REVIEWOnkyo

Onkyo TX-SR444: Aansluitingen en geluid

Jamie Biesemans | 27 maart 2016 | Onkyo | Importeur: Audioscape

Klaar voor Chromecast

De TX-SR444 komt met een redelijk bescheiden aantal HDMI-ingangen, al moet ik dat wel meteen nuanceren. Er zijn vier HDMI-inputs, wat voor vele mensen wellicht genoeg zal zijn, en ze zijn HDCP 2.2-compatibel. Lees: dus in staat om 4K-videobronnen door te sturen. Upscaling is er niet, maar daar laat je toch beter de algoritmes in je Ultra HD-tv hun werk doen.

Een mooi detail: bij één HDMI-poort is er een USB-poort voorzien om stroom te leveren aan een Chromecast of een andere streamer die zijn voeding via USB kan halen, zoals een Raspberry Pi-gebaseerde mediaspeler. Een slimme zet, vooral omdat de TX-SR444 geen streaming ingebouwd heeft. Met een Chromecast-stickje van 35 euro breidt je de Onkyo echter in enkele seconden uit met Netflix, YouTube en talloze andere video/muziekdiensten die casting toelaten vanaf apps op een smartphone of tablet. Zo komt het toch in orde.

De Chromecast-optie en de aanwezigheid van Bluetooth laten toe dat je met de TX-SR444 streaming audio beluistert. Verdere opties heb je echter niet: geen DLNA-speler, geen Airplay, geen Spotify Connect. Meer zelfs, je kunt de TX-SR444 niet op het netwerk aansluiten. Er is dus ook geen mogelijkheid om de Onkyo-receiver op afstand via een app te bedienen (wat wel kan met de hogere modellen) of te integreren in een CI-omgeving. Ook eventuele updates vragen meer werk om aan te brengen. Dit is zowat de norm voor het prijspunt, dus dat alles beschouw ik nu ook niet als enorme minpunten. Maar het is wel een mogelijke reden om naar een hoger model te kijken.

Audio-aansluitingen genoeg

Je oude videobronnen – een console van een vorige generatie bijvoorbeeld – kun je nog vlot gebruiken met de TX-SR444. Er zijn immers nog enkele component-aansluitingen voorzien en zelfs nog een composite-aansluiting waarnaast een videorecorder-icoon prijkt!  Voor audiobronnen zoals een cd-speler beschikt de Onkyo-receiver over vier analoge cinch-aansluitingen en twee digitale toslink-poorten. Daar kun je in een normale opstelling wel even mee verder. Vooraan is er trouwens nog een extra analoge audio-ingang te signaleren.

In de hoogte

Na het nodige aansluitwerk van de speakers volgt de obligate kamerkalibratie, wat bij de TX-SR444 gedaan wordt door de AccuEQ-functie. Meten is altijd een aanrader, al is de éénpuntsmeting bij deze receiver niet zo gesofistikeerd als bij hogere Onkyo-modellen. Luidsprekerafstanden, levels, crossover-frequenties en frequentierespons zijn zaken die je ook handmatig kunt instellen, maar het gaat toch behoorlijk wat sneller via AccuEQ. Dat gezegd zijnde is de zeer sobere setup-interface ook wel een beetje een verademing. De vele opties die je bij complexere receivers ziet verschijnen maken het instellen van zo’n toestel ook complexer. Dat gevoel heb je niet gauw bij de TX-SR444.

In de coulissen van de opera

Als testmateriaal hanteer ik ‘Through the never’, de 3D Blu-ray-film van Metallica die livemateriaal van optredens uit 2012 combineert met een surrealistische fantasyfilm, mooi afgewerkt met een Dolby Atmos-track. Als ‘pure’ filmmateriaal selecteer ik nog eens ‘Mission Impossible: Rogue Nation’ boven, eveneens op Blu-ray met een Atmos-track. De Blu-rayspeler van dienst is de Marantz UD7007, de speakeropstelling is een LT5 licensed by Dolby Atmos van Teufel.

Het brute muziekgeweld van Metallica weet de TX-SR444 vrij goed te verwerken, al kan het zeker nog wat dynamischer. Atmos is met deze receiver enkel met twee hoogtekanalen mogelijk – geef mij maar vier – wat het ruimtelijk effect bij ‘Through the never’ toch wat aantast. Bij de Denon AVR-X2200W kon ik nog de afstand tussen de reflecterende bovenspeaker bij de Teufels en het plafond ingegeven, hier niet. En dat lijkt toch een weerslag te hebben in mijn luisterruimte van 3 meter hoogte.

Bij de MI-scene in de operahuis van Wenen, waarbij Ethan Hunt een aanslag op de kanselier van Oostenrijk probeert te voorkomen, toont de TX-SR444 dat je uit een budgetreceiver nog wel een behoorlijk resultaat kunt krijgen. Terwijl het operakoor de kelen openzet en de kamer goed weet te vullen, blijven de dialogen heel verstaanbaar en onderscheiden uit de centerspeaker komen. Alle randgeluiden – messen die getrokken worden, de decorelementen die verschuiven – zijn goed gedefinieerd en geplaatst in de ruimte. Niet slecht.

Enkel het LFE-kanaal lijkt wat achter te hollen qua kracht, alsof de TX444 hem toch te zacht heeft ingeregeld. Echt helemaal goed krijg ik het niet aangepast, maar wel acceptabel. Bijregelen gaat gelukkig relatief gemakkelijk: hoewel de TX-SR444 niet komt met een uitgebreide on-screen menu, kun je wel een aantal cruciale instellingen direct bereiken via de remote en tonen op het scherm. Dit gebeurt als een overlay, zonder dat de videobron wordt afgesloten. 

MERK

EDITORS' CHOICE