Opstellen
De CoreStation beschikt niet over een of ander automatisch kalibratiesysteem. Dat betekent dat je alles zelf moet instellen via de on-screen menu’s. Wat luidspreker-opstelling betreft ben je beperkt tot 3.1 of 5.1. Vervolgens moet je via de menu’s instellen of je luidsprekers groot of klein zijn, stel je de crossover-frequentie voor de subwoofer in en geef je de afstand van de luidsprekers tot de luisterpositie op. Met behulp van het ingebouwde testgeluid kan je tot slot ook nog het relatieve volume van elke luidspreker aanpassen. Merk je problemen met de lip-sync, dan kan je het geluid tot 200 ms vertragen. De instellingen zijn redelijk volledig, maar het contrast met een typische AV-receiver die je bijna volledig automatisch installeert is vrij groot.
Bediening
Bij een AV-receiver hoort over het algemeen een erg grote en complexe afstandsbediening. Niet zo bij Teufel. De slanke zwarte remote is juist erg eenvoudig. Volume-toetsen en d-pad staan prominent bovenaan, daaronder de menu-toetsen, een aantal sneltoetsen om de klank aan te passen en tot slot de bronselectie. TV, Bluetooth en de ingebouwde FM-radio hebben hun eigen toets. De resterende toetsen (AV, 1, 2, 3 en 4) zijn geconfigureerd om alle andere bronnen te selecteren. Elke toets kan twee bronnen oproepen (door eenmaal of tweemaal te klikken). Via het menu kan je dat zelf aanpassen zodat de meest gebruikte bronnen met een klik beschikbaar zijn. De afstandsbediening werkt via RF, niet via infrarood, en je hoeft hem dus niet te richten. Niet echt een verrassing aangezien de CoreStation meestal achter de tv zal hangen en dus geen IR-signalen zou zien.
De on-screen-menu’s ogen bijzonder eenvoudig. Geen grafische hoogstandjes, maar een eenvoudig tekstmenu. Op heel wat AV-receivers zouden we dat een gebrek vinden, maar voor de Teufel is het perfect. Neem de handleiding erbij, en ga een keer door alle menu’s om te leren wat ze doen. Daarna merk je dat het eenvoudig menu absoluut geen hindernis vormt. Integendeel, elke aanpassing is vlot en snel gebeurd. Opgelet: het menu is enkel in Duits en Engels beschikbaar.
Klank
Een blik in de specificaties leert al snel dat de CoreStation enkel PCM, Dolby Digital en DTS kan ontvangen. Geen Dolby TrueHD of DTS Master Audio dus, wat we toch een verrassing vinden gezien zijn prijs.
Gebruik je een stereo-bron, dan kan je met de ‘Mode’-toets bepalen hoe de Corestation daarmee omspringt: 2.1 voor klassieke stereo en subwoofer, 5.1 om het stereogeluid langs alle luidsprekers te horen. Tot slot is er Dolby ProLogic II Music of Movie, die je stereobron converteren naar een surroundsignaal. De klank zelf kan je bijstellen via treble/bass instellingen, of met behulp van de negenkanaals equalizer.
We stoppen Star Wars – The Force Awakens in de Blu-ray-speler om de capaciteiten van de CoreStation in te schatten. De muziek van John Williams klinkt magistraal, de orkestbak lijkt niet erg ver te zijn. Maar ook het boze gegrom en gesis van lichtsabels klinkt als muziek in de oren. The Hobbit – Battle of the Five Armies blijkt ook een uitstekende oefening voor de CoreStation. De meeslepende soundtrack brengt je in de sfeer en de chaotische gevechten komen perfect tot leven.
Ook voor muziek is de CoreStation een degelijke keuze. Voor sfeermuziek op je feestjes is de 5.1 mode of Dolby ProLogic II Music een ideale keuze. Maar wie gewoon op zijn eentje wil genieten van pure stereo kan dat even goed. De CoreStation geeft een mooie, volle klank met prima detail en flink wat volume. Of je nu Dire Straits, Enya, Metallica of een streepje klassiek wil, de CoreStation weet er weg mee.
