De laatste keer dat ik bij iEar' in Tilburg op bezoek was hadden ze de eer om de KEF Blade voor het eerst aan het Nederlandse publiek te mogen laten horen.
Een gedenkwaardige middag waarop de Blade, in combinatie met McIntosh elektronica, muziek op het allerhoogste niveau stond te maken. Pas uren later wist ik me van de luisterpositie weg te sleuren, de weergave was verslavend en deed me steeds verlangen naar nog een nieuwe track. Helaas valt de Blade voor de gemiddelde audiorecensent (ver!) buiten het budget. Dit jaar hadden de mannen van iEar' weer een KEF primeur: een mini-monitor met de naam LS50, die het 50-jarige jubileum van het Engelse merk luister bij moet gaan zetten.
Dat ik de KEF Blade in de introductie van dit artikel noem komt niet uit de lucht vallen. Natuurlijk is er het bruggetje naar de introductie bij iEar' een jaar geleden, maar de echte reden is er een van technische aard. De LS50 is namelijk een kruising tussen de technisch zeer vooruitstrevende KEF Blade en de legendarische klassieke LS3/5a mini-monitor die KEF voor de BBC had ontworpen. Dit verslag beoogt geen recensie te zijn van de LS50 - de letters LS in de naam verwijzen natuurlijk naar de diverse LS-modellen die KEF voor de BBC maakte - en daarom laat ik de techniek voor wat hij is, maar de gebogen vorm van de baffle, de Uni-Q unit met Tangerine WaveGuide voor de tweeter, de met behulp van FEA (Finite-Element Analysis) bepaalde geometrie van de behuizing en de zeer innovatie constructie van de baspoort geven aan dat KEF er veel aan gelegen is om een nieuwe klassieker op de markt te brengen. Veel van deze technieken zijn dus ontwikkeld voor de Blade, en het is bijzonder om te constateren dat ze nu al beschikbaar zijn in een luidspreker van slechts 500 euro per stuk.
Over het uiterlijk van de LS50 zijn de meningen verdeeld. Naar mijn persoonlijke mening zijn ze, hoewel perfect en met hoogwaardige materialen afgewerkt, niet moeders mooiste. Maar dat is eigenlijk ook wel een geruststellende gedachte, een duidelijk voorbeeld van vorm-volgt-functie. De LS50 is wel duidelijk herkenbaar door zijn koperkleurige Uni-Q drivers, de koperkleurige belettering, het gebogen matte front en de hoogglans zijwanden met gezeefdrukt KEF-logo.
Maar alle esthetische twijfels verdwijnen als sneeuw voor de zon als je de LS50 beluistert. De LS50 is niet mooi, hij is prachtig! Zelfs het uiterlijk lijkt mooier te worden naarmate ik meer muziek beluister. Waarschijnlijk werkt hier het gekke mechanisme dat ervoor zorgt dat alle ouders hun baby mooi vinden, simpelweg omdat ze van hem/haar houden. Mijn liefde voor de LS50 ontstond dit jaar tijdens de High End in München (waar de LS50 voor het eerst gepresenteerd werd, red.).
In een veel te grote zaal met teveel luidruchtige mensen wist de LS50 me namelijk echt te overdonderen. Niet met indrukwekkende, over de grond rollende baslijnen, niet met adembenemende macro-dynamiek of een oorverdovende geluidsdruk, maar door zijn verfijning, de zeer goed waarneembare micro-dynamiek en het enorme geluidsbeeld waarin de luidsprekers moeiteloos verdwenen. Maar bovenal door de zeldzame eigenschap om volstrekt natuurlijk te klinken. Toen Prince de Joni Mitchell cover A Case Of You via de LS50’s ten gehore bracht moest ik zelfs even slikken. Ik (en de LS50) was verkocht.
Een kleine maand later mogen de LS50’s proberen me opnieuw te overdonderen. Ditmaal dus in mijn ‘eigen’ Tilburg. Ik verheugde me op het bezoek, want inmiddels was ik best benieuwd naar het resultaat van de verbouwing bij iEar'. Tijdens mijn bezoek een jaar geleden kreeg ik in het naastgelegen pand dat bij de winkel getrokken zou gaan worden, alleen nog maar een aantal grote, open en volledig gestripte ruimtes te zien. Eigenaar Freek van Ham vertelde toen enthousiast waar de luisterruimtes moesten komen en waar nog wanden zouden worden geplaatst. Nu, een jaar later, is de verbouwing nagenoeg afgerond en is de winkel meer dan verdubbeld in vloeroppervlak (zie ook de recente Hi-Visit, red.).
