“Huilen, huilen, helemaal alleen….” Voordat u nu denkt dat ook ik bezweken ben voor de vermeende charmes van het Hollandse levenslied; dit is mijn dochter die met sterk aangedikte dramatische expressie een liedje ten gehore brengt over een op een steen gezeten zigeunermeisje. Toonvast als ze is laat ze zich niet van de wijs brengen door de van de Magnepan 1.6 QR weergevers afstralende klanken die geproduceerd worden door de LP met de unplugged in New York spelende bandleden van Nirvana. Ik kan me daarover blijven verbazen. Maar misschien is ze ook alleen maar erfelijk belast. Papa luistert naar muziek en dochterlief zingt en danst tussen de speakers op heel andere muziek.
En mama? Die zit naast me en is verdiept in een stapel papier die tot voor kort nog in de op zolder staande printer rustte. Ze heeft een nieuwe hobby. Het begon met een huis aan huis blaadje. U weet wel; zo’n met goedkope vingervervuilende inkt gedrukt vodje dat mannen hooguit van de deurmat oppakken om het rechtstreeks in de afvalbak te doen belanden. En dat vrouwen sowieso inkijken omdat je van tevoren nooit met zekerheid kunt weten of er toch niet iets interessants in staat. Deze was van de Nederlandse Vereniging van Makelaars en ging over te koop staande huizen. Sindsdien wordt alle informatie over voor haar interessante huizen in een bepaalde prijsklasse minutieus uitgeplozen. Of uitgeprint want er zijn ook op internet een aantal verleidelijke huizensites te vinden. Haar favoriet is www.funda.nl en ze kan zich volledig verliezen in de beschrijvingen van woningen, compleet met foto’s alsmede wetenswaardigheden over de buurt zoals aanwezige voorzieningen en de socio-economische opbouw van de bewoners aldaar.

“Kijk eens Jan, wat een prachtige woning”. “Schitterend, en zo goedkoop!” “Hè, doe niet zo flauw”. Ze heeft gelijk. Het is natuurlijk ook heel erg flauw om te laten blijken dat je de prijzen op de huidige huizenmarkt buitensporig hoog vind. “In die keuken hebben ze dat leuke ingebouwde weegschaaltje dat ik je laatst liet zien, weet je nog?” U dacht toch niet dat het alleen om huizen ging hè? Met de woningmanie is er een stroom van aanverwante zaken onder mijn aandacht gebracht; keukeninrichtingen, verlichtingsornamenten, zithoeken, prullaria als krantenbakken en theemutsen, u kunt het zo gek niet bedenken of het wordt onder mijn neus geschoven. Ze wil dan ook echt verhuizen.

“Die tuin is ook geweldig” zegt ze met glanzende ogen. Een zijwaartse blik leert dat ze nog steeds met hetzelfde huis bezig is. Dat is nieuw en om die reden dus ook alarmerend. U heeft inmiddels waarschijnlijk al wel begrepen dat ik niet zo nodig hoef te verhuizen. Terwijl ik de volumeknop wat hoger draai bedenk ik me zuchtend wat een karwei het is om alleen al die duizenden boeken, CD’s en LP’s in te moeten pakken en versjouwen. “Achterin zou je een enorm zonneterras kunnen maken.” Ja, ik zou ook lekker kunnen gaan zitten met een koel glas wijn. Het volume kan trouwens nog best iets meer hebben. “En het zwembad van Isabeau zou daar ook prima kunnen staan”. Ook al is er met de 180 gram re-issue van Simply Vinyl alles aan gedaan om het geluid zo fraai mogelijk naar voren te laten komen, tegen dit geweld is zelfs Nirvana niet opgewassen. Ze gaan dan ook kansloos ten onder en ik besluit om wat zwaarder geschut in te zetten. Isabeau, inmiddels aangeland bij het nummer ‘Hippy Shake’ van K3, danst en zingt onverstoorbaar verder.

“Jij hebt liever een wat strakker huis hè?” Saint Germain zet de aanval in en ik duik onder in de muziek. “Zo’n dertiger jaren woning heeft enorm veel voordelen natuurlijk” De woorden vervormen tot een korte extra lijn in de muziek. “Veel meer kamers.” Isabeau heeft het eigen repertoire aan de kant gezet en swingt met papa mee. “Grotere kamers ook.” De kleine trekt me uit mijn stoel en voert me mee naar de grote weergevers. “En een hele grote zolder op dit vrijstaande huis.” De stem is nog slechts een gezoem op de achtergrond. “ Tien bij tien. Dan zou je eindelijk je droom van een eigen audiokamer kunnen realiseren.” Eigen AUDIOKAMER? “Laat eens kijken, misschien toch niet zo’n slecht idee, zo’n andere audiok…eh…..woning.”