Kinderen opvoeden combineren met een carrière, dat vraagt om opvang. De vrouwen die komen oppassen moeten vervolgens ook weer iets regelen voor hun kinderen. Filippijnse vrouwen verlenen hun diensten over de hele wereld, terwijl westerse mannen juist naar het verre oosten afreizen om zaken te doen. In zijn eerste Engelstalige film maakt Lukas Moodysson de waanzin van de globalisering persoonlijk.
Ellen is chirurg, Leo succesvol internetondernemer. Samen met dochtertje Jackie wonen ze in New York, ondersteund door de Filippijnse nanny Gloria. Ellen is vermoeid door de nachtdiensten en voelt zich schuldig dat ze zo weinig aandacht aan Jackie kan besteden. Die kan het wel erg goed vinden met Gloria, Ellen is er jaloers op. De kinderen van Gloria wonen aan de andere kant van de wereld bij hun grootouders. Ze missen hun moeder net zo erg als Gloria hen, maar het alternatief is totale armoede, een gruwelijk bestaan.
Leo, eigenaar van een succesvolle gamesite, vertrekt naar Thailand om de onderhandelingen rond een zakendeal bij te wonen. Erg nodig is hij daar niet, vandaar dat hij naar een schilderachtig eiland afreist om te ontsnappen aan het beschermde glamourwereldje en wat van het ‘echte’ leven te zien. Hij bekommert zich om de prostituees die zich overal aanbieden, maar eindigt toch met een van hen tussen de lakens. Ook deze Cookie, jawel, doet het allemaal voor een kind.
De loopbaan van Lukas Moodysson heeft een wonderlijk verloop. Zijn eerste films, Fucking Åmål en Together, ontroerden en hadden veel succes. Met Lilya 4-Ever en A Hole in My Heart over vrouwenhandel en prostitutie werd zijn toon wrang en deprimerend en was het met de populariteit snel gedaan. Qua vorm lijkt Mammoth een terugkeer naar het grote publiek. De film ziet er gelikt uit, maar de boodschap is er niet minder navrant om.
De veelheid van verhaallijnen die over de hele wereld uitwaaieren maken dat identificatie met de personen beperkt is, ondanks sterk spel van Michelle Williams en Gael García Bernal. De film is wellicht iets te cerebraal en moralistisch om ook emotioneel te raken, maar dat maakt hem niet minder waardevol of goed. Moodysson houdt de wereld een spiegel voor zonder individuen te veroordelen of met gemakkelijke oplossingen te komen. De moed om grote thema’s aan de orde stellen is te waarderen, voor de gemakkelijke weg kiest de eigenzinnige filmmaker niet.
Aanvullende informatie:
Zweden/Denemarken/Duitsland, 2009, Engels gesproken
Speelduur: 120 minuten
Regie en scenario: Lukas Moodysson
Productie: Lars Jönsson
Camera: Marcel Zyskind
Montage: Michal Leszczylowski
Art direction: Josefin Åsberg
Met: Gael García Bernal, Marife Necesito, Michelle Williams
Beeld: 1:2,35, anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: A-film
