Eenmaal aangesloten kon direct met luisteren begonnen worden omdat de importeur een al flink ingespeelde set had afgeleverd. Heerlijk om speakers te beoordelen via lp’s. De eerste zwarte schijf die op het plateau van mijn Clearaudio draaitafel terecht komt is: “Immaculate Collection” van Madonna. Een lekker liedje is: “La Isla Bonita” met daarin een keur aan percussie instrumenten die her en der in het geluidsbeeld verweven zitten, een akoestische gitaar en een enigszins op Q-sound gelijkende opname.
De surroundsound suggestie weten de K3 Super speakers probleemloos op te wekken. Wat nog veel zwaarder weegt is de manier waarop de gitaar wordt neergezet. Grote plus bij de vorig jaar beluisterde Mi3 Signature was de snelheid en de transparantie van met name de tweeter. Logisch is dat de K3 dit niet helemaal evenaart, voor de prijs van een set Mi3 Signature koop je bijna drie sets K3 Super, maar er is duidelijk verwantschap. Ook met de K3 is er veel snelheid en drive te horen wat de gitaar bijzonder echt doet lijken. “Like a Prayer” van hetzelfde album laat halverwege een groot koor horen. Via de K3 wordt het koor groot achter in het geluidsbeeld neergezet met meer dan voldoende onderscheid tussen de diverse stemmen. Ik blijf bij verzamelalbums en pak “A collection of Great Dance Songs” van Pink Floyd erbij en kies voor “Another brick in the wall”. Het laag is strak, diep en dynamisch en prima doortekend. Het geheel komt levensecht over doordat de speakers in staat zijn het geluid met veel power en dynamiek de kamer in te slingeren. Uit het bovenstaande zou je kunnen concluderen dat het de K3 ontbreekt aan subtiliteit. Om te testen of dit het geval is pak ik het album “Signalen” van Herman van Veen erbij. Het gelijknamige nummer bevat zowel solozang en akoestische instrumenten als een stukje orkest. Overigens ontbreekt het orkestrale gedeelte en het afsluitende stukje tekst op de cd uitvoering! De akoestische gitaar wordt mooi in de ruimte geplaatst en het snarenspel is strak, snel en dynamisch. De stem van Herman van Veen staat afgebakend in de ruimte. In eerste instantie lijkt de stem wat minder body te hebben dan ik gewend ben. Al doorluisterend kom ik tot een andere conclusie: de K3 Super is simpelweg neutraler qua weergave dan veel andere luidsprekers. Het instrumentale gedeelte wordt prachtig weergegeven en onwillekeurig schiet de titel “Alle kleuren van de regenboog” van het bij mijn dochter favoriete zangtrio K3 in gedachten. Nog een laatste LP alvorens over te stappen op cd, ik kies voor “Stars” van Simply Red. Een lekkere popplaat en een prima opname. “For your babies” is een fraaie ballad waarbij naast de zang een gitaar een belangrijke plaats in neemt. Het klinkt ritmisch, strak en dynamisch en ook wordt de typische stem van zanger Mick Hucknall goed geplaatst in het geheel.
Nu over naar cd-weergave zodat de NAD T585 in actie kan komen. Om te beoordelen wat de K3 Super waard is qua laagweergave pak ik de soundtrack van de film “Gladiator” uit de kast. Track 3 heet “The battle” en ook zonder beeld wordt duidelijk dat het hier niet gaat een potje kaarten maar om een strijd op leven en dood. De sfeer wordt uitstekend weergegeven waarbij de strakke diep doorlopende laagweergave zeker een bijdrage levert aan het opbouwen van de dreigende sfeer. Voor het allerdiepste laag zou ik persoonlijk de K3 Super nog completeren met een mooie subwoofer, maar ik kan me voorstellen dat een gemiddelde luisteraar voldoende heeft aan een set solo spelende K3’s. Om weer tot rust te komen mag zangeres Emmylou Harris haar kunsten vertonen. Het album “Stumble into Grace” is één van haar laatste albums en ze blijft op deze cd heel dicht bij zichzelf. Ook Emmylou heeft een stem die je direct herkend en met de K3 Super als weergever komt het specifieke karakter probleemloos over. Er is een mooie verhouding tussen de hoog en laagweergave. Zelfs bij forse laagpassages blijven de speakers de boel gecontroleerd weergeven. Van boembas of dreunend laag is nooit sprake.
Enig puntje van kritiek zou kunnen zijn dat opgebouwde beeld wat minder breed is dan ik gewend ben van Spendor S3 en PMC DB1+ minimonitors. Het geluid treedt nog steeds met gemak buiten de speakers en blijft zeker niet aan de kasten hangen alleen net iets minder ver. Tot slot pak ik het nog het album “Back to bedlam” van de door velen verguisde singer/songwriter James Blunt. Een album dat ik oorspronkelijk kocht voor mijn vrouw maar na meerdere malen (mee)luisteren ben ik het typische stemgeluid ook wel gaan waarderen. Op een “betere” set blijken er veel verborgen details in de muziek te zitten en komen de teksten ook meer tot hun recht. Zo ook met de K3 Super komt de boodschap prima over. De track “You’re beatifull” laat een mooie eenheid horen tussen de stem van James, de akoestische gitaar en de drums. De gitaar heeft snelheid en de snaredrum wordt met kracht en lekker transparant weergegeven.
