Inwoners van de randgemeenten van Den Haag zullen dit verhaal zeker herkennen. Want die zijn aangesloten op het kabelnet van Casema en maken hetzelfde mee als ondergetekende. Het viel ineens op dat er een mededeling van Casema was dat een zestal zenders van kanaal ging verhuizen. Een omwisseling van kanalen omdat RTL4 en anderen niet langer behoorden tot het basispakket. Voor meer informatie konden we kijken op de service pagina. Daar stond slechts één gemeente met naam genoemd, dus wij niet. Zie voor meer informatie de website van Casema. Daar nog gekeken, maar daar stond helemaal niets op. Geen last. Tot RTL4 ineens verwisseld bleek met RAI Uno. Tja, dan moet ik toch aan de slag met de afstandbediening.
Gedurende meer dan een uur was ik niet aanspreekbaar. Het gevecht met de user interface van zowel de TV als de video begon. Ik ben als de dood om iets automatisch te laten doen, want daardoor ben ik al meerdere malen alle gegevens kwijtgeraakt. Vol goede moed ging ik met de hand kanalen wisselen. En ja hoor, ik zag weer kans om diverse dingen totaal door elkaar te smijten. Daarbij geholpen door de onlogica van de TV-menu’s en de minuscule kleine lettertjes op de afstandbediening. Die is bovendien grijs, zodat het contrast tussen achtergrond en tekst zo klein mogelijk is. Staat leuk, is niet handig. Uiteindelijk lukte het programma’s te wisselen. Maar mijn TV heeft niet door dat als je een programma wisselt met een ander programma, beter gezegd de kanalen, dat dan de naam mee wisselt. RLT4 heette nu ineens RAI Uno. Of ik dat ook nog even wilde veranderen. Tuurlijk, met de minitoetsen doe je dat zomaar!
Pjoef, klaar en nu de video. Die is nog een slagje erger. Daar is de logica van de user interface nog een potje meer bedacht door een warhoofd. En de toetsaanduiding op de remote nog minder handig leesbaar. Het kostte het nodige zweet om te begrijpen wat die krankzinnige programmeur had bedacht om programma’s en kanalen in het ding te zetten. Tot halverwege. Ineens deden de toetsen niet meer wat ik vroeg. Na alsmaar proberen en proberen kwam ik erachter dat een minischuifje op de remote verschoven was en dat ik de video probeerde TV-commando’s te sturen. Niet dat dat ook maar zou kunnen, want TV en video zijn van een ander merk, maar de leverancier heeft het zo bedacht. Om vaak de storingsdienst langs te laten komen, je zoekt je rot. Ook hier kon ik de programma namen weer fijn invullen want de video wenst ze helemaal niet te onthouden. Met uiteraard weer die fijne user interface en die mini toetsen. Ik haat dat werk, ik zie er altijd als een boom tegenop om zenders te wisselen. Het ergste is dat ik het nu nog bij mijn moeder en schoonvader moet doen, die allebei een TV hebben van een ander merk. Of ik nog even twee andere volslagen onbegrijpelijke menu"s wil doorwandelen. Ben ik nu zo dom of is de industrie nog steeds niet in staat te beseffen dat leken een menu moeten kunnen snappen en niet alleen de technici bij de leverancier?
Ook met menu’s van DVD spelers en surround receivers heb ik altijd moeite. En met afstandbedieningen die te klein zijn om te lezen. Handig hoor, leesbril op om naar de remote te kijken en gewone bril op om het scherm te zien. Zou dubbelfocus en Varilux soms vanwege de komst van deze apparatuur ontwikkeld zijn? Geachte fabrikanten, doe nou eens als McIntosh en B&O en maak die remote’s handelbaar en leesbaar en maak de user interfaces logisch en begrijpelijk voor iedereen. Dan hoef ik niet langer met grauwen en snauwen mijn gezinsleden te bedreigen als ze me tijdens het programmeren niet met rust laten. Oh en voor ik het vergeet, zwarte letters op een donkerblauwe achtergrond zijn net zo min leesbaar als wit op lichtgrijs. Neemt u dat even mee naar de design afdeling?
Met vriendelijke groet,
René van Es
Hoofdredacteur hifi.be
