VAD 2003 - Moeheid
Het bedrijven van audio journalistiek is leuk tenzij het hele dagen in beslag gaat nemen naast je normale dagelijkse werkzaamheden. Vorige week vrijdag kwam ik uit kantoor om direct in de auto te stappen richting Veldhoven. Eerst ’s-avonds overleg wie welke importeur zal bezoeken en beschrijven. Dan nog wat lopende zaken doorspreken en al bijna te laat naar bed.
De volgende drie dagen laten een overeenkomstig patroon zien. Vroeg op, naar Veldhoven afreizen, koffie, op pad langs de standhouders, gesprekken in de wandelgangen, regelen, sturen, auteurs helpen teksten ter plekke uit te typen, om dan tegen zes uur met zere voeten in de bar eindelijk een biertje te kunnen drinken. Terug naar huis, eten, napraten en weer te laat naar bed.
Maandagavond tegen tien uur kwam ik thuis om vervolgens op dinsdag om zeven uur weer aan de slag te gaan voor mijn betaalde baan. De hele week bleef een deel van mijn lichaam afwezig en in slaap. Wat niet weg nam dat er toch diverse teksten uit de pc rolden of gecorrigeerd werden.
Nog erger was het voor de standhouders zelf. Ik heb ze zien zweten en zwoegen om de stand in orde te hebben voor de eerste bezoekers binnen mochten. En ik heb ze weer aan het werk gezien met afbreken. Dan ben je er nog niet, want de apparatuur moet in de eigen showroom het oude plekje vinden. Ook die mensen waren bekaf en verdienen een pluim. Net als de organisatie van de show zelf. Het liep voor zover ik kon overzien op rolletjes.
Kan het nog beter? Ja, dan kan. Neem nu eens onze planning. Doordat er op het laatste moment nog standhouders bijkwamen vergaten we bijna mensen te bezoeken en te beschrijven. Een omissie die voor een standhouder helemaal niet leuk zou zijn. Maar ook binnen de stands zie ik kritiekpunten. Zo merkten mijn home cinema collega’s op dat veel beamers en projectors niet of nauwelijks gekalibreerd waren met als gevolg een mindere kleurweergave. Zelf vond ik het jammer dat er door dealers veelal weinig uitleg wordt gegeven over de spelende set. Een kleine moeite toch? En vertel met welke muziek u demonstreert. Muziek is toch de hoofdmoot. Ik zag mensen naar binnen schuiven, stil luisteren en weer naar buiten schuiven. Te bescheiden om te vragen naar typenummers. Leg dan maar eens uit aan je dealer dat je onder de indruk bent van “iets wat je hoorde op de VAD show”. Wedden dat de dealer stuurt in de richting van zijn voorkeur. Over dealers gesproken, de maandag was niet overmatig druk bezocht. Gegeven het aantal verkooppunten in Nederland zou je toch verwachten dat men informatie wil over al dat geen dat de klant straks gaat vragen. Er waren ook slimme dealers die het hele weekend op de loer lagen om hun klanten uit te horen over wat ze gehoord hebben. Zodat ze in kunnen spelen op mogelijke vragen. Regeren is vooruitzien.
De naam VAD, Verenigde Audio Distributeurs werd eer aangedaan. Het was een echte audio show, met als toefje room home cinema en beeld. Het publiek kwam, zag en genoot. De aanwezige pers ook. De muziekdemo’s waren her en der ongekend goed en een scala aan muziek was te beluisteren. Wie alles wilde zien had zeker twee volle dagen nodig. Als de datum voor volgend jaar bekend is zet ik hem als eerste in mijn agenda. Ik zie u daar...
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.be
Tip: U vindt via deze link een zeer uitgebreid verslag van de VAD Show 2003 door HiFi.nl
