Eenmaal thuis gaan de kappen van de versterkers om ze helemaal netjes af te regelen. Eerst een uurtje op laten warmen, dan bijregelen vervolgens nog een half uur laten staan. Pas als de spanningsval mooi gelijk blijft kunnen ze weer in elkaar. Een eenvoudige voltmeter is alles wat thuis nog nodig is. Wie trouwens sneller kon bouwen, had de afregeling ook in Eindhoven kunnen doen. 
Natuurlijk wil ik ze de volgende dag al horen. Dus sluit ik ze aan als eindversterker op een Naim UnitiQute en laat ze spelen op een paar PMC Twenty.23 transmissie lijnen. Niet echt de luidspreker om met 6 Watt aan te sturen, of om mee te werken als er een condensator tussen de versterker en de luidsprekers zit. Het laag is on-ingespeeld nog rommelig, het midden en hoog begint mooie dingen te beloven. Dus geef ik de versterkers de tijd om op te warmen en laat ze uren achtereen zachtjes spelen. Ondertussen worden de behuizingen lekker warm, zoals al was aangekondigd, circa 20 graden warmer dan de omgevingstemperatuur. Het is nu eenmaal een echte klasse A versterker.
Daar staan ze dan, de PassCamp-1 mono, single ended, klasse A versterkers van Linear Audio. Gemaakt door mijzelf, wat enige trots opwekt. Het euforische gevoel van zaterdag is gebleven en ik bel met vrienden om ze te vertellen hoe geweldig leuk de AmpCamp is geweest. Ik moet voor de versterkers maar eens een definitieve plek gaan bedenken.
Inmiddels hebben ze 20 uur spelen achter de rug en wil ik u een luisterimpressie niet onthouden. Met Jacintha die Summertime zingt is al snel duidelijk dat het inspelen heel veel goed heeft gedaan voor het laag. Het laag is aanmerkelijk strakker en beter gedefinieerd. Erg hard kan het niet spelen, te hard betekent een snel toenemende vervorming. Maar in mijn ruimte van 3 x 4 meter is het niveau hard genoeg om serieus te kunnen luisteren. Zelfs op energie slurpende transmissie lijnen, een hoorn of een hoog rendement monitor zou beter passen geef ik direct toe. Het geluid is mooi vrij van de luidsprekers, in een helder gedefinieerd stereobeeld. Als ik in het geheugen graaf naar ervaringen met Pass Labs versterkers is de klank, het timbre en het algemene beeld van de monoblokjes typisch een geluid uit de koker van Nelson Pass. Zelfs met deze simplistische opzet en de schakelende computer voeding. Midden en hoog zijn voorbeeldig, waarbij de klank van de piano positief opvalt. Mor Karbasi met La Hija De La Primavera is verbazingwekkend goed. Beetje zwaar in het laag. De akoestische instrumenten stralen echter. Dat had ik toch niet verwacht van deze mini krachtpatsers. Handgeklap is zoals die van een echt mens klinkt. Fluit is helder aanwezig, piano stevig en de ruimte wordt netjes voor mij gevuld met geluid. Om het stereo effect op de proef te stellen draai ik wat stukken uit een CD van Roger Waters, opgenomen met Q-Sound. Het lukt om geluiden achter mij te krijgen, sportwagens door de kamer te laten rijden en een huifkar realistisch rond te laten rijden.
Adele zingt Make You Feel My Love voor Amy Winehouse tijdens haar Royal Albert Hall concert. Als het publiek gaat fluiten en joelen, blijft de ruimte beperkt, maar mag je veel meer verwachten uit deze kleine blokjes? Genieten van de stem is geen punt. Gevoeligheid is ruim aanwezig. Wat leuk om dit zelf in elkaar te hebben gezet. Tot slot Janine Jansen met haar uitvoering van de Vier Jaargetijden van Vivaldi. Een stukje Lente en een stuk Zomer laten beluisteren dat klassiek nog meer geschikt is voor de versterkers dan zware pop. Hier valt het niet langer op dat het laag van de versterkers een tikkie aan de vette kant is. Viool is zonder een randje scherpte, cello zoemt mooi, ik kan dit met plezier aanhoren.
De prijs van de AmpCamp in Eindhoven leek nogal hoog voor het verkrijgen van twee monoblokjes van elk ongeveer 6 Watt. Maar al snel was iedere aanwezige positief over de opzet, de beschikbare hulp, de locatie en niet in de laatste plaats over de afwerking van de behuizingen. Elk gaatje exact op de juiste plaats, met een dikke en nette frontplaat. Eenmaal thuis luisteren naar de PassCamp-1 doet de prijs nog meer recht aan. Wonderlijk hoe een zo eenvoudige versterker zo goed kan presteren. Geen ruis, geen brom, alleen muziek. Natuurlijk, het kan niet erg hard en grote symfonie werken van Mahler zal ik er ook niet overheen jagen, maar wie geschikte luidsprekers heeft en op niet te hoog niveau wil draaien, heeft voor minder dan 300 Euro een set versterkers die zeker high end aspiraties vertoont. Dat het er ook nog fraai uitziet is dan meegenomen. Laat ik besluiten met de woorden, dat als er een tweede AmpCamp in Nederland wordt gehouden en u vindt zoiets leuk, wees er dan als de kippen bij om in te schrijven. Ik had een geweldige audiodag waar ik met veel plezier op kan terug kijken. Terwijl de versterkers vrolijk alle Vier Jaargetijden door blijven spelen.
