CGI staat voor Computer Generated Images. In feite is dat alles wat achteraf in de postproductie met computers wordt toegevoegd. Maar bij Captain America is het juist wat is wegehaald. Het verhaal gaat over de immer volhoudende schrielkip Steve Rogers die koste wat kost in het Amerikaanse leger wil om tegen de Nazi`s te vechten. Hij wordt vanwege zijn formaat steeds weer afgewezen. De volhardendheid trekt echter wel aandacht en zodoende wordt hij proefpersoon voor een nieuw serum waarmee je supersoldaten kan maken. Steve verandert in een gespierde vechtmachine, maar behoudt zijn gevoel voor rechtvaardigheid. Captain America is geboren. Om de transformatie zo indrukwekkend mogelijk te laten lijken, heeft men met de computer het lichaam van acteur Chris Evans kleiner en ieler gemaakt. Aan de hoeveelheid roto-artists die hebben meegwerkt aan de film, kun je al een idee krijgen hoeveel werk dat niet moet zijn geweest.

(klikbaar voor groter formaat)

3D
Ik was het bijna vergeten, maar de film was inderdaad 3D. Geen hoofdpijneffecten, geen naar voren vliegende sterschilden, maar wel veel diepte. De film is niet met 3D-camera’s geschoten, wat betekent dat StereoD de film heeft omgezet van 2D naar 3D. Dit is enorm veel werk en in feite komt het erop neer dat elk frame met de hand bewerkt wordt en elke onderdeel van zo’n frame los komt te staan en in diepte geplaatst kan worden. Dit was echt veel mooier gedaan dan bij Harry Potter, maar als je het eenmaal weet zie je af en toe weer dat bekende ‘kijkdoos’-effect langskomen. Normaal is dit een ongewenst effect, in dit geval paste het goed bij de sfeer van de film. Het beste 3D-materiaal krijg je overigens pas tijdens de credits te zien, dus mocht je de tijd hebben, blijf dan nog even wat langer zitten.

(klikbaar voor groter formaat)

Kleurcorrectie
De kleurcorrectie van sommige scènes gaf de film een heel eigen karakter. De film speelt zich voor negentig procent af tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar dat wil niet zeggen dat alles donker en grauw was. Als de jonge Steve Rogers zich wil aanmelden voor het leger en uiteindelijk mee mag doen aan allerlei trainingen, lijkt het materiaal haast zeventig jaar oud met zijn kleurloze bruine tinten. En wanneer hij als een mascotte van het Amerikaanse leger meedoet aan een revue-show, dan wisselt dat in voor mooie warme en kleurrijke tinten. Red Skull wordt omgeven door een palette van allerlei grijstinten, waar zijn rode huid sterk bij afsteekt. En overal knalt het rood-blauwe schild van het scherm.

(klikbaar voor groter formaat)

Soundtrack
Ik ben er nog niet helemaal uit of de A-team-achtige muziek van Alan Silvestri juist functioneel of ongepast stereotiep was. Ik weet in ieder geval wel zeker dat deze niet memorabel was. Voor een Hollywoodproductie van dit kaliber klonk het wel goed, maar bleef de sfeer van pretparkmuziek behouden. En van het één op andere moment overstappen op wat drumgrooves gaf helemaal het idee van `wat Hans Zimmer kan, kan ik ook`. Het revuenummer "Star Spangled Man" is als enige overigens niet van de hand van Silvestri, maar van Alan Menken, die we weer van menige Disneysong kennen.