We hebben de man nu al een paar keer gesproken en we kunnen je verzekeren: Eric Kingdon is een grote fan van audio verpakt in DSD.
Het verbaast wellicht niet dat de HAP-Z1ES probleemloos met dit formaat omkan, zowel de 2,8- als 5,6-MHz varianten. Los van het feit dat DSD-audio waanzinnig moeilijk te vinden is, kunnen we bevestigen dat het toestel probleemloos met dergelijke bestanden omkan en ze prachtig weergeeft.
Wij waren echter meer geïnteresseerd in de weergave van andere, meer vindbare lossless formaten. Eerste observatie: de Z1ES biedt een zeer complete compatibiliteit qua bestandsformaten en hoge resolutievormen, met een bovengrens voor PCM aan 192 kHZ / 32 bit. En het doet onze oren ook veel plezier, want onze FLAC- en ALAC- collectie klonk nog zelden zo goed.
De DAC van de Z1ES haalt veel details boven, voegt weinig kleuring toe, maar blijft vooral muzikaal en niet over-analytisch. De DSEE- functie om lossy bestanden te verbeteren, daar zijn we iets minder zot op. Het heeft wel een effect, maar niet per se een verbetering. Maar goed, met een druk op de knop is DSEE in- of uitgeschakeld. Proberen en zelf beslissen, is de boodschap.
Muziek verlaat de HAP-Z1ES via gebalanceerde XLR of via ongebalanceerde cinch. Beide wegen kunnen leiden naar de TA-A1ES, Sony’s nieuwe topend 2-kanaalsversterker.
Ook hier wordt een duidelijk afgelijnd concept gehanteerd, met geen digitale ingangen en vijf analoge inputs (waarvan één XLR). Een phono-ingang? Vergeet het.
De speakerterminals gaan voor de beker voor de meeste gigantische aansluitingen ooit, wat ze wel heel gemakkelijk maakt om zelfs de dikste kabel aan te sluiten. Bi-wiring of een tweede set aansluiten is niet mogelijk.
Verwacht dus ook niet veel instelmogelijkheden. De A1ES heeft zijn eigen tuning, en gefrul aan bass- en treble- knoppen is dus ongewenst. Ze zijn er gewoon niet.
Een onderbelichte feature is de hoofdtelefoonversterker, uitgerust met een draaiknop om de output aan te passen aan drie impedantieniveau’s, zo dat je werkelijk elke hoofdtelefoon kan aansturen. Gecombineerd met de HiFiMan 400-hoofdtelefoon krijgen we een machtig geluid – was het niet voor het prijskaartje, dan zouden we de A1ES alleen al voor dit onderdeel overwegen. Ook de Sennheiser HD700 past perfect bij de Sony.
We combineerden de A1ES met de Definion 5-speakers van Teufel, wat een droger resultaat opleverde dan bij de demonstraties die we kregen met Sony’s eigen luidsprekers. Die zijn spijtig genoeg niet bij ons beschikbaar.
De 2 x 80 watt (bij 4 en 8 ohm) Sony-versterker had in termen van power geen probleem om de zeer ongevoelige Teufels aan te sturen, ook bij hoge volumes. Klankmatig zouden we het omschrijven als vrij transparant, slechts een tikje naar warm neigend, heel gedetailleerd en gewoon heel leuk om naar te luisteren.