Enfin. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, geeft het trommelvlies niet alleen drumgeluiden weer. Ook geluiden die worden voortgebracht door de menselijke, of dierlijke stem, (blok)fluiten, triangels, de branding, om zo maar enkele voorbeelden te noemen, worden ermee doorgegeven aan de smidse. Wel is het zo, dat grote en krachtige geluiden aan het vlies de grootste uitslag bezorgen. Dat nu, wordt door het luistergereedschap absoluut niet op prijs gesteld en de recidivist wordt dan ook bij tijd en wijle gestraft door een absolute, en soms zelfs permanente stilte…

Voor het leveren van detail-input aan het vlies is ook van groot belang, dat de weg die de geluidgolf aflegt tussen oorschelp en het in de schemerdonkere krochten van ons hoofd gemonteerde trommelvlies, zo glad mogelijk is. Obstakels die zich op dat slecht verlichte pad bevinden, zullen moeten worden geruimd.

In de handel is daarvoor een ogenschijnlijk simpel device te koop. Let wel: Ogenschijnlijk! Het wordt verkocht als een soort fairy-dust, onder het mom: gebruik dit simpele ding met verborgen wonderbaarlijke eigenschappen en zie: uw set is beter hoorbaar. En zelfs hoorbaar beter.

Beste. Tweak. Ooit.
Ik refereer hier natuurlijk aan de 'q-tip', ook wel bekend als het wattenstaafje. Het wattenstaafje is in 1923 uitgevonden door Leo Gerstenzang. Leo Gerstenzang was een Amerikaanse Jood die geboren werd in Polen. Hij leefde van 1892 tot 1973, en was dus 31 toen hij het wattenstaafje uitvond - en onze branche zijn beste tweak gaf.

Haalt u nu even een kanonnier uit onze Gouden Eeuw voor de geest. Alvorens te kunnen vuren, moest de loop van zijn kanon worden gevuld met explosief en met een projectiel. Ziet u hem dat alles aanstampen? Het goudgele goedje [cerumen] dat je na het gebruik van het wattenstaafjeswonderdevice in de gehoorgang op het puntje aantreft, is vaak kleiner dan het deel dat door hetzelfde stokje als een stuwwal tegen de nog buigzame voordeur van de smidse wordt aangeduwd...

Die stuwwal zal daarom na verloop van tijd gaan verharden en daardoor die voordeur stijver en strammer laten worden. Daardoor wordt het opgevangen geluid als kwalitatief minder ervaren. De bezorgde audiofiel zal wellicht terstond weer grijpen naar de hiervoor beschreven staafjes. Helaas wordt daarmee, door de hiervoor beschreven gebruiksfout van het ding, het probleem alleen verergerd. Dit zal de gedreven en kapitaalkrachtige audiofiel alsnog op zoek doen gaan naar een ander component voor in zijn elektronicaketen.

De enige echte remedie tegen de door de wattip veroorzaakte bijwerking, is de Kärcherbehandeling van de krakende stuwwal. Indien met de nodige voorzichtigheid, deskundigheid, ervaring en ontzag voor de onvervangbare component wordt gehandeld, zal de wanhopige audiofiel daarna ervaren, dat de forse investering die werd gedaan om de geluidskwaliteit van de installatie te verbeteren, overbodig is geweest...

In dat geval kan dan juist weer wél als remedie worden gekeken naar het wattenstaafje. Het is immers voorzien van twee tufjes watten. Deze twee minieme plukjes kunnen worden losgetrokken van het staafje en vervolgens vooraan in beide gehoorgangen worden geplaatst. Daarmee komt het vertrouwde doffe geluid grotendeels weer terug en het grote voordeel is, dat deze accessoires binnen seconden kunnen worden omgeruild voor nieuwere...

(Waar stond dat forum nou...?)

Dit bericht is eerder geplaatst op 22 maart 2012