Andere voordelen SACD

Los van de superieure audiokwaliteiten biedt SACD vooral voor de platenmaatschappijen nog andere voordelen. Een SACD is volledig beveiligd tegen kopiëren, door maar liefst vijf beveiligingen. De twee belangrijkste zijn de watermerken die door de PSP (Pit Signal Processing) mogelijk zijn. Een SACD bevat twee watermerken. Een zichtbare, en een onzichtbare. Dit kunnen watermerken zijn in de vorm van een tekst, een code of een afbeelding. Een SACD speler speelt een SACD alleen maar af, als de bovengenoemde watermerken aanwezig zijn.

SACD de toekomst?

Zoals eerder vermeld is SACD niet het enige digitale formaat. DVD-Audio is een geduchte concurrent. DVD audio werkt nog steeds via het PCM principe. Wel verder geavanceerd tot een woordlengte van 24 bit, en een samplefrequentie van 192 KHz. in twee kanaalweergave.
Tussen SACD en DVD-Audio is het nog steeds een strijd wie er gaat winnen en het is niet te zeggen welk formaat de standaard gaat worden. Het is inmiddels wel duidelijk dat het niet mogelijk is dat beide formaten naast elkaar gaan bestaan, dus vroeg of laat zal er een winnaar naar voren komen.
Door de goede kopieerbeveiliging, de ongecomprimeerde multichannel mogelijkheden en de superieure klankkwaliteit heeft SACD een sterke troef in handen.

Dit jaar is de derde fase van het SACD project ingegaan. De derde fase houdt in, dat SACD gaat worden geïntroduceerd aan de minder audiofiele consument. Vanaf € 499,- is er nu al een SACD speler te koop. Ook zullen er meer commercials ter promotie van SACD komen.
Verderop dit jaar gaan er meer SACD spelers komen, van verschillende fabrikanten. Hieronder de fabrikanten die hebben toegezegd SACD spelers te gaan produceren, of dat al doen: Accuphase, Aiwa, Burmester Audiosysteme, Classe Audio, Denon, Kenwood, Krell, Linn Products, Linderman, Luxman, Marantz, Mechanical Research, Musical Fidelity, Nakamichi, Onkyo, Philips, Pioneer, Sharp, Sony, Teac, van Medevoort en Yamaha.

Ook komen er steeds meer platenlabels die ook SACD opnames gaan produceren.
Belangrijke labels als EMI, Univeral en Virgin hebben toegezegd. Hieronder nog een verdere lijst van Labels, en het zijn er intussen al meer geworden: A-records, ASV, Audio-B, AudioQuest Music, BIS, Buzz Records, Challenge Records, Channel Classics, Chesky Records, Delos, Denon, Digidance, DMP Records, EMI, Exton, Fonè, Groove Note Records, Hyperion Records, In-Akustic Indigo, Lyrinx, Linn Records, Mo`bizz records, Octavia Records, Opus 3,
Sony Music Entertainment International, Sony Music Entertainment (Japan), Telarc, Univeral, Virgin Records en Water Lily Acoustics.
Momenteel zijn er al meer dan 700 titels leverbaar.

Persoonlijk denk en hoop ik dat SACD het toekomstige formaat gaat worden. Het is een prachtig product, waar ik vierkant achter sta en ik zal er dan ook alles aan doen om dit te promoten.

Het Bezoek aan Fred Haanebeek, Sony Nederland

Het eerste weekend van februari werd ik warm onthaald door Fred Haanebeek (Press Relations Officer Sony Nederland). De voornaamste reden van mijn bezoek was het beluisteren van een betaalbare Sony SACD multichannel set. Deze producten sluiten aan op de derde fase van het SACD project en laten horen dat een superieure multichannel set nu betaalbaar is.

Fred is zelf enthousiast muziekliefhebber en audiofiel. Fred kon in het begin maar niet wennen aan de CD en greep steeds terug naar de LP. Pas toen er een opname van Joe Jackson op CD verscheen, die ik ook op LP had, vond ik de CD eindelijk redelijk fatsoenlijk klinken. Van de overige opnames die ik op CD en LP heb, bleef ik de LP preferen boven de CD. Fred erkent dat de CD in bepaalde opzichten geknepen klinkt. Met de introductie van de eerste Sony SCD-1 SACD speler veranderde er het een en ander. Ik nam de SCD-1 mee naar huis, en sloot hem snel aan. Dit was mijn eerste kennismaking met SACD, en ik had voor mij totaal onbekende muziek op SACD.
Voor het eerst maakte ik mee dat ik een SACD startte, en een uur ademloos naar deze onbekende CD heb geluisterd. Ik werd betrokken bij de muziek, en zat met kippenvel en verbazing op de bank te luisteren naar de immense schoonheid van dit nieuwe formaat. (Hetzelfde overkwam ondergetekende persoonlijk ook - SdV).

Kort daarna ging Fred met de SCD-1 op bezoek bij de bekende kabel- en element-bouwer A.J. van den Hul. Er werd een CD gestart, en na drie seconde zette Dhr. van den Hul de speler op pauze en zei: ik koop hem. Net zoals vele anderen was ook hij meteen overdonderd door de sublieme klankkwaliteit.,

Fred liet me op zijn eigen set (bestaande uit een Krell PAM5 voorversterker, Sony SCD-555ES SACD speler, zelfbouw klasse A eindversterkers en de B&W CDM-7 weergevers) een vergelijking horen tussen een gewone CD, en een SACD. Het was een identieke opname die zowel op CD formaat, als SACD formaat was opgenomen. Het is een voor mij onbekend muziekstuk, met een contrabas, een vleugel en een accordeon. We beginnen met de SACD versie. Wat ik hoor is een enorm gestoken klankbeeld, met nergens een spoor van hardheid of agressie. De vleugel klinkt fantastisch, en je hoort echt het hout van dit instrument. Dit is moeilijk uit te leggen, maar het is een typische klank die ik precies zo ervaar als ik zelf speel. De accordeon klinkt levensecht, evenals de contrabas.
Nu draaien we hetzelfde stuk, maar dan de 16 bit PCM CD versie. Met het intro valt me meteen het wat hardere hoog van de vleugel op. De houtklank is weg, en de instrumenten staan minder los in de ruimte. De accordeon klinkt minder vrij en de contrabas logger. Dit valt pas op als je terugschakelt van SACD naar CD. Voor mij is het echt een enorm en doorslaggevend verschil. Bij SACD hoor je niet alleen maar de tonen van de instrumenten, maar het lijkt echt net alsof het instrument en de persoon die het bespeelt in de huiskamer staan.
Ik kan me voorstellen dat als je eenmaal SACD gewend bent, je nooit meer terug wilt naar de CD. Nogmaals, het is heel erg moeilijk uit te leggen en iedereen die dit artikel leest moet het zelf een keer ervaren om het te kunnen geloven en begrijpen.

Vervolgens gaan we naar de bovenverdieping, waar een betaalbare Sony SACD multichannelset staat opgesteld. De set bestaat uit de volgende componenten: Sony STR DB-1070 QS multichannel receicer (euro 1091), Sony SCD XB777 QS multichannel SACD speler (euro 681,82), Sony SA-WD 200 (euro 665) en Sony SS LA-500 monitorspeakers (5x) (euro 250 p/st.). In deze setup was alles bekabeld met de van den Hul integration hybrid interlinks, en de van den Hul Clearwater luidsprekerkabels.

Al snel werd duidelijk dat deze set meer is dan zomaar een multichannel set. Zo zijn de SS LA-500 monitor luidsprekers bijvoorbeeld uitgevoerd met een zeer stijve behuizing uit een magnesium legering. De tweeter dome’s zijn opgebouwd uit koolstof. Fred vertelde mij dat een Japanse engineer tijdens een show een van de tweeter-domes op de grond liet vallen. Die koolstof dome’s zijn zo licht, dat hij als een blaadje langzaam naar beneden zweefde.
De actieve SA-WD200 subwoofer heeft ook een aantal innovatieve snufjes. Zo zijn de door een 250 Watt digitale versterker aangestuurde bolvormige alumunium woofers knoerthard, en zullen deze nooit of te nimmer opbreken. De spreekspoel neemt de gehele buitenrand in beslag, waardoor de woofer van buiten worden aangestuurd.

In de relatief kleine kamer laat deze set een zeer natuurgetrouw klankbeeld horen, waarbij de magie van SACD nog ruimschoots naar voren komt. Nergens hoor ik de losse speakers apart spelen. Ik beleef een homogeen klankkarakter, waarbij ik echt de illusie krijg daadwerkelijk in het concertgebouw aanwezig te zijn.
De Hybride SACD van het Budapest concert die ik al een tijdje bezit klinkt wonderschoon, en laat mij weer kippenvel krijgen.

Thuis op mijn eigen set heb ik al vaak de PCM CD versie gedraaid, maar nu ik in multichannel de SACD laag hoor, vallen me weer nieuwe details op. Het multichannel principe voegt daadwerkelijk en enorm stuk realisme toe aan deze prachtige opname. Nooit valt het me op dat er ineens speakers achter me staan, want het klinkt allemaal zo vanzelfsprekend. Het valt pas op als je de achterspeakers ineens zou uitzetten.
Vervolgens draaien we nog verschillende multichannel opnames zoals Far More Drums van de Robert Hohner percussiegroep (DMP-SACD10), The Stranger van Billie Joel (Columbia 4911846)) , Full Circle van het Pilhofer Jazz Quartet (DMP SACD14), Prieres San Paroles, Hardenberger/Preston (Bis Records Bis SACD11) , het door Eelco Grimm schitterend opgenomen Exceptional Masterpieces van het Combatimanto Consort (Bona Nova PCCC-10011SA), en nog wat andere muziekfragmenten.
Telkens weer valt de enorme natuurgetrouwheid op. Hoewel dit in feite een budgetset is, klinkt de set als een zeer en zeer goede highend set, en verslaat het vele sets in termen van realisme en harmonische rijkdom. Voornamelijk zal dit komen door het sublieme karakter van SACD, en het feit dat we multichannel draaien. Toch moeten de speakers en de receiver ook van een behoorlijke kwaliteit zijn, anders was dit realisme nooit mogelijk.
Als enig kritiekpunt valt me op dat de plaatsing wat laag is, waardoor ik steeds het gevoel heb alsof ik op het balkon naar benden kijk.