Al enige tijd spelen met de set heeft me het voordeel gegeven dat ik vrij snel doorhad waarvan deze combinatie het moet hebben. Ondanks dat de speakers op 8 Ohm worden aanbevolen, geeft de 4 Ohms aansluiting nét dat beetje meer kracht en “bite” in de sound. Ik trap af met de cd …Nothing Like The Sun van Sting. Overbekend, maar oh zo mooi is het nummer Fragile, wat met gemak over de set worden weergegeven. De Dared MP-15 heeft de prettige eigenschap om een sausje van betrokkenheid over de muziek te gieten en het wordt de luisteraar moeilijk gemaakt de aandacht te laten afdwalen. Ik ervaar veel detail in het geluid, maar zonder dat de Triangles het hoog teveel aansturen of schel klinken. Er is overduidelijk gekozen om het scheidingsfilter bij de Trio vanaf 2500 Hz in te zetten, de grotere broers van de Genèse serie doen dit al vanaf 2300 Hz. Met als gevolg dat middenhoog meer body krijgt, wat de plaatsing van onder andere de stem van Sting bij dit nummer meer afstand doet nemen van de rest van het weergegeven stuk. De percussie staat los en is plaatsbaar, gitaren zweven in een lichtwarme gloed.
Het leuke van het kopen van bepaalde vakbladen is dat je er af en toe een prima sampler bij krijgt. Zo had het Duitse Audio afgelopen maand de cd Pure Music vol. 5 meegestuurd, met een door het Berliner Rundfunk-Sinfonieorchester prachtig uitgevoerd stuk van Beethoven (Sinfonie Nr.4 B-Dur op.60, o.l.v. Marek Janowski). De plaatsing in het stuk wordt over de Trio’s redelijk goed bereikt, hoewel de herkenbaarheid van de verschillende instrumenten meer in de diepte ligt dan in de breedte. Er is een vrij natuurlijk timbre, de set klinkt vol waar fortissimo wordt gespeeld en verfijnd bij pianissimo gespeelde passages. En weer die lichte warme gloed over het geheel, die je als luisteraar juist betrekt bij de bedoelde emoties in een muziekstuk. Het luistert lekker weg.
Over op iets heel anders, een mix van klassiek, jazz en folkmuziek. Marcelo Zarvos vertolkt zijn kunsten met vele andere muzikanten in een New Yorkse kerk, audiofiel samengevoegd op de cd Music Journal. De track Gallop wordt goed gespreid mijn luisterruimte ingespeeld. De piano zweeft ergens achter de muziek rond, de snaaraanhalen op de dubbele bas zijn losjes hoorbaar en de overdracht van ritmiek werkt aanstekelijk. Heel af en toe lijkt het alsof de woofer van de Trio (die dus eigenlijk als middentoner dient in de hele Genèse line-up) net iets teveel laag voor zijn kiezen krijgt. Dit kan echter ook veroorzaakt worden door de beperkte dempingsfactor van de MP15.
Nu al weer tien jaar geleden bracht Arjen Anthony Lucassen zijn tweede Ayreon project uit. Nog steeds is dit één van mijn favorieten, niet in de laatste plaats omdat onder andere Fish (Marillion) zijn vocalen aan dit stuk leende. Into The Electric Castle- A Space Opera ligt in de lade van mijn cd-speler en de track Isis and Osiris wordt gepresenteerd. De stem van Fish is onmiskenbaar en zoals Arjen ook bedoeld heeft spreidt de verhalende muziek zich om en over mij heen. Het chorusgedeelte van Sharon den Adel en Anneke van Giersbergen wil op een mindere speaker nogal eens hard en schel overkomen, hetgeen gelukkig nu niet het geval is. Als later in de track een hammondorgel wordt ingezet en ik het volume iets hoger draai, krijgt de Dared het wel wat moeilijker. Ik wijt dit aan het vermogen, maar het laag wordt wat rommelig en verliest body, de spreiding van eerst blijft achterwege. Te hard met deze muziekstijl is dus geen optie, maar met zoveel decibel speel ik nauwelijks…
Over op het zwarte goud mag Pearl Jam met het mooie Black hun kunsten vertonen. Deze track van hun veelverkochte album Ten blijft gewoon mooi. Zanger Eddy’s stem komt duidelijk naar voren terwijl de gitaren en drums om hem heen zweven. Er is genoeg druk in het geluid om menig rockliefhebber de luchtgitaar te laten pakken en de warme, volle bassen die de MP-15 vrij ver door laat lopen zijn vol en krachtig.
Over op een verzamelaar van de Dire Straits (the best of) tast mijn Goldring element het nummer Brothers In Arms af. Het intro met onweer wordt mooi afgebeeld door de set, Mark Knopflers stem is vol rust en het geheel wordt vol maar met een zweem “smoothness” weergegeven. Hoewel iets gekleurd en met minder “attack” dan ik gewend ben, maakt de combinatie MP-15 en Trio een makkelijke en erg prettige luisterervaring mogelijk.
