Een vastberaden vader (Matthew McConaughey) doet er alles aan om een toegewijde juf (America Ferrera) en haar leerlingen uit een bosbrand te redden.

Regisseur Paul Greengrass is bij het grote publiek voornamelijk bekend van zijn drie films rondom Jason Bourne, met The Bourne Supremacy als eerste, en met Jason Bourne als laatste in 2016. Met hoofdrolspeler Matt Damon heeft hij ook nog de oorlogsthriller Green Zone gemaakt. Maar Greengrass is van origine documentairemaker en hij heeft veel interesse in het verfilmingen van waar gebeurde tragedies. Dat zie je ook terug in zijn films: Bloody Sunday (zijn speelfilm regiedebuut) ging over de spanningen in Ierland tijdens de IRA-periode, United 93 ging over het gekaapte vliegtuig dat tijdens 11 september 2001 door passagiers werd overmeesterd en vervolgens neerstortte, Captain Philips beschreef de waargebeurde kaping van een vrachtschip, en 22 July vertelde het verbijsterende relaas van een moordpartij van een eenling op het Noorse eilandje Utoya.

Voor zijn nieuwste film ging Greengrass weer op zoek naar een bijzonder, waargebeurd verhaal, en vond dat in een relaas rondom een schoolbus tijdens één van de meest erge bosbranden in de Amerikaanse staat Californië van de afglopen decennia. Deze bus wist ternauwernood een groep schoolkinderen te redden tijdens een evacuatie. De hoofdrol wordt gespeeld door Matthew McConaughey, die een vader speelt met allerlei privéproblemen en het feit dat hij net deze baan heeft en dus nogal onbetrouwbaar overkomt omdat hij vaak afwezig is. 

Het achtergrondverhaal, waarbij de echte moeder en zoon van McConaughey ook bijrollen hebben, wordt in het begin een beetje snel, warrig en onrustig verteld en daardoor niet echt blijft hangen. Greengrass staat erom bekend een soort kinetische drukte in zijn 'pacing' te stoppen waardoor de film qua tempo maar voort dendert. Dat werkt goed in zijn Bourne-films, maar hier had wat meer rust wel op zijn plaats geweest. Ook zijn hieromtrent een paar plotgaten, want uiteindelijk kiest hij voor zijn baan in plaats van het brengen van medicijnen aan zijn zieke zoon, die hem toch al niet meer vertrouwt en hij juist die band wil herstellen. Het zijn opvallende narratieve keuzes die niet helemaal lekker lopen.

Conclusie

De echte grote sterren in de film zijn de bosbranden, en de uitgebreide 'set pieces' van verbrande dorpen en huizen en iedereen die op de vlucht slaat. Dit is allemaal erg knap gemaakt en geeft de film ook een authetieke waarde mee. The Lost Bus is uiteindelijk een knap gemaakte thriller, maar qua dramatisch verhaal schiet de film echt tekort. Desondanks zeker een aanrader om eens te bekijken. 

Beoordeling 3.5 / 5