ARTIKEL

Sanyo CE32LC33 en Sharp LC-32RD8E

Goede basis, mindere afwerking

Deze Sanyo is karig uitgerust wat aansluitingen betreft, al is het standaardassortiment wel aanwezig. Er zijn geen zij-aansluitingen en de hoofdtelefoon minijack-uitgang staat achteraan, wat hem erg moeilijk bereikbaar maakt. Het toestel beschikt over een PiP/PaP-functie (Picture in Picture/ Picture and Picture), maar daarmee is het meeste gezegd als het over de extra’s gaat. De menu’s doen erg ouderwets aan en zijn niet echt handig om door te navigeren. Ook de afstandsbediening is geen plezier in gebruik door de aanwezigheid van heel wat kleine toetsen. Bij de beeldtesten scoort het toestel pover. De resultaten zijn zwak, zowel met Blu-ray als dvd. De de-interlacing is ondermaats, waardoor er regelmatig gekartelde randen te zien zijn. Dat lossen we meestal op met een goede progressive scanspeler (dvd of Blu-ray) in 1.080p, maar deze Sanyo aanvaardt maximaal 1.080i-signalen. Het beste compromis is hier om de 720p-modus op de speler te kiezen.

Sanyo CE32LC33

De ruisonderdrukking is voor Blu-ray quasi onbestaand en niet beter dan gemiddeld voor dvd. Basisprestaties zoals het kleurbereik en de grijsschaal zijn goed, maar het toestel levert veel te donkere beelden. Dat heeft in dit geval niets met de helderheid te maken. Het probleem wordt veroorzaakt door de lichtopbrengst in de donkere scènes. Die blijft te lang erg laag, en gaat dan te snel omhoog in lichte scènes. Daardoor is er verlies van zowel zwart- als witdetail. Het gevolg is jammer genoeg een zwakke algemene beeldindruk. Het toestel levert wel een goed geluid, in lijn met de verwachtingen voor de schermmaat. Het is voldoende om voor een leuke filmervaring te zorgen, maar het 3D-panorama-effect klinkt net wat te hol om echt aangenaam te zijn.

In de schemerzone

Net als het toestel van Sanyo, is ook deze Sharp beperkt tot 1.080i als ingangssignaal. Gelukkig is de de-interlacing erg goed, zowel voor dvd als Blu-ray. Voor die beeldbewerkingen hoef je dus niet noodzakelijk op je speler te vertrouwen. Toch levert dit toestel niet de beeldkwaliteit die we van Sharp gewoon zijn. In de ‘zacht’-instelling is de kleurtemperatuur (die dan op ‘laag’ staat) te laag, zodat alles een overdadige rode schijn krijgt. Kies je voor ‘midden-laag’, dan blijkt de temperatuur wat te hoog, maar de meeste kijkers zullen dit verkiezen. De zwarten ogen erg donker, maar er is bijna geen detail te vinden in donkere scènes.

Sharp LC32RD8E

Het minst overtuigende punt is echter de grijsschaal, die op nagenoeg geen enkele plaats echt grijs is en ook nog eens verschillende tinten heeft naargelang je in donkere of lichte zones zit. Dat leidt tot erg onnatuurlijke kleuren in sommige filmscènes, zoals bij onze testbeelden van Hero. De gezichten zijn overdadig rood, terwijl de witte tunieken naar allerlei combinaties van groen en blauw neigen. De menu’s zijn nogal ouderwets, en zijn ook vrij karig met instellingen. De remote sluit daar jammer genoeg bij aan. De toetsen zijn te klein, en zelfs volume- en kanaaltoetsen staan nogal aan de zijkant gedrukt. De analoge tuner levert redelijke resultaten maar zapt erg traag. Ook de geluidsprestaties kunnen niet echt overtuigen. Het geluid klinkt ietwat benepen en er kan maar weinig bijgestuurd worden, al is er wel een aansluiting voor een subwoofer aanwezig. Deze Sharp is op heel wat vlakken een middenmoter, maar zakt door zijn slechte beeldresultaten naar de staart van het peloton.


EDITORS' CHOICE