We blijven nog even in de Jazz-hoek. Oscar Peterson`s âWe Get Requestsâ is een verschrikkelijk fijne LP. Hier en daar een beetje vervorming in de opname, maar dat mag de pret niet drukken. Alle instrumenten zijn prima te volgen en op goede installaties zijn in de opname kleine zachte achtergrondgeluidjes waar te nemen. Op het niveau van microdetaillering scoort de ASR erg hoog. Ik verlies de strijkstok van bassist Ray Brown geen moment uit het oor wanneer hij over de snaren van zijn akoestische bas danst.
Ik keer terug naar Cassandra Wilson en wat ik nu hoor staat in geen vergelijk met wat door de Rogers ten gehore werd gebracht. De mooie ronde, krachtige en donkere stem keert terug in de luisterruimte. De percussie instrumenten dansen en tinkelen, staan standvastig en diep achterin. Ook de piano van Jacky Terrasson heeft zijn vaste plek, voor in het midden tussen de Avalonâs. Dit is genieten, een zwarte stille diepte met daartussen de sfeervolle klanken die hun best doen het u zo aangenaam mogelijk te maken. Via de piano spring ik naar Tori Amos. Als er Ă©Ă©n vrouw met gevoel en intensiteit zingt is zij het wel. Dat doet zij zowel op de nummers âAngieâ en âSmells Like Teen Spiritâ als op haar onlangs uitgebrachte CD âThe Beekeeperâ. De laatste is wat rustiger en meer relaxed dan ik van haar gewend ben. De ASR weet perfect de sfeer en gevoel eruit te pikken en weer te geven. Realiteit wordt met de ASR wel eens een klein beetje uit het oog verloren.
De stem van Tori is op andere sets niet altijd even lief en gemoedelijk. Ik mis met ASR wel eens het vinnige en venijnige. Tijdens mijn blues-uurtje tokkelen John Lee Hooker, Memphis Slim en Muddy Waters er lustig op los. Er klinkt geen valse noot, de aanslagen, de stemaanzet alles is weloverwogen en vastberaden. De gitaren hebben, hetzij wat meer laidback en ingetogen klinkend, ieder hun eigen plaats. De stem en instrumenten staan voor mij in de luisterruimte en zijn omringd door een onvoorstelbaar zwarte achtergrond. Het straalt voor mij rust en vertrouwen uit, iets dat in deze set-up zo kenmerkend is geworden met de ASR. Moeiteloos worden klanken gedoceerd de Avalonâs uitgestuurd en weten ze mij te binden met een zeer fraai kleurrijk stukje luistergenot. De veelal akoestische instrumenten blijven in het diepste laag gedoseerd en worden te allen tijde onder controle gehouden.
Eind Goed Al Goed
Het uiterlijk, de filosofie en de bouwwijze van de ASR Emitter 1 schept bij het zien al meteen vertrouwen. De Emitter 1 is, ondanks dat hij met zijn âslechtsâ 2 x 150 watt de kleinste ASR versterker is, een dijk van een apparaat. De losse en naar mijn mening zwaar overgedimensioneerde voeding zorgt voor een stabiel en evenwichtig klankbeeld. Maar daarin schuilt meteen een voor mij soms negatief puntje. Door de enorme controle verliest de Emitter 1 iets van speelsheid en levendigheid. Ik heb hem er niet op kunnen betrappen dat hij eigenwijs is en soms als een puber tegendraads leven in de muziekbrouwerij schopte. Dat wil niet zeggen dat ik niet genoten heb van de ASR, integendeel, ik herkende veel terug uit mijn eigen Audio Research/PS Audio combinatie. De Emitter 1 bouwt een fabuleus machtig beeld op en weet in de inktzwarte achtergrond een groot pallet van microdetails weer te geven. Nooit een spoortje van agressie of hardheid. Luid spelen is geen enkel probleem. Stemmen worden uiterst subtiel en gepolijst weergegeven.
Prijzen:
ASR Emitter 1 Basis 4.980 Euro
Extra in de geteste versie:
âVersion Blueâ Blauw-Chroom, zilverkleurige koelribben, blauw display, blauwe LEDâs 440 Euro
WBT luidspreker aansluitingen 190 Euro
Rogers Marquis per paar 1998 Euro
Importeur:
Audio Benelux b.v.
Email: audiobenelux@tiscali.nl
Gebruikte Hardware:Â
|