De HD 550 is een gloednieuwe worp van Sennheiser die wil aantonen dat bekabelde betere hoofdtelefoons nog een plaats hebben in een draadloze wereld. Met hifi-geluid, een laag gewicht en duurzaamheid als uithangborden, lijkt het op papier in elk geval een interessante allrounder. Maar is dat ook zo?
De HD 550 is de meest recente open hoofdtelefoon die Sennheiser lanceert. Mét kabel, want dit is nog echt een hifi-koptelefoon die je aan een hifi-versterker, DAC-hoofdtelefoonversterker of DAP mag hangen. Wat het echt interessant maakt is de prijs. Hoofdtelefoons met een HD 5xx-modelnaam vormen van oudsher de poort tot de betere, audiofielere hoofdtelefoons van het 75 jaar oude Duits merk. Voor wie de sprong naar een HD 660 S2 of HD 800 te groot is, zijn de koptelefoons uit deze reeks vaak net heel interessant. Ze dragen dezelfde audiofiele DNA mee als die premiummodellen, maar zijn toegankelijker geprijsd.
De Sennheiser HD 550 ligt voor net geen 300 euro in de winkel. Dat is misschien geen prikje in de strikte zin, maar als je kijkt naar hoe de hoofdtelefoonmarkt geëvolueerd zeker geen prinselijke som. Wie diep in de headfi-wereld duikt, komt snel op drie nullen na een cijfer uit.
Voor die driehonderd euro krijg je een hoofdtelefoon met zeer open constructie die je in negen van de tien gevallen thuis gaat gebruiken. Op het OV ga je er weinig plezier aan hebben, want omgevingsgeluid komt vlot binnen. Je medepassagiers willen trouwens niet meegenieten van je voorliefde voor vikingmetal of soundtracks van bollywoodfilms; omgekeerd ‘lekt’ de HD 550 nu eenmaal veel geluid naar buiten.
Vergeleken met andere HD 5xx-modellen heeft Sennheiser aan een paar zaken gesleuteld om dit model wat universeler te maken. Zo klemt deze koptelefoon iets minder dan de andere modellen, wat langer dragen mogelijk maakt. Qua weergave moet het ook meer mainstream zijn, zonder z’n hifi-karakter te verliezen (of de typische Sennheiser-filosofie). Volgens de fabrikant is de HD 550 daarom geschikt voor lange muzieksessies, maar ook om een film mee te pikken of als alternatief voor een echte gamingheadset.
Veelzijdig ingesteld
Sennheiser wil dus heel universeel uit de hoek te komen. Dat lijkt inderdaad het geval, want de HD 550 geeft de indruk ontworpen te zijn om een breder publiek warm te maken voor een hifi-hoofdtelefoon. Mét kabel, ondanks de enorme populariteit van Bluetooth-modellen. Een nadruk op geluidskwaliteit en ook een heel laag gewicht van 237 gram zijn daarbij sterke argumenten. Standaard wordt de HD 550 geleverd met een basale maar relatief lange 1,8 m kabel die eindigt in een 3,5-mm jack. Een adapter naar 6,3 mm zit in de doos, waardoor je hem even makkelijk aansluit op een laptop als een stereoversterker. Sennheiser biedt verschillende optionele kabels aan, waaronder een gebalanceerde voor audiofielen die wat verder in hun headfi-verhaal zitten. Een kabel met ingebouwde microfoon is dan weer interessant voor mensen die bellen en voor die gamers die de fabrikant echt wil strikken. De Sennheiser-kabels steek je aan de kant van de hoofdtelefoon in en draai je een kwart om ze te vergrendelen. Een detail, maar wel een die zorgt voor een betrouwbare verbinding.
Een harde case moet je hier niet verwachten, je moet het stellen met een eenvoudig etui. Een echte harde beschermdoos is nu eenmaal zeldzaam op dit prijspunt. Wat mij betreft dus zeker geen dealbreaker. Bij deze categorie is het beter dat een fabrikant het budget gebruikt aan drivers dan aan een mooie case. Als je dat nodig hebt, kun je nog een after-market case op de kop tikken.
Bekend chassis
Sennheiser is langs een kant een heel traditioneel bedrijf en langs de andere kant ook weer niet. De HD 550 is bijvoorbeeld heel herkenbaar vanwege het chassis dat volkomen past bij de HD 5xx-lijn die al een eeuwigheid bestaat. Het is ook gebouwd volgens principes die Sennheiser al lang aanhoudt. Reken op een hoofdband die goed verstelbaar is en aan beide kanten overgaat in een buiging die de S (van Sennheiser?) evoceert. Het is een heel stevige constructie die niet klaagt als we eraan zitten te wringen en trekken. Een ongelooflijk premiumgevoel straalt het niet uit, maar het design is wel functioneel en degelijk opgevat. De beschikbaarheid van vervangoorkussens maakt de HD 550 duurzamer. Sennheiser biedt voor de HD5xx-lijn trouwens twee type kussens aan, voor een analytische of warmere tuning. Beide zijn, net zoals de kussens die standaard op de HD 550 zitten, van (synthetisch) velours.
De iets lagere klemkracht op de oren is ongewoner voor het merk. De Duitsers hebben in het verdere verleden wel eens hifi-hoofdtelefoons uitgebracht die behoorlijk pittig aandrukten. Je las op fora wel eens trucs van head-fi-liefhebbers om de pasvorm van bijvoorbeeld de oude HD 600 wat draaglijker te maken. Hier is dat niet nodig, want de HD 550 zit heel aangenaam op de oren. Al is het zeker niet los te noemen. Je kunt gerust met de muziek mee het hoofd bewegen zonder dat de koptelefoon van je oren verschuift. Hoofdvormen zijn heel persoonlijk, maar in mijn geval vond ik het wel net goed passen. Een bril dragen en de HD 550 opzetten is geen probleem.
De technische kant
Ondanks de lagere prijs bevat de HD 550 een 38-mm ‘transducer’ die in Sennheisers Ierse fabriek in Tullamore werd gebouwd. Ook bij deze driver is er sprake van een bekend ontwerp, al voegt de fabrikant wel nieuwe elementen toe. Een lichtgewicht spreekspoel en een Duofoil-membraam zijn de opvallendste die Sennheiser vermeld.
De transducer is onder een lichte hoek geplaatst, wat meer ruimte tussen driver en oor creëert. Het is een beproefde techniek om een tikje ruimtelijkheid toe te voegen aan de weergave. Volgens de specificaties van Sennheiser bezit de HD 550 een hogere impedantie van 150 ohm, met een hoge gevoeligheid, waardoor aansturing minder uitdagend is dan bij sommige hoger geplaatste Sennheiser-hoofdtelefoons.
Je kunt het dus wel rechtstreeks op een laptop hangen (al hebben niet alle notebooks krachtige hoofdtelefoon-uit) of een hifi-apparaat. Zoals wel vaker bij de betere Sennheisers, word je echt beloond als je de HD 550 voorziet van krachtige aansturing. Er zijn op dat vlak echt wel betaalbare opties. De klasse-A/B FiiO K17 die ik voor deze test bovenhaalde is een wat duurdere optie. Maar op versterkingsvlak heeft dit toestel veel te bieden en er is een fraai streaming-gedeelte dat aansluit op Roon. De DAC in de K17 is dan weer een dubbele AKM AK4499EX-implementatie.
Klaar voor het moeilijkere werk
De K17 bleek een geslaagde desktop-oplossing die ervoor zorgde dat de HD 550 de tracks op het experimentele rockalbum ‘caroline 2’ met veel kracht vertolkte. En meer, want de tuning van deze koptelefoon is goed geschikt voor dwarse nummers als ‘Total Euphoria’, waar individuele instrumenten soms heel sterk in één kanaal worden geduwd en je aandacht constant van her naar der verschuift. Via een hoofdtelefoon best wel breinprikkelend, dit album. En ja, de composities zijn wat chaotisch, maar in z’n geheel toch harmonieus, een vorm complexiteit die de Sennheiser wel aankan (en dit album van het Britse octet net heel boeiend maakt).
Het open design van de HD 550 zorgt bovendien voor een ruimtelijkheid die je niet bij een gesloten draadloos model zal ervaren. De zang die opeens heel ver weerklinkt of de zeer vette tonen – het lijkt bijna scheepshoorns – behielden zo helemaal hun eigen positie in de mix. Er zijn zeker nog koptelefoons die grootser overkomen, maar de HD 550 leverde al een heel wijde ervaring. De muziek zit hier niet ‘in’ je hoofd of tussen de oren, wat typisch het geval is bij draadloze gesloten NC-koptelefoons.
Én de HD 550 toonde zich regelmatig een allrounder die veel andere zaken eveneens goed deed. De akoestische gitaar bij ‘Tell me I never knew that’ met gastzangeres Caroline Polachek wat verder op het album bijvoorbeeld, bezat een heel mooi afgerond karakter. Je krijgt veel muzikale informatie mee uit het midden, want daar is de HD 550 heel vlak afgestemd. Net zoals bij Sennheisers uit deze reeks die eerder onder de loep werden gelegd bolt het hoog wel vrij snel uit. Hoogdetail krijg je nog wel meer, treble-arm is het zeker niet. Maar de algemene tonaliteit mag niettemin als een tikje donkerder worden geklasseerd. Dat is zeker niet slecht voor een koptelefoon die je uren aan een stuk wil gebruiken.
Meer bas dan voorheen
Het live-karakter van de nummers op ‘Live at the Montreal International Jazz Festival’ van Dominique Fils-Aimé bracht de HD 550 echt wel treffelijk over. Dat is weer het mooie aan een geslaagde open design; het communiceert veel beter het ruimtelijke van een zaal waarin muziek wordt gespeeld. De zwoele stem van de Canadese staat heel centraal in deze opname – niet onlogisch, want het gaat nu eenmaal om Fils-Aimé – maar de Sennheiser scheen er nog meer een spotlight op. Het valt wel meer op tijdens het luisteren van uiteenlopende nummers: dit is een hoofdtelefoon voor wie houdt van vocals. Het laag mag niet heel diep doorlopen, het is er wel (en meer dan bij andere HD5xx-hoofdtelefoons). De basgitaar en percussie bij dit live-registratie bleven zo wel aanwezig, zij het wat bescheiden. De lage noten die onder ‘Unfinished Sympathy’ van Massive Attack liggen krijg je bijvoorbeeld wel mee, maar als je echt wil dat ze heftig dreunen moet je met de equalizer of een meer baszware hoofdtelefoon aan de slag.
Die relatieve tekortkoming – maar eigenlijk is het meer een keuze – is op zich niet zo erg. De emotionaliteit van een nummer wordt prima overgedragen in de grotere bubbel die de HD 550 creëert. Dat is ook zo bij het mooie ‘My and Me’ van Everything is Recorded, waar het gezang van Sampha heel vol en organisch werd neergezet, met daarnaast een dwarsfluit zonder scherp kantje. Maar bovenal werd de track in z’n geheel warm en omhullend gebracht, waardoor er echt wel in de muziek kon worden opgegaan – en dat is de bedoeling, pakweg als je ’s avonds laat nog even wat nummers wil beluisteren om tot rust te komen. Misschien dat je op langer termijn de audiofiele kant zal opgaan en de HD 550 zal willen omruilen voor iets met een hoger resolutiegevoel. Maar als je deze Sennheiser als eerste hifi-koptelefoon binnenhaalt maak je sowieso een heel fijne, evenwichtige start. Â
ConclusieÂ
Met de HD 550 stelt Sennheiser een koptelefoon voor die traditionele hifi-waarden combineert met een meer universele aanpak. Het wordt in de markt gezet als een hoofdtelefoon die je uren kunt dragen en even goed omspringt met muziek als pakweg met gaming of films. Een sterke claim, maar de aardige, nuchtere tuning die geen extremen opzoekt past inderdaad bij het profiel van een allemansvriend. Wie op zoek is naar een eerste introductie tot wat het betere werk op vlak van headfi te bieden heeft, ontdekt bij deze Sennheiser HD 550 een veelzijdige, goed gebouwde hoofdtelefoon die oorvriendelijk klinkt en comfortabel zit.
Sennheiser HD 550Â Â Â Â
299 euro | sennheiser-hearing.com
Beoordeling 4,5 op 5
