REVIEW

Vaho

Jan Luijsterburg | 16 juli 2010

Uit Mexico komen de laatste jaren buitengewoon interessante films. Niet allemaal even eenvoudig om te verhapstukken, maar wel enerverend en urgent. Schuldvolle herinneringen zijn de basis voor een fragmentarisch verteld verhaal tegen een achtergrond van onstuimige godsbeleving. Bloederige processies die net als stierengevechten een combinatie van afschuw en gefascineerde verbazing oproepen.

Debuterend filmmaker Alejandro Gerber Bicecci legt de lat ambitieus hoog en maakt het de kijker niet gemakkelijk. De openingsbeelden van Vaho bevatten een enorme hoeveelheid informatie die pas veel later een plaats krijgt maar eigenlijk los staat van het verhaal. Een vrachtwagenchauffeur en een hoertje vinden in de woestijn een jong kind dat vergeefs aan de borst van zijn overleden moeder zuigt. De camera zwenkt weg en we zien hoe de locatie is omgetoverd tot een bedevaartsoord ter ere van de heilig verklaarde moeder.

In het eerste uur van de film zijn we deelgenoot van het leven van drie jongens van een jaar of 18. Op hun eigen wijze worstelen ze met hun identiteit, ouders en lustgevoelens. Internet is bij die laatste een medium dat heel anders werkt dan een bezoek aan een prostituee. Als de jongens elkaar uiteindelijk ontmoeten blijkt dat ze een band hebben, gebaseerd op een gezamenlijke jeugdervaring. We springen vervolgens een flink stuk terug in de tijd om uiteindelijk te weten te komen hoe ze zo gefrustreerd in het leven zijn komen staan.



De titel verwijst naar een traditioneel scheppingsverhaal over hoe de goden de ogen van de mens deden beslaan en daarmee het zicht op zijn eigen essentie ontnamen. De waas die neerslaat op glas zodat je er op kunt schrijven markeert ook het scharnierpunt in het verhaal, dat vol zit met fricties tussen de koloniaal Spaanse en authentieke elementen in de Mexicaanse cultuur. De ingewikkelde verhaalstructuur heeft hier duidelijk een functie.

Dat de film niet topzwaar bezwijkt onder de ambities en blijft boeien bewijst dat Alejandro Gerber Bicecci een groot verteller is. Deze met steun van het Filmfestival Rotterdam gemaakte film bevat schitterende beelden en een soundtrack met prachtige blaasmuziek. Volgens de cover staat er op de DVD ook nog een interview met de maker. Helaas was dat niet het geval op de viewing disk die ter bespreking aangeboden werd, dus ik kan u er verder niets over melden.


Aanvullende informatie:

Mexico, 2009
Speelduur: 116 minuten
Regie en scenario: Alejandro Gerber Bicecci
Productie: Abril Schmucler
Camera: Albeto Anaya Adalid
Montage: Rodrigo Ríos, Juan Manuel Figueroa
Art design: Arturo Hernández Alcázar
Met: Francisco Godínez, Aldo Estuardo, Roberto Mares, Joel Figueroa, Óscar Leví Villarruel, Luis Manuel Ontiveros, Fermín Martínez
Extra: interview met de regisseur
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0
Uitgave: International Film Festival Rotterdam
Distributie: de Filmfreak www.filmfreaks.nl






EDITORS' CHOICE