ARTIKEL
Het project CD-Speler
René van Es |
11 mei 2000
Die Dac heeft er een tijd gestaan. Zeker nadat ik bij Raf een Teac VRDS T-1 erbij kocht. En de mooiste betaalbare digitale kabel ertussen, de Van de Hul The First Digital. En later Van de Hul The First naar de voorversterker. Het heerlijke van de carbon kabel is dat het niet verouderen kan. Carbon oxideert niet en de kabel zit er nog altijd tussen en speelt perfect. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en bij de HiFi Winkel in Emmen (ik kan het u aanraden, een gecombineerd bezoek met de dierentuin aldaar) stond een Audio Alchemy DDE V3.0 te lonken. Audio Alchemy was toen helaas al failliet en zonder veel moeite ging er een derde van de prijs van de Dac af. Risico was er wel, waar claim je garantie? Maar dat is gelukkig nooit nodig geweest. De upgrade (volgens sommigen down grade) van 1-bit naar multi bit was trouwens zeer de moeite waard. Met name het laag is zelden zo strak en diep te krijgen als met de echte multi-bit techniek. Ook op het gebied van hoog hoefde ik niets in te leveren. Het geluid is ook dynamischer, maar wel minder "rond".
Het setje werd aardig compleet, maar we zijn er nog niet want nog altijd speelde in mijn gedachten de opgedoekte platenspeler, cd was leuk, maar nog steeds niet wat ik ervan wilde. Het moest minimaal vergelijkbaar kunnen worden met de "oude" setup. Het bleef vooralsnog behelpen in dynamiek, ruimte, rust en openheid. En ik heb een verdomd goed audio geheugen voor hoe het hoorde. Vervolgens werden de volgende extra dingen toegepast: het beplakken van het loopwerk met loodbitumen ter demping van kast resonanties. Het inbouwen van de Clock 2 die ik uit de Pioneer van destijds wist te halen. Het toepassen van een zelfbouw netfilter. Het vervangen van het netsnoer door een beter exemplaar. Garantie op het loopwerk kan ik dus ver zoeken, maar steeds ging het vooruit. De laatste optie was het gebruik van een anti-jitter device en dat is geworden de Monarchy Audio DIP Mk II. Let op, geen Mk I toepassen, die is lang zo mooi niet. Daarbij is een tweede digitale kabel noodzakelijk en die werd heel goedkoop gevonden met de toepassing van een Sonic Link Silver Pink tussen DIP en Dac. Eindelijk zoek ik nu niet meer naar een nieuwe platenspeler, eindelijk rust en een beter geluid dan ooit. Het is me gelukt. De cd speler vervangt de platenspeler.
Moraal van dit verhaal, het heeft me in totaal meer dan 6000,- gulden gekost (en dan reken ik daar in alle voordeeltjes, aanbiedingen, inruil etc.) om een geluidkwaliteit te krijgen die op sommige punten net beter is dan mijn oude platenspeler. Geen idee wat er was gebeurd als ik jaren had gespaard en ineens een hele goede cd speler had gekocht. Het was in ieder geval minder leuk geweest dan nu alles bij elkaar te halen en te proberen. Dat is een groot deel van het hobby aspect. Maar het is toch wel triest dat je zoveel moeite moet doen om de "oude" techniek te kunnen evenaren. Dat heet dan vooruitgang.
En nu nog een keer die 300 lp`s weer naar boven. Er zitten de mooiste opnames tussen en ik kan ze niet beluisteren.
Tot volgende keer.
