De voorversterker kent eveneens de hoge interne voedingsspanningen. De transistoren zijn hier ingesteld binnen het zogenaamde lineaire gebied van deze componenten. Binnen het lineaire bereik van een component blijven is één van de technieken om de lineariteit te waarborgen. Over deze voorversterker is veel te vertellen. Over de in- en uitgangen op symmetrisch en asymmetrisch niveau. Ze zijn omschakelbaar via een menu, dat op het frontscreen kan worden gepresenteerd. Alle routing verloopt intern via volledig gasdichte relais met gold contacts. Er is een ingebouwde hoofdtelefoonversterker en een mm/mc-board is optioneel. Een analoog processorboard zorgt voor tone-control en loudness functies, maar heeft ook drie parametrische equalizers aan boord om eventuele problemen met de akoestiek aan te kunnen pakken. Het bereik hiervan is tussen de 20 Hz en 500 Hz. Het gebied waar de meest storende resonanties optreden. Er zijn in de voorversterker standaard geen meetfaciliteiten. Op de T+A website is software te downloaden (TA HVEQ), inclusief een user manual, waarmee de metingen vanaf een pc kunnen worden gemaakt. De voorversterker heeft een fraai touch sensitive display, net als de andere HV-componenten. Het is ook van grotere afstand leesbaar. Veel functies kunnen zowel via de remote als via het display worden geschakeld. Ook hier bevinden boards zich in gescheiden compartimenten en is de opbouw dubbel mono.
PDP 3000HV Disc Player
Het is goed dat T+A een (sa)cd-speler binnen dit prijssegment bouwt. Hoewel de commercie, vanuit allerlei belangen, haasje repje alle schijfformaten afschrijft, is dat natuurlijk niet in overeenstemming met de realiteit. Voor zo’n statement is het grote publiek wellicht gevoelig. Zij denken in gebruiksgemak en willen het ‘allernieuwste’. De massaal ingezette aanval op fysieke dragers is voor de muziekliefhebber met een kostbare collectie cd’s en sacd’s geen geldige optie. Maar, zulke marketingbewegingen zijn wél erg gevaarlijk. Er worden minder spelers gebouwd. Probeer nog maar eens een multichannel sacd-speler te kopen. Gelukkig zijn er fabrikanten die blijven komen met schijfspelers. De PDP 3000HV is tweekanaals en heeft een automatische mixer aan boord die ‘multichannel only sacd’s’ omzet naar een tweekanalen mix. Deze fysiek enorm grote en zware machine heeft een uitschuifbare lade en de schijf verdwijnt onder een puck. Net zoals vrijwel alle sacd-machines verloopt het inlezen niet met de allerhoogste snelheid. Maar, de T+A set is bedoeld om relaxed naar muziek te luisteren en niet om als een idioot door een stapel van honderd cd’s te zappen, zoals recensenten en studiotechnici dat doen. Belangrijk is dat deze speler twee volstrekt gescheiden signaalwegen heeft voor PCM en DSD. Er is geen mix, zoals bij sommige andere spelers in de markt, waarbij DSD uiteindelijk omgezet wordt in PCM. De machine heeft dan ook dedicated uitgangen voor DSD en andere uitgangen voor PCM. Die vinden allemaal een weg naar eveneens verschillende ingangen op de voorversterker. Het wisselen van schijftype betekent dus ook dat er een andere ingang op de voorversterker moet worden gekozen, hoewel dat laatste geautomatiseerd kan verlopen. De consument kan via het menu kiezen voor verschillende PCM-oversampling typen en DSD-modes. De PDP 3000HV heeft ook digitale ingangen. PCM-signalen worden tot en met 192 kHz geaccepteerd en DSD kan vanuit een computer naar binnen. De speler heeft daarvoor een zogenaamde USB-dac ingang. Signalen zoals DSD64 en DSD512 worden geaccepteerd vanaf een Windows-pc . Apple-systemen spelen alleen signalen af t/m DSD128. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt volledig bij Apple. T+A heeft daar geen enkele invloed op, net zoals alle andere fabrikanten van DSD-converters dat niet hebben. De standaard sacd-schijf is in DSD64-formaat. De PDP3000HV is naast een schijfspeler dus ook een universeel bruikbare dac.
Starten
Het is indrukwekkend om, met een enkele knop op de afstandsbediening, het hele T+A systeem te starten. Lijkt een beetje op een ramp-up van een kerncentrale, want vele meters en warnings wachten om afwijkingen in dit proces te communiceren. Als de fase fout staat, dan weigert de eindversterker simpelweg te starten en datzelfde geldt voor de additionele power supply. Een grote verlichte meter kruipt langzaam naar de max van de netspanning en blauwe lichten melden dat de eindversterker voldoende bedrijfstemperatuur heeft en vervolgens inschakelt. Wie indrukwekkende hifi zoekt om ook naar te kijken, zal de verlichting van de T+A apparatuur ongetwijfeld waarderen.
Procedure
Zoals bekend wordt apparatuur in de luisterruimte snel ‘neergesmeten’ en bij voorkeur aangesloten met de standaard zwarte netkabels en meegeleverde interlinks (met de rode en witte pluggen). Dan moet zo’n set presteren. In ieder geval meteen laten horen waarom het de moeite waard is om er naar te luisteren. Als het dan niet klopt of niets bijzonders doet, kun je je de verdere moeite besparen. Dat was dan ook de benadering bij de T+A set, hoewel die eerste start net iets gecompliceerder verliep. Het deed denken aan de installatie van een moderne AV-receiver. Daar bent u standaard tien uur mee bezig, zonder dat er geluid uit komt. Zelfs als u stap voor stap het manual van 300 pagina’s volgt. Totdat er zo’n whizz kid van 12 jaar meewarig opmerkt dat er nog een klein vinkje moet worden gezet in een of ander menu. Nadat u uw agressie botvierde op volledig onschuldige voorwerpen en personen in de omgeving, bent u vooral boos op uzelf. Dat uw ego ondermijnd werd door zo’n verzameling domme onderdelen aan een netsnoer. Wel, zo erg was het niet in de luisterruimte, maar het opzetten van de T+A-set heeft absoluut iets procedureels. Zodra er microprocessoren in het spel zijn is het belangrijk om menu’s te checken en in geval van T+A die verdraaide fase. Uiteindelijk was er geluid. Maar, het klinkt pas optimaal als de set op bedrijfstemperatuur is. Grote en zware versterkers hebben vaak enige tijd nodig om het thermische equilibrium te bereiken. Na een winterstart rijdt uw auto ook pas lekker na een kilometer of vijftien.
REVIEWT+A
P3000HV voorversterker
Ruud Jonker |
18 november 2015
| T+A
MERK