Gisteren kwamen ze. De lang verwachte Beolab 5 luidsprekers. In de aanhanger die voor de deur stopte stonden twee pallets met op elke pallet een speaker in de doos. Makkelijk hoor en zo te verrijden, ware het niet dat ik driehoog woon zonder lift. Met vereende krachten hebben we doos voor doos bovengebracht, uitgepakt en elke 60 kilo zware Beolab 5 op een plek in de kamer gezet. Hulde aan de importeur, die van te voren gewaarschuwd, zo zijn schouders zette onder het plaatsen van deze opmerkelijke luidsprekers. In het schemerdonker staren ze je aan als buitenaardse wezens met één glimmend rood oogje. De vorm doet mij eigenlijk nergens aan herinneren. Ik ken geen andere luidspreker die zo weinig weg heeft van een weergever. Om het stopwoord van Garmt van der Zel maar eens toe te passen; “Bizar”. Wel zeer functioneel als eerste luisterimpressie, zittend in een overhemd dat ondanks de november kou doorweekt is van het zweten. Driehoog, ik vervloek de vijf trappen in het portiek regelmatig maar nu zeker.
Een ware audiofiel heeft audiofiele vriendjes die minstens zo gestoord zijn als hijzelf. Dus heb ik die ook en natuurlijk moet je melden wat er nu toch weer staat.
Eerst René Smit. Die heeft zelf een set Penn Audio speakers thuis met een Sonneteer cd speler. Een set waar hij zeer gecharmeerd van is. Het zwetsen over audio duurt zo lang dat ik zijn vrouw op de achtergrond om aandacht hoor vragen. René en ik willen ons verhaal kwijt, ik heb ook nog een aardige eindtrap in huis waar iets over te melden valt, doch aan dit gesprek komt een eind.
De volgende bellen, Jan de Jeu. Eerst een normale conversatie met zijn vrouw en dan Jan aan de lijn. Die is bezig een set Partout speakers van Audiodata op te stellen. Als ik hem vertel van de 60 kilo wegende Beolab komt hij terug dat hij wacht op een Karan versterker die 80 kilo weegt. De importeur heeft niet de moed het ding te verslepen en wacht daarmee tot een volgende beurs (Lenteshow). Als ik na een stief uurtje ophang rinkelt acuut de telefoon.
Phil van Deijk. Maar op de buis begint net Frans Bauer. Ik heb geen plaat of cd van Frans, maar in de docusoap komt hij zo ongelofelijk aardig over dat ik ertoe neig zijn laatste cd te halen. Het mooiste vond ik nog dat hij een paar afleveringen terug zijn moeder belde of hij zeven of tien concerten moest geven in Ahoy. Om daarna het apparaat neer te leggen en de historische woorden tegen zijn manager te uiten: “Mijn moeder zegt dat het goed is, dus doe maar 10!”. Lief he?
Oh ja Phil, teruggebeld na Bauer, boordevol verhalen omdat Eurogram een Helios Stargate cd speler heeft neergezet, een KR Enterprise versterker en KR Galaxy luidsprekers. Naast de Opera Consonance cd speler die hij al eerder kreeg. Als ik het goed begrijp zijn de speakers één schoenendoos groot aan de voorkant en drie schoenendozen diep. En voor het formaat verbijsterend. En duur! Nog duurder dan mijn gesprekken deze avond, ik heb me suf zitten zwetsen en na twee uur bellen in totaal, zak ik neer met een glas whisky op de bank. In een hoekje gedrukt want ik wil de tv kunnen zien die half verscholen gaat achter de UFO’s die nog altijd met een rood oogje staren.
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.be
