Wat dát cijfer – het tweede deel van je vraag – wil zeggen, is dat niet alle tonen binnen het frequentiebereik even luid zullen weergegeven worden. En dat is knap vervelend, want je wil natuurlijk liefst alle tonen in de juiste volumeverhouding horen. Precies zoals de creatieve dames en heren in de opnamestudio dat bedoeld hebben. Hoe dan ook is een luidspreker met een rechte frequentiecurve – dus +/- 0dB – een utopie. Jammer, maar het is niet anders.

Het is een feit dat niet alle fabrikanten de dB-afwijking vermelden bij het frequentiebereik, maar reken maar dat die afwijking er sowieso is. Maar zelfs als er wél een dB-afwijking wordt opgegeven, weet je nog steeds niet op welke punten in de frequentiecurve die afwijkingen zich precies voordoen. Van één zaak mag je echter zeker zijn, namelijk dat de negatieve dB-afwijking op zijn sterkst zal zijn in de laagste tonen die de luidspreker kan weergeven. In het voorbeeld dat je opgeeft (42 Hz  - 25 kHz (+/- 3dB)) mag je er dus van uitgaan dat de luidspreker in kwestie 42 Hz weergeeft aan –3dB.

Nu is het natuurlijk de vraag in hoeverre dat een probleem is, die -3dB specificatie. Feit is dat die toon duidelijk minder luid zal worden weergegeven dan de rest van het frequentiespectrum. Het zou dan ook eenvoudiger zijn moesten fabrikanten het frequentiebereik in het laag opgeven aan 0 dB. Maar dan nog zou je het frequentiebereik van luidsprekers niet zomaar onderling kunnen vergelijken. Dat komt omdat er nogal wat verschillende meetmethodes gehanteerd worden. Zo meten sommige fabrikanten hun luidsprekers in een dode kamer (zoals in deze ruimte bij Bowers & Wilkins), en andere doen dat niet.

'Dode kamer' krijgt een bijzondere lading zo...

Bekijk het opgegeven frequentiebereik van luidsprekers dus met de nodige scepsis. En bovenal: ga de luidspreker(s) die je wil aankopen eerst beluisteren in de winkel…

Klik hier voor de eerste aflevering, over versterkervermogen

Nieuwe vragen zijn welkom!