Van een versterker van deze grootte en prijspunt zou je verwachten dat het om een volledig digitaal ontwerp zou gaan. Maar neen, de A100 is een puur analoog A/B-ontwerp met een vermogen van 2 x 50 watt. Dat is niet slecht voor een behuizing van deze grootte. Vooral als je weet dat de voeding ingebouwd is en niet bestaat uit een externe blok, is het zelfs indrukwekkend. Qua warmteontwikkeling valt het overigens ook goed mee.
Gegeven het vermogen en het A100-concept, besluiten we de versterker te combineren met betere boekenplankspeakers. Vloerstaanders kunnen natuurlijk ook, enkel moet je dan goed kijken naar de gevoeligheid van de luidsprekers. De combinatie van de A100 met de Bowers & Wilkins 685 S2 – overigens prima speakers – blijkt een goede match.
We voeden de A100 met muziek in allerlei formaten (MP3, ALAC en FLAC, waarbij we merken dat hi-resbestanden niet afspelen) en genres (Radiohead, Red Snapper, Mariko Sen Ju, Adele, Nick Cave en Miles Davis). Vooral tijdens het beluisteren van The Boatman’s Call van Nick Cave en The Bad Seeds werden we getroffen door de mooie klank die uit de Monitor Audio komt. Heel zuiver klinkt het, en met een mooie weergave van de stemfrequenties, met enkel in het laag een iets minder uitgesproken karakter.
Aangezien we weten dat de 685’s op dat vlak normaal gezien niet teleurstellen, schrijven we de iets of wat beperktere bassen toe aan de A100. Dat gezegd zijnde, het klinkt zeker niet dun. In de meeste omstandigheden en aan normale luistervolumes is er geen probleem.
