Na de koffie neemt Rick me mee naar de luisterruimte waar de set staat opgesteld. Deze ruimte heeft ongeveer de afmetingen van een kleine huiskamer en is nauwelijks akoestisch aangepast. De set staat opgesteld op de korte kant van de ruimte. Voor het beeld wordt een Samsung Led televisie ingezet van 42", een tijdelijke situatie begrijp ik van Rick. Een groter scherm wordt zeer binnenkort geplaatst.
Indien gewenst kan ook gebruik gemaakt worden van een beamer zodat er echt groot geprojecteerd kan worden. Voor deze surround experience is dit echter niet nodig. Natuurlijk is er tussen Blu-ray spelers onderling wel degelijk kwaliteitsverschil in beeldweergave, maar dit is veel moeilijker te constateren voor de gemiddelde kijker.
Uiteraard heb ik een aantal films en cd's meegenomen die ik goed ken om de kwaliteiten van de set te beoordelen, maar eerst wil Rick me een aantal fragmenten laten zien die hij zelf geselecteerd heeft. Hij begint met een fragment uit de film Terminator 2. Niet één van de vele wilde actiescènes, maar juist een gedeelte waarin subtiele geluiden de sfeer bepalen. De scène speelt zich af in een ziekenhuis, een kale omgeving met veel glas, harde vloeren en lange gangen. De dienstdoende verpleger komt vanuit de verte op de kijker aflopen en direct wordt duidelijk dat deze McIntosch set in staat is kleine details moeiteloos weer te geven.
Een zacht rinkelende sleutelbos aan de riem van de verpleger is feilloos te horen en komt echt uit de verte dichterbij. Wanneer er op een bepaald moment hard op een dikke glazen ruit wordt geslagen is de klankkleur en de daarop volgende echo zeer geloofwaardig. Zonder het beeld erbij zou ik kunnen denken dat er iemand op de glazen schuifdeur van de luisterruimte klopte. Verder valt op dat het geluid qua ruimtelijkheid perfect klopt bij wat er op het beeld te zien is. Er is onmiskenbaar verschil tussen de akoestiek van een lange gang en de kleine door glas afgesloten zusterpost. Dit maakt het bekijken van de film bijzonder realistisch en beklemmend.
Eén van de favoriete artiesten van Rick is de singer/songwriter John Mayer. U zult begrijpen dat het volgende fragment een track is van het Where The Light Is concert, opgenomen in Los Angeles. De stem van John Mayer is er één die zeer herkenbaar is. Door zijn typische, bijna moeizame stijl van zingen moest hij zelfs een operatie ondergaan. Maar gelukkig is hij weer helemaal de oude en gaat hij zelfs weer touren. De combinatie van McIntosh apparatuur en Dynaudio speakers weet de rasperige, rauwe klank van zijn stem uitstekend weer te geven. De grote zaal met de daarbij behorende galm en ruimtelijkheid zijn volop hoor- en voelbaar. Het uitzinnige publiek bestaat bij deze set niet uit een grote massa maar uit vele individuele stemmen. Dit maakt de beleving nog realistischer.
