Onlangs las ik dat er, ditmaal in België, weer een audioclub opgericht is. Dit soort berichten doen mij altijd weer goed. In deze tijd staat onze hobby tenslotte toch wel regelmatig onder druk. Door alle nieuwe technologische ontwikkelingen vergroeien audio, video, computers en home automation steeds meer tot één groot aan elkaar gekoppeld concept. In het schrikbeeld dat soms voor mijn geestesoog opdoemt wanneer ik, na wat zwaar getafeld te hebben, van een nachtrust geniet die alles behalve dat woordje rust in zich heeft, zie ik mezelf in mijn huiskamer zitten met onder handbereik een afstandsbediening die verdacht veel lijkt op het toetsenbord waar op dit moment mijn vingers overheen dwarrelen.
Op dat toetsenbord knopjes waarmee ik mijn keukenapparatuur kan bedienen, de gordijnen kan openen en sluiten, de voordeur kan openen wanneer ik op het kamerbrede scherm voor mij zie dat er iemand voor de deur staat, de buitenverlichting in de achtertuin kan dimmen, de poort van de achtertuin kan openen, een muziekje via internet op kan roepen... ……………
Ho. Stop. Hier trek ik de grens. Ik vind het prima dat er steeds meer geautomatiseerd wordt en dat allerlei systemen meer en meer met elkaar geïntegreerd worden. Maar van mijn audio moeten ze afblijven.
Het gevoel dat de wereld steeds meer gaat veranderen in een plek waar geen ruimte meer is voor audiofielen wordt bij mij steeds sterker. Eerst heeft men getracht om het medium vinyl de nek om te draaien. En het was de grote maatschappijen nog bijna gelukt ook. Dankzij de koppige volharding van een aantal diehards en, niet te vergeten, de kwaliteit die het zwarte goud bezit (mits het afgespeeld wordt op goede apparatuur), hebben we een revival gezien waardoor analoge bronnen op dit moment niet weg te denken zijn uit deze maatschappij. Tegelijkertijd met de aanval op de grammofoonplaat werd de “perfect sound forever” van de cd als het ultiem bereikbare naar voren geschoven. Gebruikersgemak ten koste van geluidskwaliteit.
Na de introductie van de cd heeft ook de minidisk nog het levenslicht mogen aanschouwen. Dat formaat werd niet op de markt gezet omdat het een betere geluidskwaliteit bezat want vanaf het begin was duidelijk dat de geluidskwaliteit minder was dan die van de cd. Wat dan wel de reden was? Ik wil me er niet eens in verdiepen. Het was een stap achteruit en daar gaat het deze audiofiel om. Bovendien is de minidisk, die gebruik maakt van het compressiesysteem ATRAC, op sterven na dood dus in het verhaal ook verder niet interessant. Nog recenter een formaat dat zeer populair is en dat met een factor 12 data reduceert; MP 3 oftewel MPEG (Motion Pictures Exprert Group). Mijn vingers kunnen het bijna niet typen omdat mijn hele wezen zich verzet tegen compressietechnieken waarbij men bewust audio informatie weggooit.
Nu moet U niet aankomen met de opmerking dat er ook nog zoiets bestaat als dvd-a of sacd. Hoewel de enkele demo’s die ik bij heb mogen wonen mij tot op heden nog niet hebben kunnen overtuigen denk ik wel dat beide formaten veel te bieden kunnen hebben. Daar zal het niet aan liggen. Het probleem is volgens mij veeleer dat de gemiddelde consument die opgegroeid is met cd, minidisk, MP3 en qua beeld dvd, geen behoefte heeft aan een betere formaten. Ik denk dan ook dat beide formaten mogelijk alleen aan zullen slaan bij audiofielen. En dan waarschijnlijk nog maar bij een klein deel van die groep want zij hebben al de beschikking over twee formaten die inmiddels beiden zeer ver doorontwikkeld zijn en waarvan gigantische hoeveelheden software beschikbaar zijn; de lp en de cd. Van de twee nieuwe formaten verwacht ik dat eerst de één de ander de das om zal doen en U gelooft toch zeker zelf niet dat de grote maatschappijen de winnaar van deze nieuwe formatenstrijd zullen ondersteunen wanneer mijn inschatting juist blijkt te zijn en er slechts door een klein groepje liefhebbers voor gekozen wordt.
In mijn schrikbeeld bestaat er in de imaginaire toekomst alleen nog de mogelijkheid om MP3 audio bestanden (alleen het woord al) als muziekbron te gebruiken en ik vrees dat we daar niet zo erg ver van af zijn. Om die reden ben ik dan ook steeds weer blij wanneer er een nieuwe audio club opgericht wordt die tracht te behouden wat er is. Misschien is dat wel de enige manier om als audiofielen te overleven; samen staan we sterk. Maar zelfs samen zijn we waarschijnlijk toch niet sterk genoeg. De achterliggende reden voor deze constatering heeft niets te maken met het feit dat we in aantal met te weinig audiofielen zijn. Aantallen zijn minder belangrijk.
Wat meer gewicht in de schaal legt is de samenstelling van onze groep. Wat wij missen zijn de leden van het andere geslacht. Denkt U zich eens in. Wat zou er gebeuren wanneer het aantal audiofielen zou verdubbelen omdat de partners van de audiofielen zich sterk gaan maken voor de audiofiele zaak. Heel veel. Op microniveau, en misschien is dat voor U persoonlijk in eerste instantie nog wel het belangrijkst, hoeft U niet constant meer tegenover Uw lief te verdedigen waarom U toch zo hoognodig dat specifieke component aan moet schaffen. Op macroniveau zouden we profiteren van de verdubbelde aantallen waardoor we een grotere factor in de maatschappij zouden zijn. Maar waar het eigenlijk om gaat is dat we op alle niveaus zouden kunnen profiteren van datgene wat vrouwen maakt tot een Jeanne d’Arc, een moeder Theresa, een Argentijnse Dwaze Moeder of een vrouw met barensweeën. Moed en volharding. Want laten we wel zijn heren; zij zijn toch het ware sterke geslacht, of niet soms?
De vraag blijft alleen; hoe krijgen we die vrouwen in ons kamp. Het is leuk om een echtgenote te hebben die een 8 op een WAF schaal scoort maar dat betekent nog niet dat ze zich ook daadwerkelijk inzet voor de zaak. Rene van Es heeft al eens in een artikel beschreven hoe U als audiofiel te werk zou kunnen gaan bij het “masseren” van een echtgenote. Daarin staat maar ten dele hoe U haar enthousiast kunt maken voor de hobby. Er moet meer zijn. En zelf denk ik nu dat ons audioclubje een belangrijk ontbrekend schakeltje gevonden heeft. (Ondertussen blijven we natuurlijk verder zoeken)
Wij houden onze luisteravonden bij een van de leden thuis. Doordat we rouleren komen we om de beurt bij elkaar thuis en ontmoeten daar dan ook vaak de vrouw des huizes. Meestal trekt die zich dan na korte tijd terug en blijven de heren achter voor het uitvoeren van de rituele stoelendans. Laat U tijdens zo’n sessie van uw privé sekte overigens nooit betrappen door een argeloze buurman, of nog erger buurvrouw, want het is maar de vraag of U het ooit naar behoren uitgelegd krijgt en de kans dat diegene U en Uw partner daarna voor altijd argwanend aan blijft kijken, of zelfs gaat ontwijken, is groot.
In de loop der tijd zijn de onderlinge contacten verder verstevigd en hebben geleidelijk aan ook de vrouwen elkaar leren kennen. En hier komen we bij dat belangrijke ontbrekende schakeltje want wat blijkt nu; de dames kunnen het onderling prima vinden. En voordat U nu uit wat U waarschijnlijk op dit moment denkt; dat heeft niet (corrigeer me maar wanneer ik het mis heb, dames) het karakter van een lotgenotencontact. De dames hebben nu het initiatief genomen tot een culinair uitstapje van zowel de dames als de heren en het zou me niet verbazen wanneer de dames parallel met de audio avonden van de heren nu ook eigen avonden gaan organiseren. Het is nog slechts een kwestie van tijd voordat zij samen met ons voor het audiofiele doel zullen strijden. Persoonlijk ben ik daar, als rasechte positivo, heilig van overtuigd. Maar zelfs in het slechtste geval, wanneer dit valt onder het bekende psychologische begrip “wishful thinking”, dan bereiken we toch dat er weer een nieuwe vorm van genieten in ons clubje geïntroduceerd is. En dat moet voor andere audioclubs voldoende reden zijn om deze tip op te pakken. Met uitzondering van onze Belgische kompanen uiteraard. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat audiofielen, die leven in een culinaire cultuur als die van hun, zelf nog niet op dit idee gekomen zijn.
Enkele audioclubs die gebruik maken van het HiFi.nl internetpakket voor audioclubs:
Audioclub Nunspeet
Audiovisuele Club Belgie
Audioclub Oost-Brabant
Audioclub Velsen
ESL club