Ruth Rundle’s lichtere vocals uit de mix treden bij ‘Out of Existence’, om even later te contrasteren met het gekrijs van Bryan Funck, dat is iets dat een minder competent versterker toch wat lastiger zou vinden. Controle heeft deze set wel en zeker bij deze speakers levert dat iets heel opwindend op.
Na al dat heftige lawaai, mocht er ook iets rustiger langskomen. De hele prachtige versie van ‘She Moved Through The Fair’ met Ronn McFarlane op de luit en Carolyn Surrick op de viola bijvoorbeeld, waarbij de Eversolo-set er goed in slaagde om de rijkdom van dat laatste instrument neer te zetten. Een tikje warmer, dat wel, maar dat past mooi bij de cosy texturen van de viola. Mooi is ook hoe de bodhrán – een soort Ierse handtrommel die met stok bespeeld wordt – altijd daar in de achtergrond rondzweeft om vaart te geven aan het nummer. Wie graag z’n muziek correct en natuurlijk opgediend krijgt, zal hiervan smullen.
Conclusie
De AMP-F10 en DMP-A10 die in deze review aan bod komen kunnen technisch haast niet anders zijn. Langs de ene kant is DMP-A10 een ongemeen veelzijdig toestel dat vooral in het digitale domein functioneert (al mag die analoge volumeschakeling en uitganstrap er absoluut zijn), terwijl de AMP-F10 voor z’n honderd procent analoog gefocust is op het versterken. Elk heeft op zijn domein veel te bieden, maar voeg ze samen en je eindigt met een set die alles kan… en dat ook in topkwaliteit doet. Zoom je in op de DMP-A10, dan ontdek je een toestel dat haast niet te vatten is qua functionaliteit. Er lijken haast geen grenzen te bestaan qua streamingdiensten of manier hoe je muziek kunt manipuleren. Misschien daarom niet helemaal voor absolute puristen, maar voor wie actief op zoek is naar de beste weergave biedt dit apparaat veel mogelijkheden. Los van de krachtige software en fijne (maar wel heel uitgebreide) interface, is het vooral het DAC-gedeelte dat indruk maakt. Los van een eventueel huwelijk met de AMP-F10 is dit een uitmuntende bron op topniveau voor z’n prijs.
Eversolo AMP-F10
2.579 euro | www.erct.nl
Beoordeling 4,5 op 5
Eversolo DMP-A10
3.779 euro | www.erct.nl
Beoordeling 5 op 5
