Alhoewel de recensie-7000 reeds aardig wat uren op de diamanten teller had zitten kreeg hij eerst gedurende enkele dagen de tijd om zich helemaal thuis te voelen. Bij een naalddruk van 1,78 gram wist de Shelter uitsteked te sporen (met de HiFi News Test Record 2) en kwam de weergave het meest ontspannen en ruimtelijk over.
Met de Terry Evans LP Puttin` It Down op de W.-B. viltmat kon er worden geluisterd naar de zowel spannende als amusante track `Too Many Ups And Downs`. De intro, met een subtiel gespeelde slide op een akoestische gitaar kwam met opmerkelijk veel lucht en plastische aanwezigheid naar voren. Die plastische `presence` werd alleen maar groter bij de inzet van de bas en de electrische gitaar, die beiden met een duidelijk en gedetailleerd snarenspel naar voren kwamen. De bas klonk stevig en rond maar kwam ook swingend over. De tambourijn werd hier zelden met zo`n verfijnde metaalruis gehoord en de ronkende stem van Terry Evans klonk heel natuurlijk, waarbij zijn typische gorgelende keelklank goed uit de verf kwam.
De `ballen` lucht die uit de drums voortkwamen waren groot en hadden een lange uitsterving. De subtiele toetsaanslagen op de piano klonken soepel maar meer opvallend was de bijzonder mooie tonale weergave van het pianospel. Op de achtergrond werden de blazers met een rond vibrato en rijke tonaliteit gepresenteerd. Het stereobeeld liep in alle drie dimensies ver door en bleef ook tijdens de crecenso`s overzichtelijk. Het geheel kwam met veel gemak naar voren zodat er ook vrij luid kon worden gedraaid, zonder dat er sprake was van auditieve stress (wat naast de kwaliteiten van de 7000 duidt op een goede systeem-synergie).
Van de Crowded House LP Woodface (180 grams UK persing) werd de track Four Seasons In One Day gedraaid. De kickdrum in de intro kwam met een hoge mate van controle en solide over terwijl de met `brushes` gespeelde drums met veel lucht en een gedetailleerde weergave naar voren kwamen. De bas kwam met een hoge mate van directheid over en klonk mooi sonoor. Neil Finn`s zang kwam tonaal iets donker over maar werd desondanks wel op gearticuleerde en transparante wijze gepresenteerd. Het snarenspel op zijn akoestische gitaar kwam op verfijnde wijze naar voren en de piano werd met een ronde, volle tonaliteit weergegeven. De `clavecimbel` (waarschijnlijk een `synth`) klonk uitermate soepel. Het geheel kwam zowel coherent als lekker los over en kreeg een goed uitgewogen toonbalans mee.
Van de Stockfisch LP The Vinyl Collection (ter beschikking gesteld door Synfonique) werd de track No Sanctuary Here van Chris Jones gedraaid, om de Shelter 7000 verder te beoordelen op de punten impulsiviteit en schaal. De grommende achtergrondzang kwam ademend en met veel zeggingskracht naar voren terwijl Chris Jones zelf op open en directe wijze werd gepresenteerd. Zijn akoestische gitaar klonk strak waarbij de percussieve snaarplukken zeer impulsief overkwamen. De shakers en tamboerijn klonken snel en luchtig en het orgel werd op plastische wijze weergegeven en kreeg zelfs flink wat `gewicht` mee (des te opmerkelijker gezien de weergevers mini-monitoren waren). De gitaar-solo kwam zowel met een stevige body en volle tonaliteit als zeer duidelijk gepunctueerde plukken naar voren waarbij de greepwisselingen werkelijk watersoepel overkwamen. De gitaar-tokkels tegen het einde van deze indrukwekkende track werden praktisch driedimensionaal afgebeeld, waarbij de laatste uithaal van een ring over de metalen snaren op expressieve en heldere wijze naar voren kwam.
Van de Fleetwood Mac LP Tusk (Original Master persing) werd de track `Honey Hi` beluisterd. De langzaam opbouwende intro met tom-toms, drums en akoestische gitaar klonk vrij warm en `lush`. De slagen op de trommelvellen van de tom-toms werden op ronde en plastische wijze weergegeven en klonken tonaal tamelijk `rijk`. Christine McVie`s innemende stem werd groot afgebeeld en zorgde zelfs even voor kippevel. De triangel-tik in het midden van deze track werd met zuivere toon en een lange uitsterving weergegeven. Het gitaarspel klonk verfijnd en ook hier waren de greepwisselingen weer met groot gemak te volgen. Deze track kan met sommige aftasters wat onoverzichtelijk gaan klinken. Daar was geen sprake van met de 7000 waarmee het geheel op transparante wijze en met veel gemak naar voren kwam.
