Weet u wat ik nou altijd al wilde hebben, een audio timer. Voor wie nog nooit zo’n ding heeft gezien volgt een kleine uitleg. Een audio timer is in basis een luxe schakelklok.
Je kunt apparatuur aanschakelen en uitschakelen op een vooraf geprogrammeerde tijd. Vroeger heel nuttig als je van de radio wilde opnemen op band of cassette. Je zette dan de set klaar, radio op de juiste zender, bandje op zijn plaats, toetsen voor opname ingedrukt en op het juiste moment startte de opname. Voorwaarde was wel dat je beschikte over een relais gestuurd tape of cassette deck, anders kreeg je al snel afgeplatte aandrukrollen. Radio uitzending afgelopen en “klik” de set was weer uit.
Ik liep er vaak omheen. Bij diverse radiozaken, zo noemden we de audio speciaal zaak destijds, waren ze te koop. Van Technics, van Marantz, van Audio Technica en nog zo wat merken. Kastjes net zo breed als een normaal audioapparaat, zo tussen de 42 en 44 cm, met één of meer stopcontacten aan de achterzijde. En digitale display voorop. Prijzen lagen altijd rond de 250 gulden. En dat vond ik veel te duur. Want aan opnemen deed ik weinig en de audio timer zou hoogstens dienst gaan doen als centrale schakelaar of al luxe wekkerradio. Beter kon ik die 250 gulden uitgeven aan een duurdere versterker, betere luidsprekers of het 725ste pick-up elementje. Ok, 725 is wat veel, maar pick-up elementen bleef ik verslijten, ze waren nooit mooi genoeg tot ik tegen een Supex aanliep. Met andere woorden, de audio timer bleef een onvervulde droom.
Time flies when you are having fun en de audio timer was ik allang vergeten. Uit hoofde van HiFi.nl loop ik met regelmaat in winkels en kan dan soms ook achter de schermen kijken. Met een dromerige blik betast ik apparatuur die afgeschreven is of net ingeruild. Leuke dingen kom je dan tegen, dingen die ik best zou willen toevoegen aan mijn bescheiden collectie apparatuur van vroeger. Niet lang geleden was ik bij Studio Alkmaar om een recensie CD-speler te retourneren en, terwijl eigenaar Ben Hoedjes met iets anders bezig was, smeerde ik hem naar boven, de kamer in met snoepjes uit het verleden. Daar stond hij: de timer in volle glorie. Ineens zag ik hem. Zenuwachtig zocht ik een stopcontact. Zou hij het nog doen? Zachtgroen blonken de cijfers naar mij. Een rood lichtje indiceerde dat de stopcontacten achterop stroomvoerend werden. Oh heerlijk, hij werkte.
Ben was goed genoeg het ding weg te doen. Met enige trots en een licht opgewonden gevoel reed ik 100 kilometer terug naar huis. Waar mijn vrouw de opwinding niet begreep. Een goudkleurig beduimeld kastje, het zoveelste, met klaarblijkelijk het nut van een 5 euro Gamma schakelklok. Mijn glimlach sprak boekdelen en braaf zuchtte ze: “Hij is heel mooi hoor, heel mooi”. Zoals je een kind tevreden stelt. Om geniepig te laten volgen: “En wat ga je er nu mee doen?”. “Eerst poetsen en schoonmaken. Controleren of hij het doet en dan zie ik wel weer”. Het resulteerde in meer dan een uur rondlopen met het kastje voor ik een plekje vond in huis. De Marantz AT-6 Audio Digital Timer doet heden ten dage dienst als schakelklokje voor een lampje in mijn “Studio 2”. Een beetje triest dat hij zo is gedegradeerd, aan de andere kant leuk dat ik eindelijk, na al die jaren, toch het apparaatje bezit dat altijd een grote aantrekkingskracht op mij bezat. Maar het steeds verloor in de competitie ten opzichte van zinniger audio aankopen.
Weet u dat een Marantz AT-6 ongeveer 60x meer sexy is dan een Gamma schakelklok? Met zijn grote groene cijfers en goudkleurig uiterlijk. Als ik na een avond muziek luisteren het licht ineens uit zie gaan denk ik vaak: “Time flies and I am still having fun”.
Met vriendelijke groet,
René van Es
