De console uitdenken is niet zo lastig. Wat ik wil is een dubbele bak. De binnenbak maak ik met 5 platen MDF van 18 mm en om de binnenbak lijm ik multiplex in een lichte houtsoort die ik straks zal gaan lakken. Hubo doet zijn best verstek te zagen, maar thuis is plamuur alleen niet genoeg om de kieren te dichten. De buitenbak heeft helaas op de hoeken een hoeklat nodig om mooi te worden. De motor unit bevestig ik straks op een 30 mm dikke MDF plaat, die op een rubber rand komt te liggen. De rubberrand is zelfklevend en gaat in de binnenbak. Als je het geheel zo bekijkt steekt de plaat straks een paar millimeter boven de buitenbak uit en ligt de plaat met de motor unit geheel vrij van de console zelf. Volgens opzet. Het bevestigingsmateriaal voor de motor unit is origineel (zoals alles aan deze 301) tot aan de rubber ringen toe. Ondanks de leeftijd van de speler, geschat bouwjaar is 1959, is alles heel en compleet. Tijdens het passen en meten wordt de creativiteit op de proef gesteld om oplossingen te bedenken voor de bevestiging van de unit op een zo dikke plaat. Het balkon waar ik altijd met hout op sta te rommelen verandert al snel in een MDF stofwolk. Ongeduldig als ik ben boor ik vast het gat voor de arm, stom want de arm is nog niet in huis, en later ontdek ik dat ik te gretig ben geweest.
Op jacht naar een arm
Scharrelend op Internet zie je de meeste 301’s uitgerust met een SME arm. Vaak de 3009, liever nog de 3012. De prijzen die voor deze armen worden gevraagd liegen er niet om . Zelfs 2e hands niet. Op Ebay doe ik meerdere malen een bod, om telkens achter het net te vissen als ik word overboden en de prijs uit de hand loopt. Tijd voor bezinning. Mijn eigen Pro-ject Perspective glimt me toe en lijkt te zeggen “neem toch een Pro-ject arm”. Maar welke dan? De 9, de 9c met een carbon fiber buis in plaats van de standaard aluminium uitvoering of de 12c, carbon met een lengte van 12 inch. Een paar nachten slecht slapen verder ben ik er uit. De 9c wordt het. De aluminium uitvoering heb ik immers al. Ik wil iets anders. De 12 inch is heel mooi doch ik bedenk dat als de Garrard niet gaat werken zoals verwacht ik niets anders met de arm kan doen. De 9 inch carbon versie past desnoods op de Perspective en zo zou ik toch een upgrade doen met hoogstens een gering verlies. De aluminium arm bewaar ik dan wel voor iets anders. Dus geen SME, geen Grace of Hadcock, geen nog kostbaarder arm, de bestelling voor de 9c kan de deur uit. En ik kan weer slapen. De arm komt drie weken later binnen en tot mijn grote schrik bemerk ik dat de afmetingen van de voet niet overeenkomen met mijn geboorde gat. Shit! Daar ben ik behoorlijk ziek van. De bovenplaat is tenslotte al bijna klaar. Veel denken en zoeken in huis naar zinnige hulpmiddelen leiden tot een oplossing waarbij een oude SME montage plaat aan de onderzijde van de motorplaat komt en lange schroeven de armbasis muurvast zetten. Het eerder gemaakte plaatje waar de arm oorspronkelijk op zou komen kan naar de vuilnisbak en daartoe geboorde kleine gaatjes vul ik op. Pfffff………. Opgelost. Nu nog wat gaten boren voor de aansluitingen en het netsnoer.
Omdat een stel vrienden komen laat ik de Garrard een tijd draaien in de oude console. Ik doe een wonderlijke ontdekking. Zodra de stekker langer dan een paar minuten in het stopcontact zit, gaat de motor spontaan draaien. Ik denk dat het komt door de condensator die over de aan/uit schakelaar is aangesloten. Ik wil niet rommelen aan het origineel en maak daarom een extra schakelaar op de MDF bovenplaat. Zo staat de motor stil als ik het wil. Speuren op Internet levert resultaat op, alle Garrard’s uit die tijd vertonen deze kuur. Het zal wel. Weer iets opgelost. Een plaatje is snel gemaakt, een gat is zo geboord en op de markt haal ik voor 2 euro een schakelaar met een lampje erin. Wie doet mij wat voor die prijs. Het komt er nog slechts op aan de bovenplaat en de kast te gaan lakken en het geheel af te bouwen. Het enthousiasme blijft, de tijd ontbreekt. Het duurt een paar weken voor ik eindelijk de kwast ter hand kan nemen. Huiselijke beslommeringen en tijdvretend werk voor HiFi.nl eisen hun tol. Ondertussen ligt de arm in de kast, staat de motor unit in de kelder en moet de Perspective het doen met een oud element uit een grijs verleden. Ik ben er behoorlijk onrustig van, maar het kan niet anders. Een paar kleine werkjes doe ik nog wel tussendoor, de mechanische rem opnieuw afstellen, de motor unit helemaal schoonmaken en de rubber mat krijgt een lauw sopje. En steeds als ik in de kelder kom kan ik het niet nalaten de 301 aan te raken. Mijn vrouw vroeg in de periode dat ik er druk mee was met regelmaat of zij ook nog enige aandacht kon krijgen.
Wordt vervolgd...