Een zonovergoten straat met halverwege een smetteloos witte poort die het felle licht genadeloos reflecteert. Ik parkeer de auto in de schaduw van een tegenover liggend gebouw, open het portier en stap uit. Vergeleken bij de verzengende hitte die zich gedurende de lange autorit onder het blikken dak opgebouwd heeft ervaar ik de buitentemperatuur, die nu als een warme deken over me heen valt, zelfs als aangenaam. De tegen de strakblauwe lucht afgetekende poort staat open en er wordt mij een blik gegund op een binnenplaats met hier en daar een enkele groene plant. De aangrenzende woning is zonnig geel gepleisterd. Naast de deur twee tegen de wand geplakte salamanders. Terwijl ik op Antoinette wacht die om de auto heen loopt trek ik mijn aan mijn bovenlichaam vastplakkende shirt los. Gezamenlijk steken we de straat over waarna we de binnenplaats betreden. Naast de deur een ouderwetse trekbel.

Waarschijnlijk heeft u inmiddels een beeld op uw netvlies van een oud huis in een vrijwel verlaten dorpje in een willekeurig zuid europees land en verwacht u dat er nu een vakantieverhaal gaat volgen. De deur wordt echter niet geopend door een Franse of Italiaanse pensionhouder maar door Hans Tebbens, niet alleen de eigenaar van deze – wat in makelaars termen waarschijnlijk genoemd wordt – ‘karakteristieke’ woning maar tevens één van de mannen achter hifi.be. U weet wel; het inmiddels grootste onafhankelijke hifi-platform voor de Benelux met meer dan 100.000 unieke bezoekers per maand. Net als alle overige auteurs en hun respectievelijke wederhelften zijn wij door Hans en zijn zakelijke partner JP Joos uitgenodigd voor een barbecue die gehouden zal worden in de sfeervolle achtertuin.
Een mooie gelegenheid om de contacten weer eens aan te halen. Natuurlijk spreek ik met enige regelmaat de leden van mijn audioclubje maar dan heb ik het slechts over de beide Rene’s, Philip en Joop. De overige hardware recensenten, voor zover ik ze al ken want er zijn er kortgeleden weer een drietal bij gekomen, spreek ik in het dagelijks leven niet of nauwelijks. En buiten dr. Longbeard en Marja ken ik geen enkele software recensent.  

Hans wijst ons de grote woonkamer waar we zijn vrouw Ineke begroeten en kennis maken met hun dochter Liv die de barbecue voor gezien houdt en in plaats daarvan opteert voor een verse proteïnerijke maaltijd zoals alleen haar eigen moeder die kan bieden. Mijn blik speurt de woonkamer af naar tekenen die wijzen op een audio leven. Ook al weet ik dat Hans niet echt gekenschetst kan worden als audiofiel, ik weet dat hij een zwak heeft voor vinyl. Inderdaad bevinden zich in een hoekkast rijen LP’s en, tot mijn niet geringe verwondering, een niet onaanzienlijke verzameling singletjes. Later op de avond vertelt Hans me dat daarbij ook gelimiteerde Amerikaanse persingen zitten. Door het raam zie ik reeds een aantal vertrouwde gezichten en wanneer Antoinette en ik door de tuindeur naar buiten stappen lopen we als eerste tegen Werner Ero en zijn vrouw Mieke aan. Hen heb ik onlangs nog gezien bij de dealerdagen van Joenit en al snel halen we gezamenlijke herinneringen op aan de Totem Mani-2 luidspreker die destijds met name op Werner en mij een grote indruk maakte.

Een nieuw gezicht is dat van John Koning, één van de nieuwe home cinema auteurs van hifi.be. Hij heeft net zijn eerste artikel over het installeren en afregelen van een home cinema installatie gepubliceerd en hij vertelt enthousiast over de plek die de hobby in zijn leven inneemt. Al snel volgt er een anekdote over het afregelen van een installatie bij een goede vriend die op een bepaald moment de anderhalf uur durende inspanning van John met één druk op een knop van de afstandsbediening teniet deed. Eens te meer realiseer ik me dat we als auteurs ieder onze eigen interessegebieden en specialisaties hebben. Ook ik weet niets af van home cinema en waarschijnlijk zou ik dan ook exact dezelfde fout gemaakt kunnen hebben. Wanneer ik met John begin over vinyl - zoals zo velen met hem heeft ook hij inmiddels de platenspeler herontdekt – schuift Rene van Es aan bij het groepje. Hij heeft leuk nieuws; we krijgen de gelegenheid om luidsprekers van het Britse merk Wilson Benesch nader aan de tand te voelen en hij had bedacht dat dit misschien wel iets voor mij zou zijn. Dat heeft hij goed ingeschat en terwijl ik dat zeg gaan mijn gedachten terug naar een luisterervaring bij een audiofiel thuis waar ik het genoegen mocht smaken om luidsprekers van dit merk te beluisteren die aangestuurd werden met een signaal dat afkomstig was van de referentie draaitafel van Kuzma Stabi met daarin een Benz element. De phono voortrap was eveneens een Benz en zowel de versterking als de bekabeling was in handen van 47 laboratory. Even zit ik weer in die luisterervaring.

Inmiddels heeft Hans voor wat geluid gezorgd. Twee houten kastjes - laten we het ‘vintage’ exemplaren noemen - worden vanuit een voor mij onbegrijpelijke rationale opgesteld. Het resultaat verleent aan de door sommige recensenten wel eens gebezigde uitspraak over “verdwijnende speakers” een geheel nieuwe dimensie. Eén staat met zijn units op slechts enkele tientallen centimeters van een dikke boom terwijl de andere zich dermate goed achter diverse stoelen verstopt heeft dat ik hem pas na enkele uren kan lokaliseren. Het ‘dubbel mono’ dat zij gezamenlijk voortbrengen – en de manier waarop zij dat doen - is werkelijk uniek te noemen. Het geluid is afkomstig van de computer en de nummers worden door Hans geselecteerd via zijn telefoon en "bluetooth". Had ik u al verteld dat hij niet echt een audiofiel is?

Maar BBQ’s organiseren kan hij als de beste. De witte wijn is koud, de rode wijn op temperatuur, er is tapbier, volop keus aan frisdranken en het koude buffet dat de warme op de barbecue bereide spijzen vergezelt is niet alleen een plaatje om te zien maar smaakt bovendien uitstekend. Rundvlees, lamsvlees, kip, diverse varianten voor de vegetariërs onder ons, meerdere soorten vis en schaaldieren; voor elk wat wils. Terwijl ik van mijn tweede forel geniet - met dank aan de vader van Hans die voor een chef-kok niet onderdoet – raak ik in gesprek met Dimitri van Hoven en Frank Speet; met de eerste over het zelf bouwen van een platenwasser en met de laatste wederom over de door hem geteste Totem Mani-2.

Het valt me op dat er op een bepaald moment toch een soort clustervorming ontstaat; een stereogroepje, een home cinema clubje, softwarerecensenten. Alleen de vrouwen trekken zich niets van deze scheidslijnen aan. Geen ononderbroken lijnen trouwens want in de loop van de avond raak ik ook nog in gesprek met onder andere Bjorn Mateijsen  en Jan Luijsterburg. Bjorn verkeert in de luxe positie dat hij als home cinema auteur zowel een stereo- als een home cinema installatie bezit. Verder blijken we beiden het geluid van de Sonus Faber Electa Amator II te kunnen waarderen. Jan Luijsterburg weet mij weer een aantal muziekstijlen en namen van groepen te noemen die mij het gevoel geven van een andere planeet te komen. We komen tot de conclusie dat het leuk zou zijn wanneer de bezoeker van hifi.be stukjes muziek zou kunnen horen van de gerecenseerde (SA)CD’s en DVD’s. We kunnen ons echter beiden voorstellen dat hier - in verband met de rechten - voor de beheerder van de site een niet gering financieel plaatje aan vast zit. 

De avond eindigt in de kleine uurtjes hetgeen voldoende zegt over de prima sfeer. Wanneer we uiteindelijk de terugreis naar Hellevoetsluis aanvangen realiseer ik me dat niemand ook maar een woord gezegd heeft over de muziek en de gebruikte installatie. Hetgeen toch opmerkelijk genoemd mag worden gezien het feit dat in ieder geval de helft van de vanavond aanwezige club bestaat uit luisteraars waarvan je aan mag nemen dat ze in het bezit zijn van ‘gouden oren’. Heeft de drank de gehoorgangen te zeer beneveld? Klonk het dan toch beter dan ik me kan herinneren? Voor de zekerheid toch nog maar eens aan Hans vragen of hij me dat schema om de speakers op te stellen toe wil sturen. Je weet tenslotte maar nooit…