Omdat de speler in de markt gezet wordt als DVD-speler besluit ik te beginnen met wat filmfragmenten. The Last Samurai, met Tom Cruise in de hoofdrol, is een mooie film met fraaie sfeerbeelden. We volgen de hoofdpersoon tijdens zijn reis van de Verenigde Staten naar Japan, waarbij steden en vergezichten elkaar afwisselen. De kleuren zien er prima uit en bij scènes die zich in een stad afspelen is veel detail te zien. Een massale gevechtscène in een bos wordt prima weergegeven, de donkere samurai-pakken verworden niet tot vlakken maar blijven vol detail en nuancering.
Van een heel andere orde is de animatiefilm Robots, nieuwste loot aan de Pixar Studio stam. De film zit boordevol kleur en de speler laat dat uitstekend zien. De scène waarin de hoofdpersoon voor het eerst in de hoofdstad arriveert, vervolgens met de “snelle lijn” richting de eindbestemming gaat, is meesterlijk. Nergens tijdens de bloedstollende rit laat de speler een steekje vallen. Details blijven zichtbaar en ook kleuren zijn helder en strak zonder door elkaar te gaan lopen. Bekeken via de gemodificeerde speler neemt de detaillering toe en lijkt er extra diepte te zijn, waardoor de landschappen in The last samourai nog weidser lijken. Eerdere ervaringen met andere door AudioMart gemodificeerde spelers lieten eenzelfde verbetering zien. Sec als DVD-speler slaat de standaard uitvoering een prima figuur en gaat de gemodificeerde speler nog een stapje verder.
Op basis van de gevraagde prijzen, 699 euro voor de standaard uitvoering en 899 euro voor de gemodificeerde versie, moeten ook de prestaties van CD- en SACD weergave goed tot zeer goed zijn. Om de prijzen ook waar te maken ten opzichte van de grote concurrentie is meer dan alleen een mooi plaatje nodig. Om dat te beoordelen wordt eerst de CD Live in Paris van Diana Krall in de standaard speler gelegd. Op track 11 A case of you, geschreven door Joni Mitchell, is de ruimte goed waar te nemen. Het gekuch in het publiek is goed achter in de zaal hoorbaar en er is ook een redelijke breedte werking. De stem van Diana is goed getroffen en staat mooi los in het geheel. Wat ook opvalt, is dat het geheel wat erg rustig wordt weergegeven, voor deze muziek niet storend maar iets levendiger zou niet vervelend zijn. Aan die wens wordt slechts ten dele gehoor gegeven bij het switchen naar de gemodificeerde versie. Wel is er duidelijk winst op het gebied van ruimtelijkheid en detaillering. De zaal groeit in breedte en diepte, net als het aantal concertbezoekers. De detaillering gaat naar een heel hoog plan, het schuiven van voeten over het podium, kleine percussie instrumenten en andere kleine details komen moeiteloos boven. Het omwisselen van een Sharkwire interlink voor een Siltech SQ88 Classic MKII doet de levendigheid iets toenemen. Zelfs PMC DB1+ speakers, die na een review zijn achtergebleven als 2e set, kunnen er met hun levendige karakter niet voor zorgen dat de voetjes van de vloer gaan. Diverse swingende Cd’s zoals Two Shots van Matt Dusk en Am I not your girl van Sinead O’Conner klinken ietwat saai en levenloos op de standaard speler en een fractie pittiger op de vM uitvoering. 
Naast normale CD’s speelt de DVA-250 ook SACD af in stereo en meerkanaal. Omdat de speler uitsluitend 2-kanaal aangesloten is wordt in het menu ingesteld dat de speler bij afspelen van een SACD standaard in stereo opstart. Dat opstarten duurt trouwens wel even, de speler neemt duidelijk de tijd om de TOC van het aanwezige schijfje uit te lezen. Track 3 van de Philips SACD sampler Magnificat van componist Kodaly laat een levensecht koor horen, instrumenten klinken heel natuurlijk. De stemmen zijn mooi los van elkaar te onderscheiden, tijdens het applaus wat losbarst aan het einde van de track waan je jezelf in de concertzaal en dat via twee kanalen! Switchen van de standaard Luxman naar de vM versie geeft nog meer detail en ruimtelijkheid. Ook de laagweergave, één van de punten waarin SACD uitblinkt, is duidelijk strakker. Andere SACD’s zoals Eiland in de verte van Boudewijn de Groot geven vergelijkbare resultaten.
