Komt dat zien, verse waar! Na twee jaar aftasten opende Google afgelopen mei Play Music All Access, een streaming abonnementsdienst. Sinds begin oktober is deze dienst ook in ons land beschikbaar. Een bedreiging voor Spotify? Wie Hollands nuchter blijft, ziet dat Play Music niet onderscheidend genoeg is om early adopters te verleiden hun huidige aanbieder te verlaten.
Sterker nog, het bedrijf jaagt zelfs potentiële nieuwe gebruikers weg voordat er maar één nummer gestreamd is. Wie de beperkte gratis (standaard) versie wil proberen, moet zich namelijk ook met een creditcard registreren. Google wil namelijk 'verifiëren in welk land je woont.' Lekker geloofwaardig als de site dan in het Nederlands op je scherm verschijnt. En dat terwijl de toegang bij de meeste concurrenten wel laagdrempelig is. Google is niet alleen te laat, maar ook teveel gefocused op verkoop via de met Play Music geïntegreerde Google Store.
http://music.google.com
| Abonnement | Specificatie | Besturingssysteem |
| Gratis (registratie met creditcard verplicht!) | Beperkt luisteren zonder reclame; tot 20.000 eigen nummers opslaan in de cloud; muziek kopen in de Google Store | Browser |
| All Access € 9,99 per maand; 30 dagen gratis proefperiode | Onbeperkt luisteren zonder reclame; tot 20.000 eigen nummers opslaan in de cloud; muziek kopen in de Google Store | Browser; Android 2.2 of hoger |
Muziek
| Catalogus | 18 miljoen |
| Compressie | MP3 |
| Bitrate desktop | 320 kbps |
| Bitrate mobiel | Tot 320 kpbs |
| Integratie muzieksystemen | Nee |
| Sociaal | Google+ |
Opmerkingen
Eigen bestanden uploaden? Via scan&match bekijkt Google de muziekbibliotheek op je harde schijf en zet overeenkomende nummers meteen vanuit de eigen server in je opslagruimte. Hiermee spaar je uploadtijd, maar ook – als je mobiel streamt – op je databundel. Je eigen bestanden kun je opslaan in MP3, AAC, WMA, FLAC, and OGG. In tegenstelling tot bij veel andere aanbieders kun je bij de radiofunctie van Google (alleen beschikbaar voor abonnees) een aantal nummers vooruit kijken en onbeperkt de songs overslaan die je niet wilt horen.
Conclusie
De besproken streamingdiensten hebben wel door waar het om gaat. Na een aantal jaar van opstarten en experimenten zijn de huidige verschillen tussen de aanbieders minimaal, zeker als het om basisfuncties (catalogus, gebruikersgemak) en abonnementsvormen gaat. Ook begrijpt iedere aanbieder dat ontdekken de grote meerwaarde is van streamen, naast het luisteren zelf en het delen van je voorkeuren via social media. Iedere service biedt wel een manier om nieuwe muziek te leren kennen: van het lijstje van gerelateerde artiesten bij het luisteren naar een band tot het aanbieden van tips en suggesties via artiestenkanalen, thema streams en playlists. De meest geavanceerde functie is smartradio, waarbij je een artiest in kunt voeren en het programma vervolgens al shuffelend door zijn database gaat om vergelijkbare bands en muzikanten te laten horen.
De keuze voor een aanbieder is momenteel vooral een kwestie van wáár je luistert (thuis of onderweg, waarbij je in het laatste geval de bitrate af moet wegen tegen je databundel), de geluidskwaliteit (een high-end streamer versus de speakers op je monitor) en, zoals altijd, de onderbuik (in hoeverre ben je anti-Spotify of Apple-minded).
Grooveshark Er zit een luchtje aan deze haai. In tegenstelling tot alle andere genoemde streaming aanbieders heeft Grooveshark namelijk nog steeds geen overeenkomst met Buma Stemra gesloten, ondanks dat het al meer dan drie jaar in ons land actief is. Ook in Duitsland lukte het Grooveshark ‘vanwege de onredelijke hoge licentiekosten’ niet tot overeenstemming te komen met auteursrechtenorganisatie GEMA. Om die reden blokkeert Grooveshark sinds vorig jaar zelf zijn Duitse gebruikers.
Een gehaaide move van een sympathieke underdog? Grooveshark streamt muziek zonder eerst toestemming aan de rechthebbenden te vragen. Wil je als artiest royalty’s innen? Geen probleem zegt Grooveshark, neem gewoon contact met het bedrijf op. De vraag is alleen of je dan geld ziet. Grooveshark beweert zich aan de Digital Millennium Copyright Act (DMCA) en andere wetten te houden, maar heeft toch rechtszaken van EMI, Universal, Warner en Sony aan zijn broek hangen vanwege vermeende copyrightschending. Volgens de labels zijn ‘ettelijke honderdduizenden’ verzoeken tot het offline halen van content niet gehonoreerd. Met EMI werd eerder een schikking en daarna een licentieovereenkomst getekend. Omdat Grooveshark naar verluidt alsnog niet betaalde, stapte EMI wederom naar de rechter. De rechtszaken leidden ertoe dat Google, Apple en Facebook hun apps voor Grooveshark vorig jaar introkken. De Androidversie lijkt weer beschikbaar, wellicht omdat Grooveshark via een HTML5-app zelf een omstreden omweg ontwikkelde om abonnees alsnog in staat te stellen hun op iOS en Android werkende apparatuur te gebruiken.
Bovengenoemde rechtszaken lopen nog steeds. CEO Sam Tarantino van Grooveshark gaf recent aan dat hij bankroet is. Hij heeft zijn bedrijf tot een minimum afgeslankt, maar ‘strijdt’ nog wel door. Grooveshark is dus gewoon nog in Nederland beschikbaar, voor gratis gebruikers én abonnees. De vraag is alleen: hoe lang nog? |
En Apple dan? Het heeft lang geduurd voordat Apple met een streamingdienst kwam. Het bedrijf heeft naar verluid lang gesteggeld met de platenmaatschappijen over licenties. De site Techradar weet te melden dat Apple veel te krenterig was: het technologiebedrijf zou slechts 6 dollarcent per 100 gestreamde nummers willen lappen. Ter vergelijking: het veel bekritiseerde Spotify betaalt volgens Techradar zes keer zoveel. In september lanceerde Apple – bij de introductie van iTunes 11.1 – dan eindelijk de langverwachte en al veelbesproken iTunes Radio. Vooralsnog natuurlijk alleen voor gebruikers in de VS. De hamvraag is echter of dit nu de grote concurrent van Spotify moet gaan worden. Het is überhaupt de vraag of iTunes Radio wel een volwaardige streamingservice biedt. Gebruikers kunnen een artiest, nummer of genre invoeren, waarna iTunes Radio een stream samenstelt op basis van liedjes die daar volgens de software bij zouden moeten passen. That's it. Net als Google lijkt Apple hiermee vooral de verkoop in de eigen winkel te willen pushen, zij het met een wel zeer beperkte functionaliteit. Het is niet duidelijk of Apple in de toekomst alsnog met een volwaardige streamingdienst komt. Het innovatieve rolmodel lijkt de slag eens een keer gemist te hebben. |
