REVIEWSony

Aansluiten, instellen en afregelen

Rene Smit | 25 juni 2009 | Sony

De BDP-S5000ES mag plaatsnemen in het Quadraspire rack, op de plank waar normaal gesproken een vM SA230 multispeler resideert. Met een Inakustik HDMI kabel wordt verbinding gemaakt met een Panasonic TH42PV45 plasmatelevisie. Om de cd-weergave van de speler te beoordelen wordt een set Siltech SQ88G5 Classic MKII kabels gebruikt om aansluiting te maken met mijn vM MA240 versterker. Drie sets Inakustik Rhodos Silver zorgen ervoor dat surround geluid via de analoge uitgangen wordt getransporteerd naar een Marantz SR5600 surroundreceiver. Het standaard meegeleverde netsnoer blijft in de doos achter ten faveure van een Supra Lorad exemplaar.

Na alle verbindingen te hebben gemaakt wordt het tijd om de basisinstellingen te doen. De handleiding en het on screen menu zijn voldoende duidelijk om snel de, ten op zichten van de fabrieksinstellingen, juiste instellingen te maken. Het enige wat ontbreekt in het audiomenu is basmanagement. Luidsprekergrootte, afstanden tot de luisterpositie (in stapjes van 20 centimeter) en uitgangsniveau (in stapjes van 0,5dB) kunnen wel ingesteld worden. Met een dB meter worden de op gehoor ingestelde niveaus gecheckt en waar nodig bijgesteld. Uitgebreid fine tunen van de beeldweergave is mogelijk tijdens het afspelen van een Disc en blijft dus nog even achterwege. Later neemt de SCD-XA5400ES de plaats in van de Blu Ray speler.

Sony S5000ES

Nu volstaat een set Siltech SQ88G5 Classic MKII interlinks, meerkanaalsweergave van SACD’s is alleen mogelijk via de HDMI uitgang. Om deze uitgang, weliswaar alleen in stereo, te proberen wordt in een later stadium een tweede set opgebouwd bestaande uit Focal Chorus 705V speakers, de meegeleverde STR-DA5400ES receiver en vM Silverwire SC-3 luidsprekerkabels.

Kijken en luisteren

Via Universal Pictures Benelux heb ik wederom de beschikking gekregen over een aantal Blu Ray Discs.

Wanted is een recente bioscoopfilm met een meer dan uitstekende beeld- en geluidskwaliteit. De film staat bol van onmogelijke actiescènes en doet nog het meest denken aan een kruising tussen The Matrix en Kill Bill. In de scène waarin een trein in het ravijn stort is de detaillering van het geluid van grote klasse. In het enorme geweld van rondvliegende stukken metaal, vallende stenen en een huilende wind blijft het gesproken woord uitstekend verstaanbaar. De ambiance wordt perfect weergegeven, in de treincoupe klinkt het duidelijk anders dan daar buiten. De laagweergave gaat enorm diep en is zelfs zonder subwoofer niet alleen hoorbaar maar ook voelbaar. De surroundkanalen worden veelvuldig en krachtig aangesproken in de mix en klinken kristalhelder. Het is in ieder geval zonneklaar dat de door Universal gebruikte DTS-HD Master Audio soundtrack superieur is aan de normale gecomprimeerde versie. Handig hierbij is het HD indicatie lampje op de speler dat aangeeft wanneer er HD geluid uitgestuurd wordt, bij analoog aansluiten is op de receiver namelijk niet te zien welk signaal beschikbaar is. Niet alleen het geluid is van referentieniveau, de beeldweergave doet er niet voor onder. Schakelend tussen de diverse instelmogelijkheden (terwijl de film doorloopt) zoals theatre, standaard en heldere kamer laten subtiele verschillen zien. Binnen mijn set-up geef ik de voorkeur aan de “standaard” setting.

American Gangster, gebaseerd op een waar gebeurd verhaal, verhaalt over gangsterbaas Frank Lukas. Tegen het einde van de film treedt hij in het huwelijk. Bij het uitkomen van de kerk wordt hij gearresteerd . Het grote kerkkoor wat het paar zingend uitgeleide doet staat als een huis, mooi breed en diep in de ruimte, terwijl de subtiele conversatie op de voorgrond uitstekend verstaanbaar blijft. Het geluid is één grote bel waarin je als kijker/luisteraar zit. De pistoolschoten in de openingsscène van de film klinken bedrieglijk echt en het geluid sterft mooi langzaam uit. Zowel in de binnen als buiten scènes is veel van de omgeving en de eventuele ruimte horen wat het bekijken van de film een extra dimensie geeft. Qua beeld weet deze Sony speler een fractioneel vloeiender plaatje neer te zetten ten opzichte van de door mij gebruikte Panasonic DMP-BD30. Waarschijnlijk vormt het door mij gebruikte HD-Ready beeldscherm hier de beperkende factor om alle verschillen boven water te toveren.






EDITORS' CHOICE