Tijdens de begintitels op een zwarte achtergrond klinken ritmische slagen en gekreun. Eerste associatie ligt op het kinky erotische vlak, maar als de beelden verschijnen blijken we aanwezig bij een tennisles van een jongen, zo te zien uit gegoede klasse. Na het zien van de hele film blijkt die eerste associatie nog niet zo verkeerd. Zo zorgeloos als het leven van de 16 jarige Jonas er uitziet blijkt het helemaal niet te zijn.

Zo gaat het erg slecht op school, zodanig dat nog een keer doubleren afgeraden wordt. Advies is naar het vakonderwijs te gaan, maar dat ziet Jonas niet zitten. Hij woont bij zijn gescheiden moeder, maar als die voor haar werk langdurig naar het buitenland vertrekt is hij aangewezen op haar vrienden, een stel en de bevriende leraar Pierre. Die laatste biedt aan Jonas te begeleiden voor de “middenjury”, een soort staatsexamen om buiten school om toch nog een diploma te kunnen halen. 

De drie volwassenen zijn ook erg begaan bij de eerste seksuele ervaringen van Jonas. De vrije manier waarop ze over seks praten staat mijlenver af van de werkelijkheid van Jonas. Zijn eerste liefde gaat ten gronde aan de invloed van de volwassenen. Het ondergrondse machtsmisbruik van Pierre is hiermee bepaald niet ten einde.

Net als in zijn vorige film Nue propriété kiest de jonge Waalse regisseur Joachim Lafosse voor een sobere, introverte stijl, waarin veel overgelaten wordt aan de creativiteit van kijker. Het gevoelige onderwerp wordt met terughoudendheid benaderd, de nadruk ligt op de psychologische invloed van volwassenen die de autonomie van het kind negeren. Geweld tegen kinderen ziet er meestal heel anders uit dan bij Dutroux.

De situatie wordt sterk neergezet, maar de film ontbeert een echte ontknoping, het verhaal lijkt ineens afgelopen zonder oplossing. Enerzijds onbevredigend, anderzijds natuurlijk aanleiding tot verder nadenken. Wellicht wel een van de verklaringen voor het, in tegenstelling tot Nue propriété (met Isabelle Huppert) niet uitbrengen van de film in de Nederlandse filmhuizen.

Joachim Lafosse bevestigt zijn reputatie als maker van psychologisch diepgravende films die zijn acteurs tot topprestaties brengt. Hij licht het zelf toe in een interview over zijn complete oeuvre tot nu toe, en bij het beantwoorden van publieksvragen bij een voorstelling. Tevens zijn fragmenten uit de castingrepetities toegevoegd.  

Aanvullende informatie:
Belgie/Frankrijk, 2008
Speelduur: 105 minuten
Regie: Joachim Lafosse
Met: Pauline Etienne, Claire Bodson, Yannick Renier, Jonathan Zaccaï, Jonas Bloquet
Extra’s: Interview (11 min), première (9 min), castings (8 min)
Beeld: 1:2,35 (anamorf)
Geluid: DD 5.1
Uitgave: Cinéart www.cineart.nl
Distributie: Twin Pics