Om de concurrentiestrijd met Sony bij te kunnen benen als het om de techniek ging, paste Philips in de eerste cd-spelers een Sony chipset toe, die niet veel later werd vervangen door een eigen chipset. Het eerste toegepaste loopwerk in de Philips cd-spelers is het beroemde CDM-0 loopwerk, met een zogenaamde ‘swingarm’ voor de lens en laser. Dit loopwerk, snel opgevolgd door de CDM-1, stond meteen al te boek als zeer betrouwbaar en degelijk, mede door de toepassing van glas in de lens boven de laser. Die laser las de subcode van de schijf uit (TOC ofwel Table Of Contents), waardoor de speler wist welke hoeveelheid aan tracks er op de schijf stond, en waar deze te vinden waren. Dit principe wordt nog steeds toegepast en staat nu bekend onder de Red Book Standard, samen met een aantal andere criteria. De latere loopwerken van Philips werden door vele merken toegepast.
Het binnenwerk van de CD 100
Het vijf kilogram zware apparaat is netjes afgewerkt in zilver, met de bedieningstoetsen schuin aan de voorkant naast de led’s die het aantal tracks op de compact disc aangeven, de nu spelende track en de eventueel geprogrammeerde nummers. Programmeren van tracks was ook een nieuwtje: een album hoefde niet meer geheel afgeluisterd te worden, en met de naald zoeken naar de juiste begingroef van een nummer was er ook niet bij. Daarbij kon het digitale schijfje eigenlijk niet beschadigd raken zoals een cassettebandje of een LP dat wel kon. Bij normale behandeling van een disc kon deze wel meer dan honderd jaar meegaan, hoe vaak de laser het medium ook zou aftasten.
Het zilveren chassis binnen in de speler herbergt een Sony chipset, één enkele voeding en diverse printplaten die de 14-bits omzetting genereerden naar het analoge board. Een digitale uitgang kent de speler niet, er was in die tijd nog geen standaard gezet en de vraag was er simpelweg niet naar. Philips gaf een frequentiebereik op van 20 Hz tot 20 kHz met een zeer lage harmonische vervorming van 0,004% (1kHz). Variabelen die de kwaliteit van de weergave konden beïnvloeden (wow & flutter) werden aangepakt door een precisie kwarts kristal techniek. Verdere error-correctie geschiedde volgens het CIRC-principe. De semi geleider laser zorgde voor een vloeiende aftasting van de cd met een diepte van ongeveer twee micrometer en een straaldikte van 1 millimeter. De signaal-ruisverhouding lag boven 90 dB, evenals het dynamische bereik.
