REVIEW

The Bridge

Op de bijna acht kilometer lange Sontbrug tussen Kopenhagen en Malmö ligt, precies op de grens van Denemarken en Zweden, een lijk. Een nadere inspectie leert dat het eigenlijk gaat om twee halve lijken. Het bovenlichaam is van een vermoorde politica, het onderlichaam van een prostitué. Wie doet zoiets? En waarom? De dader blijft tergend lang buiten beeld in deze  Deens/Zweedse tiendelige televisieserie. 

De plaats waar de halve lijken gevonden worden is aanleiding voor een internationaal onderzoek, geleid door de door gezinsproblemen geplaagde Deense rechercheur Martin Rohde (Kim Bodnia) en zijn even briljante als wereldvreemde Zweedse collega Saga Norén (Sofia Helin). Sociale codes zijn haar volslagen vreemd, en humor of het herkennen van emoties is aan haar niet besteed. Hoewel nergens als zodanig benoemd is haar gedrag een schoolvoorbeeld van het syndroom van Asperger. Het leidt tot talrijke komische misverstanden die een lichte toets vormen in een kluwen van dramatische verwikkelingen rond het fenomeen dat al spoedig “de waarheidsterrorist” heet.

De eerste set moorden ging over wettelijke gelijkheid van mensen. Al snel volgen minstens even dodelijke acties die de aandacht vragen voor daklozen, psychiatrische patiënten en kinderarbeid. De terrorist communiceert alleen met een journalist, die daarmee een vreemde rol in het geheel krijgt. Alle acties zijn perfect voorbereid en met precisie uitgevoerd. Een in alle perversie doorwrocht kunstwerk vergelijkbaar met dat van de hoofdpersoon in David Fincher’s Se7en. Het onderzoeksteam heeft lang het nakijken. 

Bron | Broen, zoals de tweetalige serie eigenlijk heet, is het zoveelste bewijs dat Scandinavië Groot Brittannië de laatste jaren voorbijgestreefd is als leverancier van knap gemaakte thrillers, zowel in boekvorm als in televisieseries. Deze is van het kaliber van The Killing, Millennium en Den Fördömde. Sterk acteerwerk en een originele, verzorgde vormgeving met opvallend bleke beelden completeren het geheel. De serie werkt verslavend zonder opzichtig gebruik maakt van cliffhangers tussen de afleveringen. Er wordt speels gevarieerd in het tempo waarin verwikkelingen gepresenteerd worden. Enerverende passages worden afgewisseld met rustige afleveringen. Opvallende toevalligheden, altijd slecht voor de geloofwaardigheid, zijn hier en daar wel aanwezig, maar toch beperkt genoeg om niet te storen. 

Ook is het bepaald geen straf tien keer te kijken naar de titelsequentie, met het schitterende maar in volstrekt onverstaanbaar Engels gezongen nummer Hollow Talk van de Deense band Choir of Young Believers. Het was ook al prominent aanwezig in de film Submarino van Thomas Vinterberg. 

Aanvullende informatie: 

Zweden/Denemarken, 2011
3 x Blu-ray
Speelduur: 10 afleveringen van 60 minuten
Beeld: 1080 / 25i, 16:9
Geluid: DTS HD Master 5.1
Uitgave: Lumière 


EDITORS' CHOICE